Ομιλία του Ιεροδιακόνου Γεωργίου Ναντιρασβίλι κατά τη διάρκεια της χειροτονίας του εις πρεσβύτερον

Δημοσιεύουμε εδώ την ομιλία που εκφώνησε ο π.Γεώργιος Ναντιρασβίλι  κατά τη διάρκεια της χειροτονίας του εις πρεσβύτερον το Σάββατο 29 Οκτωβρίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.Ιγνάτιο .

             ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ.

      29 Οκτωβρίου  2022

         ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΑΝΤΙΡΑΣΒΙΛΙ.

Σεβασμιώτατε Πατέρα και Δέσποτα!

Πανοσιολογιότατοι και Αιδεσιμολογιότατοι Πατέρες!

Χριστού Διακονία!

Πολυαγαπημένοι μου αδελφοί εν Χριστώ!

 

         Με βαθιά επίγνωση, για το ύψος της τιμής και το μέγεθος της ευθύνης, προσέρχομαι σήμερα για να λάβω το δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης, απεσταλμένος της Εκκλησίας, προς λαόν ευσεβή. Γνωρίζω ότι η οδός προς την ιερωσύνη οδηγεί στο Γολγοθά και ότι η ιερατική διακονία θα είναι κατ’ εξοχήν «Σταυρώσιμος». Το δέ επιτραχήλιον, το οποίον θα τεθεί μετ’ ολίγον επ’ εμού, αν και υφασμάτινον, εν τούτοις συμβολίζει την ευθύνην της σωτηρίας των ψυχών, των οποίων θα μου αναθέσει η Εκκλησία και θα καταστεί δι’ εμέ αιτία πολλών δοκιμασιών. Γνωρίζω επίσης ότι κατά τους χρόνους που διερχόμεθα όπου η αμαρτία έχει πλεονάσει και «οἰ ἀρχές καὶ οὶ ἐξουσίες τοῦ σκότους τοῦ αἰώνος τοῦτου» επιβάλλουν όσο ποτέ άλλοτε την κακία και την πονηρία στους ανθρώπους.

Σε χρόνους όπου η ύλη και το χρήμα έχουν κυριεύσει τον άνθρωπο και τον έχουν απομακρύνει απ’ τα πολύτιμα πνευματικά αγαθά, σε ημέρες κρίσεως της θρησκευτικής πίστεως και ανατροπής των αξιών, ο ιερεύς είναι ομολογητής και μάρτυς. Σ’ αυτούς όμως τους χρόνους αξιώνομαι σήμερα, να συμετάσχω στην μαρτυρική ιερωσύνη της εκκλησίας του Χριστού. Όχι για να διακονηθώ αλλά για να διακονήσω. Όχι για να δοξασθώ αλλά για να δοξάσω. Γίνομαι ιερεύς όχι για να διαπρέψω, αλλά για να διακονίσω τις ψυχές τις οποίες μου εμπιστεύεται από σήμερα η εκκλησία η οποίες είναι «Σώμα Χριστοῦ» και να σηκώσω τον Σταυρό μου για να ξεκινήσω την πορεία μου προς το Γολγοθά. Σταυρός ο οποίος θα είναι για μ’ ένα καύχημα. Γνωρίζω επίσης, ότι ο λαός του Θεού, θα ζητήσει από τον ιερέα την γνησιότητα της ορθοδόξου πίστεως και της ζωντανής μαρτυρίας της αγάπης του Χριστού.

 Ο ιερεύς πρέπει να είναι μιμητής του λόγου του Αποστόλου Παύλου «τοῖς πάσι γέγονα τὰ πάντα, ἴνα πάντας τινάς σώσω». Θέλω να γνωρίζετε αγαπητοί μου, ότι ως ιερεύς έρχομαι ουχί «ἴνα θύσω και ἀπολέσω» αλλά για να αφοσιωθώ εις έργον διακονίας, αφού εις την Εκκλησίαν «ος εάν θέλει ἔν ὑμίν μέγας γενέσθαι, ἔσται πάντων διάκονος».Θα διαφυλάξω την ορθόδοξον πίστη. Όχι μόνο προσευχόμενος αλλά και αγωνιζόμενος. Κάτω από την σκέπη του Πανάγαθου Θεού και Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος. 

