ΤΟ Α Λ Η Θ Ι Ν Ο Π Α Σ Χ Α

(Ποιμαντορική ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας
κ. Συμεών πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας)
πηγή Ιερά Μητρόπολη Νέας Σμύρνης

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ΗΧΗΣΑΝ καί πάλι οἱ ἀναστάσιμες καμπάνες! Ἦρθε κι ἐφέτος ἡ μέγαλη, ἡ ὁλόλαμπρη ἑορτή τοῦ Πάσχα. Τόν πνευματικό ἀγώνα πού ἀναλάβαμε οἱ Χριστιανοί κατά τή διάρκεια τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς· τήν κατανυκτική συμμετοχή μας στά ἄχραντα Πάθη τοῦ Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας κατά τή Μεγάλη Ἑβδομάδα, διαδέχεται σήμερα ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ λυτρωτῆ μας Κυρίου.
Ὅλα λάμπουν. Ὅλα εἶναι φωτεινά. Ὅλα διατρανώνουν τή νίκη καί τόν θρίαμβο τῆς ζωῆς. Ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἐποχή τῆς Ἄνοιξης. Ὁ ἥλιος πού φωτίζει καί ζωογονεῖ τό πρόσωπο τῆς γῆς. Τά δέντρα μέ τήν καταπράσινη φυλλωσιά τους. Τά λουλούδια πού ἀνθισμένα μοσχοβολοῦν. Ἔμψυχα καί ἄψυχα πού διαλαλοῦν τό ξαναζωντάνεμα τῆς φύσεως.
ΠΑΝΩ ΑΠ᾽ ΟΛΑ ὅμως φεγγοβολοῦν οἱ ἐκκλησιές μας. Καί ὅλα τήν πανέορτη καί φωταυγῆ νύχτα τοῦ Πάσχα μᾶς ἀποκαλύπτουν τή δόξα τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ θεσπέσιες ψαλμωδίες. Τό μελισσοκέρι πού καίει. Τό θυμίαμα πού εὐωδιάζει. Οἱ λαμπροφορεμένοι λειτουργοί. Τά πρόσωπα τῶν πιστῶν πού λάμπουν ἀπό τήν ἀναστάσιμη χαρά.
Στήν κορυφαία τούτη ἑορτή τοῦ Πάσχα, πού ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, ὅπου γῆς καί ἄν βρίσκεται, συμμετέχουμε κι ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, τά μέλη τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Ἐπικοινωνώντας, λοιπόν, σήμερα μαζί σας, ἐπιτρέψτε μου μαζί μέ τήν ἀναστάσιμη χαρά πού μοιράζομαι μαζί σας νά σᾶς ἐμπιστευθῶ καί τούς ἑόρτιους στοχασμούς μου.      

* * *

ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ τί εἶναι, τί σημαίνει γιά μᾶς τούς Χριστιανούς τό Πάσχα; Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας πρός τούς Χριστιανούς τῆς Κορίνθου μᾶς παραδίδει ἕνα  θαυμάσιο  ὁρισμό : «Καί γάρ τό Πάσχα ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α’ Κορ. 5,7). Ἡ δική μας ἑορτή τοῦ Πάσχα, τό Πάσχα δηλαδή τῶν Χριστιανῶν, συνίσταται στό γεγονός ὅτι θυσιάστηκε γιά χάρη μας ὁ Χριστός.
Ὁ Κύριός μας σταυρώθηκε γιά μᾶς καί πέθανε ἐπί τοῦ Σταυροῦ. Τόν θάνατό Του ἀκολούθησε ἡ ἀποκαθήλωση καί ἡ ταφή Του. Καί τήν τριήμερη παραμονή Του στόν τάφο διαδέχτηκε ἡ ἐκ νεκρῶν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του. Ἔτσι ὁλοκληρώθηκε τό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου. Μέ τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστός γίνεται τό Πάσχα μας. Μᾶς διαβιβάζει, ὅπως ψάλλουμε, ἀπό τόν θάνατο στή ζωή καί ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, πολλοί ἀδελφοί μας Χριστιανοί ἀγνοοῦν τή θεμελιώδη αὐτή ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας καί γι᾽ αὐτό παρανοοῦν καί τή σημασία τῆς ἑορτῆς τοῦ  Πάσχα.
Πάσχα γι᾽ αὐτούς εἶναι ν᾽ ἀφήσουν τά σπίτια τους καί τήν καθημερινότητά τους καί νά φύγουν. Νά πᾶνε στά χωριά τους. Νά ταξιδέψουν στό ἐξωτερικό. Νά φτάσουν καί στούς πιό ἀπίθανους ἐξωτικούς προορισμούς.
Πάσχα γι᾽ αὐτούς εἶναι τό ψήσιμο τοῦ ὀβελία. Νά φᾶνε χωρίς ὅριο. Νά πιοῦν χωρίς μέτρο. Νά ξεφαντώσουν χωρίς περιορισμούς. Ὁ παχυλός ὑλισμός σέ ὅλο του τό μεγαλεῖο!
ΚΑΠΟΙΟΙ ἴσως διαβοῦν καί τό κατώφλι τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἀνάψουν ἕνα κερί καί νά προσκυνήσουν ὅπως-ὅπως τόν Ἐσταυρωμένο. Ἄλλοι θά βρεθοῦν στό πεζοδρόμιο καί θά βλέπουν περίεργα τόν Ἐπιτάφιο νά περνᾶ. Καί οἱ πολλοί κατά τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως τή νύχτα τοῦ Πάσχα θά σταθοῦν κάπου στό δρόμο ἤ στήν πλατεία μέ μιά λαμπάδα στό χέρι. Καί χωρίς καλά-καλά ν᾽ ἀκούσουν τό Χριστός ἀνέστη ἀπό τό θόρυβο τῶν κροτίδων καί τά πυροτεχνήματα, γρήγορα-γρήγορα θά κάνουν μεταβολή γιά νά ἐπιστρέψουν στά σπίτια τους γιά τήν ἀπόλαυση τῆς μαγειρίτσας!
Ἔτσι ὅμως ὁ Χριστός εἶναι ὁ μεγάλος ἀπών. Καί τό Πάσχα, ὅπως συνηθίσαμε οἱ πολλοί νά τό γιορτάζουμε, δέν εἶναι τό Πάσχα τοῦ Χριστοῦ. Δέν ἔχει καμιά σχέση μέ τή σταυρική Του θυσία καί τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του.

