Αρχιμ. Καλλινίκου
Μαυρολέοντος
᾿Ονειρεύομαι ἕνα
σχολεῖο ὅπου ὁ μαθητής θά αἰσθάνεται ὅτι τόν ἀγαπᾶ ὁ δάσκαλός του... ὅτι
νοιάζεται καί φροντίζει γι’ αὐτόν... ὅτι τόν
πλησιάζει καί δέν τόν περιφρονεῖ...
πλησιάζει καί δέν τόν περιφρονεῖ...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει ἀγάπη... μιά ἀγάπη πού μέ τά χρυσά της φτερά θά σκεπάζει τά σφάλματα τῶν ἄλλων, μιά ἀγάπη πού δέν θά παραχωρεῖ τό περίσσευμα ἀλλά θά χαρίζει τόν ἑαυτό της.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ δάσκαλοι θά διδάσκουν πρῶτα μέ τό παράδειγμά τους κι ὕστερα μέ τά λόγια τους...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά δίνει στά παιδιά ὑπόδειγμα ἀπό τήν πρώτη τους ἡλικία γιά τήν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν... ῞Ενα σχολεῖο πού θά ἔχει θέση ἡ κοινή προσευχή, ἡ ψαλμωδία...
Πηγή Συνοδοιπορία
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ δάσκαλοι θά συμβουλεύουν μέ πολλή ἀγάπη, μέ πραότητα καί ἐπιείκεια κι ὅταν τό παιδί εἶναι ἤρεμο... ῞Ενα σχολεῖο ὅπου θά προηγεῖται ὁ ἔπαινος καί θά ἀκολουθεῖ ἡ συμβουλή.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά εἶναι πράος, φιλάνθρωπος, ὑπομονετικός, δίκαιος καί προπαντός πεπαιδευμένος. Θά γνωρίζει καλά τή νεανική ψυχή καί τίς ἀδυναμίες της. Θά εἶναι ἀκέραιος στό χαρακτήρα, ἀμνησίκακος, ἀκενόδοξος, θά ἔχει κάτι τό θεϊκό μέσα του. Θά εἶναι σαφής στή διδασκαλία του. Θά προτιμᾶ πάντα το λίγο καί τό σίγουρο.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά διακρίνει ἐγκαίρως τίς κλίσεις τῶν μαθητῶν του καί θά ὑποδεικνύει, ὅταν φθάσουν στήν κατάλληλη ἡλικία, ποιόν κλάδο καί ποιό ἐπάγγελμα ν’ ἀκολουθήσουν, ἀφοῦ ὅ,τι γίνεται μέ τίς ὑποδείξεις τῆς φύσης ἐπιτυγχάνει, ἐνῶ ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο μ’ αὐτήν, ἀποτυγχάνει.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου μέ διάλογο καί χωρίς καταναγκασμό θά ἀντιμετωπίζουμε τίς παρεκτροπές τῶν μαθητῶν. Πού σύνθημά μας θά εἶναι τό· "Δέν εἶναι δυνατό νά γίνει κανείς καλός μέ τή βία. ᾿Εκεῖνος ποῦ ἔγινε καλός μέ τήν καταπίεση, δέ θά μείνει πάντοτε καλός! ᾿Αλλά, μόλις ἀπαλλαγεῖ ἀπό τόν καταναγκασμό, θά ἐπιστρέψει στίς κακές του συνήθειες. ᾿Αντιθέτως, ἐκεῖνος πού παιδαγωγεῖται μέ τέτοιον τρόπο, ὥστε νά γίνει καλός μέ τήν ἐλεύθερη ἀπόφασή του, ἀφοῦ θά γίνει καλός, θά μείνει στό καλό ἀμετακίνητος". (῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ δάσκαλοι θά ἔχουν ἱκανοποητική χρηματική ἀμοιβή, μέ ἀφθονία μάλιστα, γιά νά μήν ἀσχολοῦνται μέ ἄλλα πάρεργα, προσπαθώντας νά ἐξασφαλίσουν τή ζωή τῆς οἰκογενείας τους καί παραμελοῦν τό σημαντικό πνευματικό τους ἔργο καί νά ὑπάρχει χρόνος καί διάθεση γιά νά ἀσχολοῦνται μέ ἄλλες καινοτόμες δραστηριότητες, ἐκτός ὡρῶν διδασκαλίας. Δάσκαλοι πού δέ θά ξεχνοῦν παράλληλα ὅτι ἡ καλύτερη ἀμοιβή τους δέν εἶναι ὁ μισθός τους, ἀλλά ἡ ποιότητα τῶν μαθητῶν τους.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τοῦ ὁποίου οἱ δάσκαλοι δέ θά εἶναι σκυθρωποί καί δίχως ὄρεξη. Πού θά ἀνοίγουν βιβλία καί θά μελετοῦν. Δασκάλους πού θά γνωρίζουν καλά τή λέξη «ἐξατομικευμένη προσέγγιση». Πού θά ἀξιολογοῦν καί θά ἀξιολογοῦνται.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά ἔχει διάθεση, ὄρεξη καί μεράκι ὁ ἐκπαιδευτικός, καί παράλληλα θά ἐπιμορφώνεται συνεχῶς σέ νέες διεργασίες μάθησης, πού θά καλεῖται νά μάθει, νά ἀξιολογεῖ τήν ἐμπειρία του καί νά ἀναλαμβάνει πρωτοβουλίες πειραματισμῶν μέ νέα πράγματα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τό ὁποῖο θά ἔχει ὡς βάση γιά τή διαπαιδαγώγηση καί τήν πραγματοποίηση τῆς μορφώσεως, τήν ἀγάπη πρός τό μαθητή, τῆς ὁποίας ἡ δύναμη θά ἔχει δυό διαστάσεις. ῾Η μιά θά ὁπλίζει τό δάσκαλο μέ ὑπομονή καί αἰσιοδοξία κι ἡ ἄλλη θά ἀσκεῖ μεγάλη μορφωτική ἐπίδραση στίς ψυχές τῶν παιδιῶν.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ βιβλία γεμάτα ἀπό τόν πλοῦτο τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς παραδόσεώς μας. Μέ βιβλία στά ὁποῖα θά προβάλλονται πρόσωπα-πρότυπα, ὅπου τά παιδιά μας θά μαθαίνουν ὅτι ἥρωας εἶναι αὐτός πού ὑπερβαίνει τόν ἑαυτό του καί προσφέρεται στήν κοινότητα στήν ὁποία ἀνήκει.