Όπως γράφει Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στο περίφημο έργο του για την ιερωσύνη «Απολογητικός της εις Πόντον φυγής», αναφέρει τα προσόντα του ιερέως. Λέει σχετικά: « Ο ιερεύς πρέπει να είναι καθαρός και γνήσιος σαν το χρυσάφι και το ασήμι, να μην έχει τίποτε που να ηχεί σαν χαλκός. Πρέπει να διακρίνεται για τις αρετές του, να προχωρεί διαρκώς προς τα επάνω, να μην συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους, όχι μόνο αν είναι κακοί, αλλά ακόμη και αν έχουν φθάσει ψηλά στην αρετή. Δικό του μέτρο αρετής είναι ο Χριστός, που δημιούργησε τα πάντα και στον  Οποίο οφείλει η αρετή τα πάντα. Πρέπει, επίσης, να έχει ποιμαντική διάκριση και να είναι ικανός στην διανομή και διδαχή του θεολογικού λόγου». Τέλος, πολύ εύστοχα χαρακτηρίζει ο Θεολόγος την ιερωσύνη ως «τέχνη των τεχνών και την επιστήμη των επιστημών», επειδή είναι πολύ δύσκολο να καθοδηγεί κανείς τον άνθρωπο, ο οποίος είναι «το πολυτροπώτατον και ποικιλώτατον ζώον θεούμενον».

        Από μικρό παιδί αγάπησα πολύ τον Χριστό και την εκκλησία και συνέδεσα την ζωή μου με την υπηρεσία και τη διακονία μου στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην Γεωργία, εκεί γεννήθηκε πρώτη η σκέψη μου για την Ιερωσύνη.Εκει στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου γνώρισα τη μέλλουσα γυναίκα μου Κέιτ,η οποία μου χάρισε την αγάπη της από την πρώτη μας γνωριμία και δέχτηκε με χαρά την τιμητική θέση της Πρεσβυτέρας δηλαδή να μοιραστούμε μαζί το βάρος αλλά και τη χαρά της Ιεροσύνης. Δέχθηκε με θείο ζήλο και αυταπάρνηση να σηκώσουμε αυτόν τον σταυρό και να βαδίζουμε πλάι-πλάι 《την οδό την στενήν>> ο καρπός της αγάπης μας είναι το τέκνο μας, Η Αναστασία, και σήμερα η ορθόδοξη εκκλησία την μνημονεύει την Αγία Αναστασία, και για μένα ήταν πάρα πολύ συγκλονιστικό  όταν μου είπαν την ημερομηνία της Χειροτονίας μου και είδα της σημερινή Αγία , Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλά με την χάρη του Θεού!

    Ευχαριστώ ολόψυχα τους αγαπημένους μου γονείς Ραμάζ και Γουλνάρα για όλα όσα προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να προσφέρουν σε εμάς τα παιδιά τους. Ότι και να πω είναι λίγο. Θυσιάστηκαν πραγματικά ώστε να μην λείψει ποτέ τίποτε στην οικογένεια τους.Ιδιαιτέρως όμως τους ευχαριστώ για την γεμάτη αγάπη και κατανόηση που επέδειξαν στο να γίνουν γονείς ιερέως,να στηρίξουν το παιδί τους σε αυτήν του την απόφαση. Μαζί με τους γονείς μνημονεύω τον κατά σάρκα αδελφό μου ο οποίος με στηρίζει με την παρουσία και την αγάπη του.

      Ευχαριστώ πολύ όλους τους συγγενείς,φίλους,συμμαθητές και πνευματικά αδέλφια μου για την προσευχή τους και την στήριξη τους προς εμένα. Δεσμεύομαι να τους μνημονεύω πάντοτε στην Ιερά Πρόθεση,σε κάθε θεία Λειτουργία!

       Σεβασμιώτατε αυτήν την ώρα που οι θόλοι του μεγαλοπρεπούς αυτού ναού θα φιλοξενήσουν την χάρη του Αγίου Πνεύματος… Θέλω να μνημονεύσω εκείνους που φύτευσαν στην καρδιά μου αυτήν την κλίση..

Εν πρώτοις ευγνωμόνως μνημονεύω τον μακάριο πνευματικό μου πρώτο Πατέρα Τεημουραζ! Ο οποίος μου έμαθε τα πρώτα λόγια του Χριστού,αιώνια του η μνήμη.

