ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο πόλεμος κατά του Σατανά είναι μία πραγματικότητα. Εφ' όσον εκείνος μάς μάχεται και αδυσώπητα επιδιώκει να μας αιχμαλωτίσει και να μας στερήσει της φιλίας του Θεού, είμαστε και εμείς υποχρεωμένοι να λάβουμε θέση απέναντί του. Και είναι βέβαια αλήθεια ότι αρκετοί άνθρωποι δεν προβάλλουν καμμία αντίσταση στις επιθέσεις του διαβόλου. Σηκώνουν από την αρχή τα χέρια και παραδίνονται άνευ όρων. Γίνονται παιχνίδι στα χέρια του πονηρού και δούλοι της αμαρτίας. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που αντιστέκονται στις προσβολές του και τον αντιμάχονται. Αντιτάσσουν άμυνα στις επιθέσεις του και ως «καλοί στρατιώται Ιησού Χριστού» (Β' Τιμ. 2,3) φυλάσσουν τις επάλξεις της ψυχής τους απόρθητες και το φρόνημα της καρδίας τους αδούλωτο. Είναι όσοι έχουν αναλάβει την καλή στρατεία και αγωνίζονται να πετύχουν τη Θέωση, που αποτελεί το βασικό σκοπό της ζωής τους.
Αλλά ο αγώνας αυτός χρειάζεται μεθοδικότητα και τέχνη. Ο αντίπαλος δεν είναι ευκαταφρόνητος. Είναι έμπειρος και πονηρός. Μετέρχεται δόλια μέσα, χρησιμοποιεί πλεκτάνες και πανουργίες. Ως όπλα του έχει το ψεύδος και την απάτη. Και με αυτά επιδιώκει να πετύχει το σκοπό του που δεν είναι άλλος από τη ματαίωση της σωτηρίας μας. Πολλοί όμως αγωνιστές αγνοούν τα όπλα του διαβόλου. Αγνοούν ακόμη τη στρατηγική μέθοδο που εφαρμόζει εναντίον τους. Και έτσι, ανέτοιμοι και αδιαφώπστοι όπως είναι, πέφτουν εύκολα θύματά του.