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά διαλέγονται μέ τίς μεγάλες μορφές τῆς πεζογραφίας καί τῆς ποιήσεώς μας, θά ξεδιψᾶνε μέ τό δημοτικό μας τραγούδι, τή λαϊκή μας σοφία καί τούς μύθους τοῦ Αἰσώπου...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἁρματώνει τούς μαθητές του νά ἀντιμετωπίσουν αὔριο γενναῖα τή ζωή καί τίς δυσκολίες της, πού δέ θά προβάλλει «γάτες πού σβήνουν φωτιές» καί συνταγές μαγειρικῆς...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά παραδίδει στήν κοινωνία τούς μαθητές γεμάτους ἀρετή, ἦθος καί γνώση τῆς ἀλήθειας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά διδάσκει τόν πολιτισμό μας, τήν ῾Ιστορία μας, τήν πίστη μας καί τήν ἐν γένει πνευματική μας συγκρότηση, γιατί τό χρωστᾶμε σ’ αὐτούς πού πέρασαν, σ’ αὐτούς πού θά ’ρθοῦν...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού μέ τά βιβλία του θά προβάλλει τίς ἀξίες τῆς ζωῆς, τή δικαιοσύνη, τήν τιμιότητα, τήν ἐργατικότητα, τήν ἀλληλεγγύη, τόν ἀλληλοσεβασμό. Βιβλία μέ κείμενα πού νά φιλοσοφοῦν γιά τή ζωή, γιά τό θάνατο, γιά τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τήν ὑπέρβασή τους. Πού νά καλλιεργεῖ στά παιδιά μας τήν ἐλπίδα, τή μεγίστη πασῶν τῶν ἀρετῶν.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά φοιτοῦν τά παιδιά τοῦ πρωθυπουργοῦ, τοῦ θυρωροῦ τῆς πολυκατοικίας καί τοῦ χασάπη τῆς γειτονιᾶς.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου στά σχολικά βιβλία θά ἔχει θέση ὁ Χριστός κι ἡ ῾Ελλάδα...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολικό κτίριο εὐάερο, εὐήλιο, ζεστό, φιλικό, οἰκολογικό, πού θά ἀξιοποιεῖ καί θά χρησιμοποιεῖ τίς ἀνανεώσιμες πηγές ἐνέργειας, ἕνα ἡλιακό σχολεῖο, βιοκλιματικό... Μέ μεγάλη αὐλή, μέ κῆπο, μέ πολύχρωμα λουλούδια, μέ δέντρα, μέ γρασίδι καί χῶμα, γιά νά κυλιοῦνται ἐκεῖ τά παιδιά... ῞Ενα κτίριο μακριά ἀπό θορύβους, ἀπό καυσαέρια, ἀπό καμινάδες, ἀπό φυλακές... Πού δέ θά μοιάζει μέ γκαράζ αὐτοκινήτων...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τό ὁποῖο θά ἐνσωματώνει ἐναλλακτικές μορφές ἐνέργειας καί οἰκολογικές τεχνολογίες στά κτίριά του καί τούς αὔλειους χώρους (ἀντικατάσταση τῶν πλαστικῶν μερῶν μέ ξύλο, τοποθέτηση φωτοβολταϊκῶν συστημάτων, ἐξοικονόμηση ἐνέργειας μέ τή ρύθμιση τῶν φώτων, μέ τηλερυθμιζόμενη θέρμανση, μέ οἰκολογικά παράθυρα).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα διδακτήριο τό ὁποῖο θά ἀξιοποιεῖ τίς ἀρχές τῆς βιοκλιματικῆς, καθώς θά διαθέτει κεντρική μονάδα διαχείρισης ἐνεργειακῶν συστημάτων, μεθόδους ἐξοικονόμησης ἐνέργειας, θά εἶναι ἐξοπλισμένο μέ κυκλώματα γιά πλήρη ἀξιοποίηση τῶν νέων τεχνολογιῶν ὅπως δίκτυα, ἀσύρματο ᾿Ιντερνέτ καί ἄλλα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ πολλές αἴθουσες διδασκαλίας, ἐργαστήρια, αἴθουσες διοίκησης, κοινόχρηστους χώρους σέ κάθε ὄροφο, ἀνελκυστῆρες, πλήρη εἰδικό ἐξοπλισμό, ἀπολύτως προσπελάσιμο σέ ΑΜΕΑ, βιβλιοθήκη - ἀναγνωστήριο, αἴθουσα πολλαπλῶν χρήσεων, στεγαζόμενο γυμναστήριο, θερμοκήπιο, χῶρο ἐκπαιδευτικοῦ ἀγροῦ, ἀνοιχτό γήπεδο μπάσκετ - βόλεϊ μέ κερκίδες, εἰδικά διαμορφωμένο χῶρο αὐλισμοῦ καί ὑπόγειο χῶρο στάθμευσης!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ λίγους μαθητές... ἕως 15 στό τμῆμα... Μέ μιά πιό ζεστή, οἰκογενειακή ἀτμόσφαιρα... ῞Ενα σχολεῖο στό ὁποῖο δέ θά εἶναι ἕνα ἀπρόσωπο νούμερο ὁ μαθητής ἀλλά θά ’χεῖ ὄνομα, χρῶμα καί θρησκεία... Πού θά ’χει ρίζες... πού θά ’χει παρελθόν... πού θά ’χει μέλλον!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά βρίσκεις παιδιά μικρά καί μεγάλα, παιδιά μέ εἰδικές ἀνάγκες, παιδιά πού θά ἔχουν τό αἴσθημα τῆς εὐθύνης καί τῆς ἀλληλεγγύης τῶν μεγάλων παιδιῶν πρός τά μικρά καί ἀσθενέστερα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ἡ αἴθουσα διδασκαλίας δέ θά εἶναι μόνο "τόπος παράδοσης" ἀλλά "τόπος ἐνεργοῦς διερεύνησης καί συγγραφῆς". ῞Ενα σχολεῖο πού θά μετατρέπει τίς πληροφορίες σέ κριτική σκέψη, θά καταργεῖ τήν ἀποστήθιση, θά ἐπηρεάζει τό ἦθος τῶν μαθητῶν, θά δημιουργεῖ ἐνεργούς πολίτες.