π.Εφραίμ Παναούση
Πως μπορείς να ζεις σε συνεχή μιζέρια και παράπονο.Πως αντέχεις τη μια σου ζωή να πετάξεις έτσι στα σκουπίδια.Πως πως το μπορείς.Να βλέπεις παντού παρά
μόνο τον εαυτό σου.Νομίζεις πως σαν εσένα άλλος πόνος δεν υπάρχει
μεγαλύτερος.Δεν βλέπεις δεν ακούς .Δεν ζεις.Είσαι εσύ και ο πόνος σου.Και δεν
θέλεις να ξεφύγεις .Και στο τέλος δεν το μπορείς κιόλας.
Πες μου πως το μπορείς
Μου λες δεν το μπορώ
Και σε νιώθω .Μου λες ότι το θέλεις
αλλά δεν το μπορείς και μπορώ να σε καταλάβω.
Δεν μπορείς να κινήσεις γιατί δεν έχεις δυνάμεις.Δεν
έχεις δυνάμεις να σηκώσεις τη μέρα.
Λοιπόν άκου .Δεν θα έρθουν λύσεις να σε βρουν .Πρέπει να κινήσεις για να
τις φτάσεις.Να σηκωθείς να πάψεις να παραπονιέσαι να πάψεις να σου φταίνε πάντα
κάποιοι .
Να δεις τις μπορείς να κάνεις.Και για όσα δεν μπορείς να ζητήσεις
βοήθεια από το Θεό Προσευχήσου θερμά.Μίλησέ Του σαν σε δικό σου άνθρωπο .Όπως
θα λεγες τα ανομολόγητα και τα αθέατα.
Κι ύστερα σήκω και πάλεψε.Είναι βουνό μπροστά σου το βλέπω .Αλλά δεν
πρόκειται να φτάσεις αν δεν κάνεις το πρώτο σου βήμα.
Έλα μην φοβάσαι.Σε κρατά ο
μεγάλος Σου Πατέρας .