* * *

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Παῦλος ὁρίζοντας ὅτι τό Πάσχα γιά μᾶς τούς Χριστιανούς εἶναι ὁ ἴδιος ὀ Χριστός μας, ὑποδεικνύει καί τό πῶς ὀφείλουμε νά ἑορτάζουμε τήν ἑορτή. Πῶς ἀκριβῶς; «Ὄχι μέ τό παλιό προζύμι, οὔτε μέ προζύμι κακίας καί πονηρίας, ἀλλά μέ ἄζυμα εἰλικρινείας καί ἀληθείας» (Α’ Κορ. 5,8).
Οἱ ὅροι «ζύμη» καί «ἄζυμα» παραπέμπουν στίς ἰουδαϊκές συνήθειες ἑορτασμοῦ τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα. Στή γραφίδα τοῦ Ἀποστόλου προσλαμβάνουν καινούργιο περιεχόμενο. Ἐκφράζουν τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὀφείλουμε νά ἑορτάζουμε πλέον οἱ Χριστιανοί τό δικό μας Πάσχα.
● Μέ καθαρή καρδιά. Ἀπαλλαγμένοι ἀπό κάθε εἴδους κακία καί πονηρία. Οἱ Χριστιανοί ἀναγεννημένοι μέ τή χάρη τοῦ Βαπτίσματός μας ἀρνούμαστε πλέον κάθε σχέση μέ τήν ἁμαρτία πού εἶναι ἡ «παλαιά ζύμη». Ἔτσι καί μόνο μποροῦμε ἐπάξια νά συμμετέχουμε στόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα.
● Μέ τόν ἀνυπόκριτο, εἰλικρινῆ καί καθαρό τρόπο ζωῆς πού μᾶς διδάσκει τό Εὐαγγέλιο. Ἡ γνήσια χριστιανική μας ζωή —τά «ἄζυμα εἰλικρινείας καί ἀληθείας»— μᾶς ἐπιτρέπει νά ἑορτάζουμε θεάρεστα τό Πάσχα τοῦ Κυρίου. Ὁ ἑορτασμός μας νά εἶναι μετοχή στή θεία ζωή τοῦ ἀναστημένου Κυρίου μας.

* * *

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
ΚΑΘΩΣ τό βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτης ἀτενίζαμε συγκλονισμένοι τόν Κύριό μας ἐπί τοῦ σταυροῦ, ὁ ἱερός ὑμνογράφος μᾶς προέτρεπε :

«Ἄς μή γιορτάσουμε ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι,
γιατί τό δικό μας Πάσχα εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός
πού θυσιάστηκε γιά μᾶς.
Ἄς καθαρίσουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό κάθε εἴδους μολυσμό
καί εἰλικρινῶς ἄς Τόν παρακαλέσουμε :
Ἀνάστα, Κύριε, καί σῶσε μας ὡς φιλάνθρωπος πού εἶσαι».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ!

Μέ θερμές πασχάλιες εὐχές
ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