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει καί θά χρησιμοποιεῖ πολλούς ὑπολογιστές.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου δέ θά ὑπάρχουν μαυροπίνακες, κιμωλίες καί τετράδια. Οἱ δάσκαλοι τοῦ μέλλοντος θά χρησιμοποιοῦν γιά τή διδασκαλία τους ψηφιακούς καί διαδραστικούς πίνακες, διαδραστικά θρανία, προβολεῖς ἤ πίνακες Λάμδα καί θά ἀπαντοῦν σέ ἐρωτήσεις πού ὑποβάλλονται μέσῳ laptop καί tablet PC. ῞Ολα τα ὑλικά θά ἔχουν ἠλεκτρονική μορφή ὥστε νά εἶναι δυνατή ἡ ἄμεση ἐπεξεργασία καί κοινή χρήση τους. Εἰδική ἐπιχορήγηση τοῦ ΥΠΕΠΘ θά δώσει κίνητρα σέ φιλόδοξους δασκάλους νά ἀναλάβουν περισσότερες εὐθύνες καί νά ἀξιοποιήσουν στό ἔπακρο τήν τεχνολογία φορητῶν συσκευῶν μέσα στήν αἴθουσα διδασκαλίας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου κάθε μαθητής θά ἔχει τό δικό του ῝ὰἆὦ῏ἆ ἤ τήν ἠλεκτρονική του «τσάντα», ἕνα Τὰὲ῝ὸὦ Ρἒ μέ ἀσύρματη δικτύωση, γιά νά διευκολύνεται ἡ διεξαγωγή μαθημάτων πολλῶν διαφορετικῶν κλάδων. Θά μποροῦν νά τά χρησιμοποιήσουν γιά τήν ὑποβολή ἐρωτήσεων, ἀπαντήσεων ἤ ἀκόμα καί σχεδιαγραμμάτων στό δάσκαλο ἀπό ὁποιοδήποτε σημεῖο τοῦ σχολείου ἤ κι ἀπό τό σπίτι.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο οἱ μαθητές θά πηγαίνουν χαμογελαστοί καί χαρούμενοι. Πού θά στενοχωριοῦνται ὅταν γιά ὁποιοδήποτε λόγο χάνουν τό μάθημά τους. Πού θά φεύγουν τό ἀπόγευμα, ἐπίσης, χαρούμενοι!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά μποροῦν νά μελετοῦν περισσότερο ἀπό ἕνα σχολικό ἐγχειρίδιο. Πού δέ θά τούς ζητεῖται νά ἀποστηθίζουν καί νά μαθαίνουν ἀπέξω πράγματα πού σέ λίγες μέρες δέ θά θυμοῦνται.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά ἀγαπήσουν τό βιβλίο καί τή μάθηση. Πού θά ἀφήνουν τήν τσάντα στό σχολεῖο. Πού θά τούς ἀνήκει ὁλόκληρη ἡ ὑπόλοιπη ἡμέρα. Πού θά χαίρονται τήν παιδικότητά τους. Πού δέ θά ὑπάρχει ἡ λέξη φροντιστήριο οὔτε στό λεξικό τους. Πού θά εἶναι πρῶτα στήν ἀνάγνωση ἐξωσχολικῶν βιβλίων καί τελευταία στήν τηλεθέαση. Πού δέ θά τρέχουν ἀπό σχολή σέ σχολή σάν κουρδιστά πορτοκάλια. Πού δέ θά τά βλέπεις φορτωμένα μέ τσάντες νά κυκλοφοροῦν μέχρι τά μεσάνυχτα τρέχοντας σάν τό Βέγγο νά προλάβουν τό ἑπόμενο μάθημα ἀποστήθισης. Πού δέ θά γίνονται οἱ γονεῖς τους «ταξιτζῆδες»...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά κάνουν οἱ μαθητές τέστ, ὄχι γιά νά πάρουν ἕνα βαθμό, ἀλλά γιά νά διαπιστώσουν τίς ἀδυναμίες τους καί γιά νά τούς παρασχεθεῖ ἐξατομικευμένη ἐνισχυτική διδασκαλία. Πού θά μποροῦν νά ἔχουν πάντα ἀνοιχτά τα βιβλία...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά δοκιμάζονται οἱ καινοτόμες ἰδέες... ῞Οπου θά ἐφαρμόζονται πολλά καινοτόμα προγράμματα περιβαλλοντικῆς ἐκπαίδευσης, ἀγωγῆς ὑγείας, πολιτιστικῶν θεμάτων, θεατρικῶν δρώμενων, μουσικῶν παραστάσεων, εἰκαστικῆς ἔκφρασης, λογοτεχνικῆς καί ποιητικῆς δημιουργίας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού τό μάθημα θά γίνεται καί ἔξω ἀπό τήν τάξη, μέσα στό φυσικό περιβάλλον, γιά νά νοιώθουν οἱ μαθητές του ἄνετα καί ἐλεύθερα, χωρίς τήν ἀσφυκτική πίεση τῶν τοίχων καί τοῦ τσιμέντου.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά διοργανώνονται οὐσιαστικές καί ἐνδιαφέρουσες ἐκδηλώσεις στό χῶρο του κατά τήν διάρκεια τῶν σχολικῶν ἑορτῶν ἀλλά καί σέ ἄλλες ἐπίκαιρες καί παγκόσμιες μέρες ἑορτασμοῦ διαφόρων γεγονότων.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει ἕνα αὐτοδιαχειριζόμενο κυλικεῖο, τό ὁποῖο θά προσφέρει σέ προσιτές τιμές μόνο εἴδη καί προϊόντα ὑγιεινῆς διατροφῆς, μή μεταλλαγμένα καί χωρίς συντηρητικά.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει πολλές δραστηριότητες τόσο στό χῶρο τοῦ σχολείου ὅσο καί ἐκτός σχολείου, στήν εὐρύτερη περιοχή, βοηθώντας στήν εὐαισθητοποίηση ὅλης τῆς σχολικῆς κοινότητας καί τῆς τοπικῆς κοινωνίας σέ θέματα περιβαλλοντικά, ὑγιεινῆς διατροφῆς, κακοποίησης ζώων, ἀδέσποτων σκυλιῶν, ἀνακύκλωσης, φυλετικῶν διακρίσεων, ρατσισμοῦ, ἀτόμων μέ εἰδικές ἀνάγκες καί ἱκανότητες, βοήθειας ἡλικιωμένων καί ἀνάπηρων συνανθρώπων μας, δικαιωμάτων μειονοτήτων, ἀτομικῶν δικαιωμάτων καί πολιτικῶν ἐλευθεριῶν, κ.