Ο επόμενος πνευματικός μου Πατέρας ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος ,που με ενθαρρύνει πάντοτε. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον Πατέρα Σάββα, ο οποίος είναι ο φίλος από παιδική ηλικία,όταν ήμασταν λαϊκοί,και τώρα και τα δύο είμαστε ιερείς και ήρθε σήμερα για να λάβει μέρος στη χαρά μου μου.Θέλω να ευχαριστήσω από την ψυχή μου τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Margveti και Ubisa κ.κ Μελχισεδέκ που με έδωσε την δυνατότητα να μελετήσω την ελληνική γλώσσα και τη βυζαντινή θεολογία,μαζί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μελχισεδέκ  καθώς επίσης να ευχαριστήσω τον καθηγητή μου Κύριο Κωνσταντίνο Μπαρνόβι για τη βοήθεια του!

           Θέλω να μνημονεύσω τον Μακαριστό  Μητροπολίτη πρώην Πειραιώς κυρό Καλλίνικο! Ο οποίος με την αγάπη του ιδρύσε το ίδρυμα μας. Συνεχίζει αυτή την καλή και φιλανθρωπική παράδοση ο Μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας κ .Ευσέβιος."Σύνδεσμος Αγάπης ο Ιερός Χρυσόστομο;" είναι το πρώτο μου σπίτι στην Ελλάδα. Εγώ προσωπικά πάντα και παντού λέω ότι στην Ελλάδα έχω μια οικογένεια με τα πρόσωπα που υπάρχουν εκεί στο ίδρυμα μας.και όπου και να είμαι, πάντα μνημονεύω της κυρίες που με φρόντισαν και με αγκάλιασαν σαν μητρική αγάπη! Η Κυρία Κωνσταντίνα,η Δέσποινα μας, με την φροντίδα της είναι όπως η μάνα μου,η κυρία Αγγέλα με την αγάπη της μοιάζει την γιαγιά μου, οι κυρίες σαν συγγενείς και τα παιδιά που μένουν εκεί είναι σαν τα αδέλφια μου!

                Ευχαριστώ πάρα πολύ την αδελφότητα της Ιεράς Μονής ! Θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς  τον  Πατέρα  Εφραίμ που  για όλα αυτά τα χρόνια που έχει σταθεί δίπλα μου, δείχνοντας μου την πατρική  στοργή και το καρδιακό και έμπρακτο ενδιαφέρον του. Η ουσιαστική πνευματική -και όχι μόνο- στήριξη που μου παρέχετε, το γεγονός ότι είστε πάντα -παρά τις πολλές και βαριές υποχρεώσεις σας- κοντά μου, μου δίνετε δύναμη να προχωρώ. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευθύτητα και την -κατά Θεόν- ακρίβεια με την οποία μου κατευθύνετε! Τίποτε δεν μπορεί να αποτελέσει αντίδωρο στην προσφορά σας.Σας ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη σας,Θα προσπαθήσω να μην σας απογοητεύσω για το υπόλοιπο της ζωής μου! Ευχαριστώ ακόμη και ιδιαίτερα τους Πατέρες Πολύκαρπο,Νικόδημο και Παΐσιο.

            Σεβασμιώτατε! Θέλω να σας ευχαριστήσω και για το πιο μεγαλειώδες, για το δώρο που σε λίγο πρόκειται να λάβω από τα τίμια χέρια σας, την αγία Ιεροσύνη. κοιτάζω τα χέρια σας και λεώ: «Αυτά τα χέρια κρατούν ολόκληρη τη μητρόπολη, αυτά μας αγκαλιάζουν και μας στηρίζουν!». Τίποτε δεν μπορεί να αποτελέσει αντίδωρο στην προσφορά σας αυτή. Σας υπόσχομαι όμως ότι θα αγωνισθώ με όλες μου τις δυνάμεις στην διακονία που σήμερα μου ανατίθεται και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών σας, κάτω από τη συνεχή υπακοή μου προς το πρόσωπό σας, τον Επίσκοπο επαξίως κατέχοντα τον τόπο και τον τύπο του Ιησού Χριστού.

       Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί, σας είμαι ευγνώμων που παρίστασθε σήμερα εδώ με τόση πολλή αγάπη και συμμετέχετε σ’ αυτό το Ιερό Μυστήριο με τις προσευχές και τις ευχές σας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε, αν ποτέ σας πίκρανα. Μην με ξεχνάτε στις προσευχές σας.

     Σεβασμιώτατε!!Καιρός του ποιήσαι το Κυρίω! Δέσποτα άγιε Ευλόγησον!