Όταν ήμουν Πρωτεπιστάτης στο Άγιον Όρος, το 1991-92, μία μέρα πριν κοιμηθεί ο γέροντας Πορφύριος, είχα ένα μεγάλο ερώτημα μέσα μου το οποίο ήθελα να ρωτήσω τον γέροντα γιατί τότε από τη Μονή Βατοπαιδίου, στην οποία ανήκω, ο γέροντας αποφάσισε -κατόπιν προσκλήσεως του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, του μακαριστού Χρυσοστόμου- να αποσταλεί μία ομάδα μοναχών Κυπρίων για να επανδρώσουμε κάποιο μοναστήρι στην Κύπρο. Και ο γέροντας είχε επιλέξει επικεφαλής αυτής της ομάδας να ήμουν εγώ.
Αυτό το πράγμα εμένα με είχε στεναχωρήσει πάρα πολύ διότι δεν ήθελα να φύγω από το Άγιο Όρος και προσπαθούσα να βρω κάποιους λόγους και κάποιες αιτίες να πείσω τον γέροντά μου να αναιρέσει αυτήν την απόφασή του.
Έτσι προσπαθούσα, μέσω των γερόντων που υπήρχαν στο Άγιο Όρος, να αποσπάσω κάποια συμπαράσταση, ας πούμε, στον αγώνα μου να μην αποχωριστώ από το Άγιο Όρος. Όντας Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους τότε ήξερα ότι ο γέροντας Πορφύριος ήταν στα Καυσοκαλύβια. Ήξερα βέβαια ότι η υγεία του ήταν πάρα πολύ βεβαρημένη όμως έκανα την προσευχή μου και τον πήρα τηλέφωνο.
Μου απάντησε κάποιος μοναχός εκεί και μου είπε: "Άγιε Πρώτε, δυστυχώς ο γέροντας είναι στις τελευταίες του ώρες και δεν μπορεί να σας μιλήσει. Εγώ λέω: εντάξει πάτερ, αν είναι έτσι καταλαβαίνω, δεν επιμένω. Αλλά άκουσα τη φωνή του γέροντα πολύ-πολύ ασθενική που ρώτησε: "Ποιος είναι στο τηλέφωνο;" του λέει ο μοναχός: "είναι ο Άγιος Πρώτος". Του λέει ο γέροντας: "δώσε μου το τηλέφωνο".
Και πήρε το τηλέφωνο ο γέροντας Πορφύριος και μου λέει: "Ευλογείτε Άγιε πρώτε, τι θέλεις;" Του λέω: Γέροντα, έχω ένα ερώτημα σας παρακαλώ. Από το μοναστήρι μου ο γέροντας μού έδωσε την εντολή να πάω στην Κύπρο για να μείνω εκεί κάνοντας μία προσπάθεια να επανδρώσουμε κάποια Μονή. Εγώ δεν θέλω να πάω, όμως θέλω τη γνώμη σας. Τι να κάνω;
Και ο γέροντας μού είπε τα εξής, μου λέει: "Αφού ο γέροντάς σου σου είπε να πας, να κάνεις υπακοή και να πας. Κι εγώ θα προσεύχομαι η Παναγία Μητέρα μας να είναι πάντα μαζί σου και να σε σκεπάζει. Συγνώμη δεν μπορώ να σου πω περισσότερα, είμαι ετοιμοθάνατος."
Και την επόμενη μέρα κοιμήθηκε. Και αυτό μπορώ να πω ότι ήταν η τελευταία σφραγίδα και της δικής μου αποφάσεως για να πορευθώ στη συνέχεια στην υπακοή της Μονής μου και να βρεθώ στην Κύπρο.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