λπ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές τῆς τάξης του, μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, θά ἔρχονται σέ ἐπαφή μέ ἄλλους συμμαθητές τους σέ σχολεῖα τῆς ῾Ελλάδας, τῆς ῾Ενωμένης Εὐρώπης καί τοῦ ὑπόλοιπου κόσμου, γνωρίζοντας τό ἐκπαιδευτικό σύστημα τῶν ἄλλων χωρῶν, συνήθειες, ἤθη καί ἔθιμα, καί ἐξασκώντας τίς δύο ξένες γλῶσσες πού θά μαθαίνουν στό σχολεῖο τους.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά ἐφαρμόζονται διάφορα προγράμματα σχολικῶν δραστηριοτήτων, περιβαλλοντικῆς ἐκπαίδευσης, ἀγωγῆς ὑγείας, πολιτιστικῶν θεμάτων, σχολικοῦ ἐπαγγελματικοῦ προσανατολισμοῦ, ἀγωγῆς σταδιοδρομίας, ἰσότητας τῶν δύο φύλων, εὐρωπαϊκά προγράμματα, σέ συμπράξεις σχολείων, σέ ἐκπαιδευτικές ἐκδρομές, ὅπως ἐπισκέψεις στή Βουλή τῶν ῾Ελλήνων, σέ Κέντρα Περιβαλλοντικῆς ᾿Εκπαίδευσης, σέ ἐκθέσεις καί σέ διαγωνισμούς, σέ βιότοπους καί σέ οἰκολογικά πάρκα, σέ θεατρικές, κινηματογραφικές, μουσικές καί ἄλλες καλλιτεχνικές - εἰκαστικές ἐκδηλώσεις, παραστάσεις καραγκιόζη, κουκλοθέατρου, κ.ἄ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει ἀφειδώλευτη στήριξη ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία, ἡ ὁποία θά δίνει μεγάλο ποσοστό τοῦ ΑΕΠ γιά τήν παιδεία. ῞Ενα σχολεῖο πού θά ἔχει δικό του προϋπολογισμό. Πού θά ’χει πλούσιο ταμεῖο. Πού δέ θά στέκονται ἐμπόδιο οἱ φειδωλές κρατικές ἐπιχορηγήσεις γιά νά ἐφαρμόσει τά προγράμματά του.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ἀνοικτό στήν κοινωνία, ἕνα σύγχρονο σχολεῖο τῆς γνώσης, τῆς ἐλευθερίας, τῶν ἴσων εὐκαιριῶν, τῶν νέων τεχνολογιῶν, τῆς ἀποδοχῆς τοῦ διαφορετικοῦ, τῆς ἐναλλακτικῆς πληροφόρησης, τῆς δημοκρατικῆς παιδείας, ἕνα σχολεῖο πού θά ὑπηρετεῖ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί ὄχι τήν ἀπρόσωπη τεχνοκρατική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ ἐπίκεντρό τό παιδί, πού νά βασίζεται δηλαδή στίς ἀνάγκες, στά ἐνδιαφέροντα καί στίς ἱκανότητές του καί νά περιλαμβάνει διαρκή ἀξιολόγηση τῶν ἱκανοτήτων καί τῶν κλίσεών του. Οἱ παιδαγωγοί θά προσφέρουν στούς μαθητές ἕνα περιβάλλον μέ πολλά ἐρεθίσματα καί θά τούς ἀφήνουν πολλές δυνατότητες γιά νά ἀναπτύξουν τίς ἱκανότητές τους. Νά μή θεωροῦν τό μαθητή παθητικό δέκτη τῆς γνώσης, ἀλλά συνοδοιπόρο στήν ἀνακάλυψη, ἐνεργό συμμέτοχο στήν ἐκπαιδευτική διαδικασία μέσα ἀπό δραστηριότητες, πού θά τοῦ δίνουν τή δυνατότητα νά ἀναδείξει τά ταλέντα του, νά ἀνακαλύψει τόν ἑαυτό του (δημιουργική μάθηση).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά προωθεῖται ἡ ἀτομική μάθηση μέσα ἀπό τή συμμετοχή καί τή συνεργασία. ῾Η συμμετοχή διαμορφώνει τήν ἱκανότητα τῶν μαθητῶν νά μαθαίνουν ἀπό μόνοι τους. ῾Η συνεργασία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα ἕνα ἐπίπεδο γνώσης τῆς κοινότητας, πού εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τό ἄθροισμα τῶν γνώσεων τοῦ κάθε μέλους ξεχωριστά (συνεργατική μάθηση).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά εἶναι ὁ συντονιστής καί καθοδηγητής τῶν μαθητῶν στήν ἔρευνα τῆς γνώσης. ᾿Εκεῖνο πού θά ἔχει πραγματική ἀξία θά εἶναι ἡ ἀπόκτηση δεξιοτήτων καί ὄχι ἄχρηστων πληροφοριῶν. Πού δέ θά ἀναγκάζει τό μαθητή νά ἀπομνημονεύει δεκάδες σελίδες διδακτικῆς ὕλης, πού θά τόν βοηθάει νά ἀσκεῖ τή μνήμη του, καί νά μαθαίνει γνώσεις χρήσιμες γιά τή ζωή του. ῞Ενα σχολεῖο πού θά ἔχει σκοπό του «νά μάθει τό μαθητή πῶς νά μαθαίνει», ὥστε ὁ ἴδιος νά γίνει ἐρευνητής τῆς γνώσης καί τῆς ζωῆς, γεγονός πού θά τοῦ ἐπιτρέψει νά ἐπιλέξει καί τό δικό του προσωπικό δρόμο.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἐφαρμόζει ἀναλυτικά προγράμματα τά ὁποῖα θά ἐπεξεργάζεται μιά μόνιμη διακομματική ἐπιτροπή, πού δέ θά ἀλλάζει μέ τό πέρασμα τοῦ κάθε ῾Υπουργοῦ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά εἶναι ἕνας χῶρος ἔκφρασης, καλλιέργειας δεξιοτήτων καί ἀξιῶν, μέ κέντρο τόν ἄνθρωπο καί τίς πραγματικές του ἀνάγκες.