Της Στέλλας Αναγώστου-Δάλλα
Η γιορτή της Αποτομής Της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου
Του Προδρόμου, μας εύρισκε πάντα στο χωριό, απ’ όπου δεν φεύγαμε μέχρι ν’
ανοίξουν τα σχολεία.
Το διπλανό μας χωριό, γραφικά σκαρφαλωμένο στους πρόποδες
της βορεινής πλευράς, της οροσειράς του Τελεθρίου στην Βόρεια Εύβοια, λέγεται
Ταξιάρχης, και είναι προσφυγικό από την περιοχή του Αϊδινίου. Για μας τους «εκ των έσω» βέβαια, ήταν και
παραμένει Μουρσαλί, που ήταν η παληά τοπική του ονομασία στα τούρκικα. Στο Μουρσαλί λοιπόν, λίγο πιο πάνω από τον
σημερινό οικισμό, υπάρχει ένας μικρός παληός οικισμός, καμιά δεκαριά χαμηλά
σπιτάκια, των αγροτών που εξυπηρετούσαν το παληό τσιφλίκι του Γάλλου Μιμόν, το
οποίο και απαλλοτριώθηκε για να φιλοξενήσει τα δύο προσφυγικά χωριά, πρώτα το Μουρσαλί,
και μετά το δικό μας, τον Πύργο. Σ΄ αυτόν
λοιπόν τον οικισμό, δεσπόζει μια παληά πέτρινη εκκλησία, χρονολογούμενη από
Τουρκοκρατίας, απλή βασιλική, και πολύ όμορφη, μ’ ένα μεγάλο προαύλιο που
κρέμεται σχεδόν πάνω από τον κάμπο, κι απ’ όπου βλέπεις στο βάθος τον
Παγασητικό, το Τρίκερι, και τις κορυφές του Πηλίου.