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά δίνει χαρά, πολλή χαρά στά παιδιά μας!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά γίνει γιά τό κάθε παιδί ἀγάπη παντοτεινή!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ δάσκαλοι θά συμβουλεύουν μέ πολλή ἀγάπη, μέ πραότητα καί ἐπιείκεια κι ὅταν τό παιδί εἶναι ἤρεμο... ῞Ενα σχολεῖο ὅπου θά προηγεῖται ὁ ἔπαινος καί θά ἀκολουθεῖ ἡ συμβουλή.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά εἶναι πράος, φιλάνθρωπος, ὑπομονετικός, δίκαιος καί προπαντός πεπαιδευμένος. Θά γνωρίζει καλά τή νεανική ψυχή καί τίς ἀδυναμίες της. Θά εἶναι ἀκέραιος στό χαρακτήρα, ἀμνησίκακος, ἀκενόδοξος, θά ἔχει κάτι τό θεϊκό μέσα του. Θά εἶναι σαφής στή διδασκαλία του. Θά προτιμᾶ πάντα το λίγο καί τό σίγουρο.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά διακρίνει ἐγκαίρως τίς κλίσεις τῶν μαθητῶν του καί θά ὑποδεικνύει, ὅταν φθάσουν στήν κατάλληλη ἡλικία, ποιόν κλάδο καί ποιό ἐπάγγελμα ν’ ἀκολουθήσουν, ἀφοῦ ὅ,τι γίνεται μέ τίς ὑποδείξεις τῆς φύσης ἐπιτυγχάνει, ἐνῶ ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο μ’ αὐτήν, ἀποτυγχάνει.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου μέ διάλογο καί χωρίς καταναγκασμό θά ἀντιμετωπίζουμε τίς παρεκτροπές τῶν μαθητῶν. Πού σύνθημά μας θά εἶναι τό· "Δέν εἶναι δυνατό νά γίνει κανείς καλός μέ τή βία. ᾿Εκεῖνος ποῦ ἔγινε καλός μέ τήν καταπίεση, δέ θά μείνει πάντοτε καλός! ᾿Αλλά, μόλις ἀπαλλαγεῖ ἀπό τόν καταναγκασμό, θά ἐπιστρέψει στίς κακές του συνήθειες. ᾿Αντιθέτως, ἐκεῖνος πού παιδαγωγεῖται μέ τέτοιον τρόπο, ὥστε νά γίνει καλός μέ τήν ἐλεύθερη ἀπόφασή του, ἀφοῦ θά γίνει καλός, θά μείνει στό καλό ἀμετακίνητος". (῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ δάσκαλοι θά ἔχουν ἱκανοποητική χρηματική ἀμοιβή, μέ ἀφθονία μάλιστα, γιά νά μήν ἀσχολοῦνται μέ ἄλλα πάρεργα, προσπαθώντας νά ἐξασφαλίσουν τή ζωή τῆς οἰκογενείας τους καί παραμελοῦν τό σημαντικό πνευματικό τους ἔργο καί νά ὑπάρχει χρόνος καί διάθεση γιά νά ἀσχολοῦνται μέ ἄλλες καινοτόμες δραστηριότητες, ἐκτός ὡρῶν διδασκαλίας. Δάσκαλοι πού δέ θά ξεχνοῦν παράλληλα ὅτι ἡ καλύτερη ἀμοιβή τους δέν εἶναι ὁ μισθός τους, ἀλλά ἡ ποιότητα τῶν μαθητῶν τους.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τοῦ ὁποίου οἱ δάσκαλοι δέ θά εἶναι σκυθρωποί καί δίχως ὄρεξη. Πού θά ἀνοίγουν βιβλία καί θά μελετοῦν. Δασκάλους πού θά γνωρίζουν καλά τή λέξη «ἐξατομικευμένη προσέγγιση». Πού θά ἀξιολογοῦν καί θά ἀξιολογοῦνται.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά ἔχει διάθεση, ὄρεξη καί μεράκι ὁ ἐκπαιδευτικός, καί παράλληλα θά ἐπιμορφώνεται συνεχῶς σέ νέες διεργασίες μάθησης, πού θά καλεῖται νά μάθει, νά ἀξιολογεῖ τήν ἐμπειρία του καί νά ἀναλαμβάνει πρωτοβουλίες πειραματισμῶν μέ νέα πράγματα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τό ὁποῖο θά ἔχει ὡς βάση γιά τή διαπαιδαγώγηση καί τήν πραγματοποίηση τῆς μορφώσεως, τήν ἀγάπη πρός τό μαθητή, τῆς ὁποίας ἡ δύναμη θά ἔχει δυό διαστάσεις. ῾Η μιά θά ὁπλίζει τό δάσκαλο μέ ὑπομονή καί αἰσιοδοξία κι ἡ ἄλλη θά ἀσκεῖ μεγάλη μορφωτική ἐπίδραση στίς ψυχές τῶν παιδιῶν.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ βιβλία γεμάτα ἀπό τόν πλοῦτο τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς παραδόσεώς μας. Μέ βιβλία στά ὁποῖα θά προβάλλονται πρόσωπα-πρότυπα, ὅπου τά παιδιά μας θά μαθαίνουν ὅτι ἥρωας εἶναι αὐτός πού ὑπερβαίνει τόν ἑαυτό του καί προσφέρεται στήν κοινότητα στήν ὁποία ἀνήκει.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά διαλέγονται μέ τίς μεγάλες μορφές τῆς πεζογραφίας καί τῆς ποιήσεώς μας, θά ξεδιψᾶνε μέ τό δημοτικό μας τραγούδι, τή λαϊκή μας σοφία καί τούς μύθους τοῦ Αἰσώπου...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἁρματώνει τούς μαθητές του νά ἀντιμετωπίσουν αὔριο γενναῖα τή ζωή καί τίς δυσκολίες της, πού δέ θά προβάλλει «γάτες πού σβήνουν φωτιές» καί συνταγές μαγειρικῆς...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά παραδίδει στήν κοινωνία τούς μαθητές γεμάτους ἀρετή, ἦθος καί γνώση τῆς ἀλήθειας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά διδάσκει τόν πολιτισμό μας, τήν ῾Ιστορία μας, τήν πίστη μας καί τήν ἐν γένει πνευματική μας συγκρότηση, γιατί τό χρωστᾶμε σ’ αὐτούς πού πέρασαν, σ’ αὐτούς πού θά ’ρθοῦν...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού μέ τά βιβλία του θά προβάλλει τίς ἀξίες τῆς ζωῆς, τή δικαιοσύνη, τήν τιμιότητα, τήν ἐργατικότητα, τήν ἀλληλεγγύη, τόν ἀλληλοσεβασμό. Βιβλία μέ κείμενα πού νά φιλοσοφοῦν γιά τή ζωή, γιά τό θάνατο, γιά τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς καί τήν ὑπέρβασή τους. Πού νά καλλιεργεῖ στά παιδιά μας τήν ἐλπίδα, τή μεγίστη πασῶν τῶν ἀρετῶν.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά φοιτοῦν τά παιδιά τοῦ πρωθυπουργοῦ, τοῦ θυρωροῦ τῆς πολυκατοικίας καί τοῦ χασάπη τῆς γειτονιᾶς.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου στά σχολικά βιβλία θά ἔχει θέση ὁ Χριστός κι ἡ ῾Ελλάδα...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολικό κτίριο εὐάερο, εὐήλιο, ζεστό, φιλικό, οἰκολογικό, πού θά ἀξιοποιεῖ καί θά χρησιμοποιεῖ τίς ἀνανεώσιμες πηγές ἐνέργειας, ἕνα ἡλιακό σχολεῖο, βιοκλιματικό... Μέ μεγάλη αὐλή, μέ κῆπο, μέ πολύχρωμα λουλούδια, μέ δέντρα, μέ γρασίδι καί χῶμα, γιά νά κυλιοῦνται ἐκεῖ τά παιδιά... ῞Ενα κτίριο μακριά ἀπό θορύβους, ἀπό καυσαέρια, ἀπό καμινάδες, ἀπό φυλακές... Πού δέ θά μοιάζει μέ γκαράζ αὐτοκινήτων...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο τό ὁποῖο θά ἐνσωματώνει ἐναλλακτικές μορφές ἐνέργειας καί οἰκολογικές τεχνολογίες στά κτίριά του καί τούς αὔλειους χώρους (ἀντικατάσταση τῶν πλαστικῶν μερῶν μέ ξύλο, τοποθέτηση φωτοβολταϊκῶν συστημάτων, ἐξοικονόμηση ἐνέργειας μέ τή ρύθμιση τῶν φώτων, μέ τηλερυθμιζόμενη θέρμανση, μέ οἰκολογικά παράθυρα).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα διδακτήριο τό ὁποῖο θά ἀξιοποιεῖ τίς ἀρχές τῆς βιοκλιματικῆς, καθώς θά διαθέτει κεντρική μονάδα διαχείρισης ἐνεργειακῶν συστημάτων, μεθόδους ἐξοικονόμησης ἐνέργειας, θά εἶναι ἐξοπλισμένο μέ κυκλώματα γιά πλήρη ἀξιοποίηση τῶν νέων τεχνολογιῶν ὅπως δίκτυα, ἀσύρματο ᾿Ιντερνέτ καί ἄλλα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ πολλές αἴθουσες διδασκαλίας, ἐργαστήρια, αἴθουσες διοίκησης, κοινόχρηστους χώρους σέ κάθε ὄροφο, ἀνελκυστῆρες, πλήρη εἰδικό ἐξοπλισμό, ἀπολύτως προσπελάσιμο σέ ΑΜΕΑ, βιβλιοθήκη - ἀναγνωστήριο, αἴθουσα πολλαπλῶν χρήσεων, στεγαζόμενο γυμναστήριο, θερμοκήπιο, χῶρο ἐκπαιδευτικοῦ ἀγροῦ, ἀνοιχτό γήπεδο μπάσκετ - βόλεϊ μέ κερκίδες, εἰδικά διαμορφωμένο χῶρο αὐλισμοῦ καί ὑπόγειο χῶρο στάθμευσης!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ λίγους μαθητές... ἕως 15 στό τμῆμα... Μέ μιά πιό ζεστή, οἰκογενειακή ἀτμόσφαιρα... ῞Ενα σχολεῖο στό ὁποῖο δέ θά εἶναι ἕνα ἀπρόσωπο νούμερο ὁ μαθητής ἀλλά θά ’χεῖ ὄνομα, χρῶμα καί θρησκεία... Πού θά ’χει ρίζες... πού θά ’χει παρελθόν... πού θά ’χει μέλλον!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά βρίσκεις παιδιά μικρά καί μεγάλα, παιδιά μέ εἰδικές ἀνάγκες, παιδιά πού θά ἔχουν τό αἴσθημα τῆς εὐθύνης καί τῆς ἀλληλεγγύης τῶν μεγάλων παιδιῶν πρός τά μικρά καί ἀσθενέστερα.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ἡ αἴθουσα διδασκαλίας δέ θά εἶναι μόνο "τόπος παράδοσης" ἀλλά "τόπος ἐνεργοῦς διερεύνησης καί συγγραφῆς". ῞Ενα σχολεῖο πού θά μετατρέπει τίς πληροφορίες σέ κριτική σκέψη, θά καταργεῖ τήν ἀποστήθιση, θά ἐπηρεάζει τό ἦθος τῶν μαθητῶν, θά δημιουργεῖ ἐνεργούς πολίτες.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει καί θά χρησιμοποιεῖ πολλούς ὑπολογιστές.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου δέ θά ὑπάρχουν μαυροπίνακες, κιμωλίες καί τετράδια. Οἱ δάσκαλοι τοῦ μέλλοντος θά χρησιμοποιοῦν γιά τή διδασκαλία τους ψηφιακούς καί διαδραστικούς πίνακες, διαδραστικά θρανία, προβολεῖς ἤ πίνακες Λάμδα καί θά ἀπαντοῦν σέ ἐρωτήσεις πού ὑποβάλλονται μέσῳ laptop καί tablet PC. ῞Ολα τα ὑλικά θά ἔχουν ἠλεκτρονική μορφή ὥστε νά εἶναι δυνατή ἡ ἄμεση ἐπεξεργασία καί κοινή χρήση τους. Εἰδική ἐπιχορήγηση τοῦ ΥΠΕΠΘ θά δώσει κίνητρα σέ φιλόδοξους δασκάλους νά ἀναλάβουν περισσότερες εὐθύνες καί νά ἀξιοποιήσουν στό ἔπακρο τήν τεχνολογία φορητῶν συσκευῶν μέσα στήν αἴθουσα διδασκαλίας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου κάθε μαθητής θά ἔχει τό δικό του ῝ὰἆὦ῏ἆ ἤ τήν ἠλεκτρονική του «τσάντα», ἕνα Τὰὲ῝ὸὦ Ρἒ μέ ἀσύρματη δικτύωση, γιά νά διευκολύνεται ἡ διεξαγωγή μαθημάτων πολλῶν διαφορετικῶν κλάδων. Θά μποροῦν νά τά χρησιμοποιήσουν γιά τήν ὑποβολή ἐρωτήσεων, ἀπαντήσεων ἤ ἀκόμα καί σχεδιαγραμμάτων στό δάσκαλο ἀπό ὁποιοδήποτε σημεῖο τοῦ σχολείου ἤ κι ἀπό τό σπίτι.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο οἱ μαθητές θά πηγαίνουν χαμογελαστοί καί χαρούμενοι. Πού θά στενοχωριοῦνται ὅταν γιά ὁποιοδήποτε λόγο χάνουν τό μάθημά τους. Πού θά φεύγουν τό ἀπόγευμα, ἐπίσης, χαρούμενοι!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά μποροῦν νά μελετοῦν περισσότερο ἀπό ἕνα σχολικό ἐγχειρίδιο. Πού δέ θά τούς ζητεῖται νά ἀποστηθίζουν καί νά μαθαίνουν ἀπέξω πράγματα πού σέ λίγες μέρες δέ θά θυμοῦνται.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές θά ἀγαπήσουν τό βιβλίο καί τή μάθηση. Πού θά ἀφήνουν τήν τσάντα στό σχολεῖο. Πού θά τούς ἀνήκει ὁλόκληρη ἡ ὑπόλοιπη ἡμέρα. Πού θά χαίρονται τήν παιδικότητά τους. Πού δέ θά ὑπάρχει ἡ λέξη φροντιστήριο οὔτε στό λεξικό τους. Πού θά εἶναι πρῶτα στήν ἀνάγνωση ἐξωσχολικῶν βιβλίων καί τελευταία στήν τηλεθέαση. Πού δέ θά τρέχουν ἀπό σχολή σέ σχολή σάν κουρδιστά πορτοκάλια. Πού δέ θά τά βλέπεις φορτωμένα μέ τσάντες νά κυκλοφοροῦν μέχρι τά μεσάνυχτα τρέχοντας σάν τό Βέγγο νά προλάβουν τό ἑπόμενο μάθημα ἀποστήθισης. Πού δέ θά γίνονται οἱ γονεῖς τους «ταξιτζῆδες»...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά κάνουν οἱ μαθητές τέστ, ὄχι γιά νά πάρουν ἕνα βαθμό, ἀλλά γιά νά διαπιστώσουν τίς ἀδυναμίες τους καί γιά νά τούς παρασχεθεῖ ἐξατομικευμένη ἐνισχυτική διδασκαλία. Πού θά μποροῦν νά ἔχουν πάντα ἀνοιχτά τα βιβλία...
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά δοκιμάζονται οἱ καινοτόμες ἰδέες... ῞Οπου θά ἐφαρμόζονται πολλά καινοτόμα προγράμματα περιβαλλοντικῆς ἐκπαίδευσης, ἀγωγῆς ὑγείας, πολιτιστικῶν θεμάτων, θεατρικῶν δρώμενων, μουσικῶν παραστάσεων, εἰκαστικῆς ἔκφρασης, λογοτεχνικῆς καί ποιητικῆς δημιουργίας.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού τό μάθημα θά γίνεται καί ἔξω ἀπό τήν τάξη, μέσα στό φυσικό περιβάλλον, γιά νά νοιώθουν οἱ μαθητές του ἄνετα καί ἐλεύθερα, χωρίς τήν ἀσφυκτική πίεση τῶν τοίχων καί τοῦ τσιμέντου.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά διοργανώνονται οὐσιαστικές καί ἐνδιαφέρουσες ἐκδηλώσεις στό χῶρο του κατά τήν διάρκεια τῶν σχολικῶν ἑορτῶν ἀλλά καί σέ ἄλλες ἐπίκαιρες καί παγκόσμιες μέρες ἑορτασμοῦ διαφόρων γεγονότων.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει ἕνα αὐτοδιαχειριζόμενο κυλικεῖο, τό ὁποῖο θά προσφέρει σέ προσιτές τιμές μόνο εἴδη καί προϊόντα ὑγιεινῆς διατροφῆς, μή μεταλλαγμένα καί χωρίς συντηρητικά.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει πολλές δραστηριότητες τόσο στό χῶρο τοῦ σχολείου ὅσο καί ἐκτός σχολείου, στήν εὐρύτερη περιοχή, βοηθώντας στήν εὐαισθητοποίηση ὅλης τῆς σχολικῆς κοινότητας καί τῆς τοπικῆς κοινωνίας σέ θέματα περιβαλλοντικά, ὑγιεινῆς διατροφῆς, κακοποίησης ζώων, ἀδέσποτων σκυλιῶν, ἀνακύκλωσης, φυλετικῶν διακρίσεων, ρατσισμοῦ, ἀτόμων μέ εἰδικές ἀνάγκες καί ἱκανότητες, βοήθειας ἡλικιωμένων καί ἀνάπηρων συνανθρώπων μας, δικαιωμάτων μειονοτήτων, ἀτομικῶν δικαιωμάτων καί πολιτικῶν ἐλευθεριῶν, κ.λπ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου οἱ μαθητές τῆς τάξης του, μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, θά ἔρχονται σέ ἐπαφή μέ ἄλλους συμμαθητές τους σέ σχολεῖα τῆς ῾Ελλάδας, τῆς ῾Ενωμένης Εὐρώπης καί τοῦ ὑπόλοιπου κόσμου, γνωρίζοντας τό ἐκπαιδευτικό σύστημα τῶν ἄλλων χωρῶν, συνήθειες, ἤθη καί ἔθιμα, καί ἐξασκώντας τίς δύο ξένες γλῶσσες πού θά μαθαίνουν στό σχολεῖο τους.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου θά ἐφαρμόζονται διάφορα προγράμματα σχολικῶν δραστηριοτήτων, περιβαλλοντικῆς ἐκπαίδευσης, ἀγωγῆς ὑγείας, πολιτιστικῶν θεμάτων, σχολικοῦ ἐπαγγελματικοῦ προσανατολισμοῦ, ἀγωγῆς σταδιοδρομίας, ἰσότητας τῶν δύο φύλων, εὐρωπαϊκά προγράμματα, σέ συμπράξεις σχολείων, σέ ἐκπαιδευτικές ἐκδρομές, ὅπως ἐπισκέψεις στή Βουλή τῶν ῾Ελλήνων, σέ Κέντρα Περιβαλλοντικῆς ᾿Εκπαίδευσης, σέ ἐκθέσεις καί σέ διαγωνισμούς, σέ βιότοπους καί σέ οἰκολογικά πάρκα, σέ θεατρικές, κινηματογραφικές, μουσικές καί ἄλλες καλλιτεχνικές - εἰκαστικές ἐκδηλώσεις, παραστάσεις καραγκιόζη, κουκλοθέατρου, κ.ἄ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἔχει ἀφειδώλευτη στήριξη ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία, ἡ ὁποία θά δίνει μεγάλο ποσοστό τοῦ ΑΕΠ γιά τήν παιδεία. ῞Ενα σχολεῖο πού θά ἔχει δικό του προϋπολογισμό. Πού θά ’χει πλούσιο ταμεῖο. Πού δέ θά στέκονται ἐμπόδιο οἱ φειδωλές κρατικές ἐπιχορηγήσεις γιά νά ἐφαρμόσει τά προγράμματά του.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ἀνοικτό στήν κοινωνία, ἕνα σύγχρονο σχολεῖο τῆς γνώσης, τῆς ἐλευθερίας, τῶν ἴσων εὐκαιριῶν, τῶν νέων τεχνολογιῶν, τῆς ἀποδοχῆς τοῦ διαφορετικοῦ, τῆς ἐναλλακτικῆς πληροφόρησης, τῆς δημοκρατικῆς παιδείας, ἕνα σχολεῖο πού θά ὑπηρετεῖ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί ὄχι τήν ἀπρόσωπη τεχνοκρατική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο μέ ἐπίκεντρό τό παιδί, πού νά βασίζεται δηλαδή στίς ἀνάγκες, στά ἐνδιαφέροντα καί στίς ἱκανότητές του καί νά περιλαμβάνει διαρκή ἀξιολόγηση τῶν ἱκανοτήτων καί τῶν κλίσεών του. Οἱ παιδαγωγοί θά προσφέρουν στούς μαθητές ἕνα περιβάλλον μέ πολλά ἐρεθίσματα καί θά τούς ἀφήνουν πολλές δυνατότητες γιά νά ἀναπτύξουν τίς ἱκανότητές τους. Νά μή θεωροῦν τό μαθητή παθητικό δέκτη τῆς γνώσης, ἀλλά συνοδοιπόρο στήν ἀνακάλυψη, ἐνεργό συμμέτοχο στήν ἐκπαιδευτική διαδικασία μέσα ἀπό δραστηριότητες, πού θά τοῦ δίνουν τή δυνατότητα νά ἀναδείξει τά ταλέντα του, νά ἀνακαλύψει τόν ἑαυτό του (δημιουργική μάθηση).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο στό ὁποῖο θά προωθεῖται ἡ ἀτομική μάθηση μέσα ἀπό τή συμμετοχή καί τή συνεργασία. ῾Η συμμετοχή διαμορφώνει τήν ἱκανότητα τῶν μαθητῶν νά μαθαίνουν ἀπό μόνοι τους. ῾Η συνεργασία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα ἕνα ἐπίπεδο γνώσης τῆς κοινότητας, πού εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τό ἄθροισμα τῶν γνώσεων τοῦ κάθε μέλους ξεχωριστά (συνεργατική μάθηση).
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο ὅπου ὁ δάσκαλος θά εἶναι ὁ συντονιστής καί καθοδηγητής τῶν μαθητῶν στήν ἔρευνα τῆς γνώσης. ᾿Εκεῖνο πού θά ἔχει πραγματική ἀξία θά εἶναι ἡ ἀπόκτηση δεξιοτήτων καί ὄχι ἄχρηστων πληροφοριῶν. Πού δέ θά ἀναγκάζει τό μαθητή νά ἀπομνημονεύει δεκάδες σελίδες διδακτικῆς ὕλης, πού θά τόν βοηθάει νά ἀσκεῖ τή μνήμη του, καί νά μαθαίνει γνώσεις χρήσιμες γιά τή ζωή του. ῞Ενα σχολεῖο πού θά ἔχει σκοπό του «νά μάθει τό μαθητή πῶς νά μαθαίνει», ὥστε ὁ ἴδιος νά γίνει ἐρευνητής τῆς γνώσης καί τῆς ζωῆς, γεγονός πού θά τοῦ ἐπιτρέψει νά ἐπιλέξει καί τό δικό του προσωπικό δρόμο.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά ἐφαρμόζει ἀναλυτικά προγράμματα τά ὁποῖα θά ἐπεξεργάζεται μιά μόνιμη διακομματική ἐπιτροπή, πού δέ θά ἀλλάζει μέ τό πέρασμα τοῦ κάθε ῾Υπουργοῦ.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά εἶναι ἕνας χῶρος ἔκφρασης, καλλιέργειας δεξιοτήτων καί ἀξιῶν, μέ κέντρο τόν ἄνθρωπο καί τίς πραγματικές του ἀνάγκες.
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά δίνει χαρά, πολλή χαρά στά παιδιά μας!
᾿Ονειρεύομαι ἕνα σχολεῖο πού θά γίνει γιά τό κάθε παιδί ἀγάπη παντοτεινή!
O Συλλογικός Τόμος
«ὀνειρεύομαι
μιά οἰκογένεια κι ἕνα σχολεῖο"
(τηλ.: 210 9310605).
