Χριστιανούπολη
Ουρανούπολη
2012
Δευτέρα 30 Απριλίου 2012
Μεγάλο Μετέωρο και Άνω Ξενιά .Προσκυνηματική εκδρομή (Β μέρος )
Η διαδρομή μας συνεχίζεται.Τώρα λίγο δυσκολεύουν τα πράγματα.Ανάβαση στο Μεγάλο Μετέωρο.Οι λιγότερο υπομονετικοί μετρούσαν τα σκαλιά.!!Μα οι νεώτεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν έτσι κι αλλιώς διαφορετικά τα πράγματα.Εδώ στο Πλατύ λίθο ανέβηκε ο Κτήτορας της Μονής Όσιος Αθανάσιος και έχτισε το Μοναστήρι.Τα πάντα επιβλητικά!Επισκεφθήκαμε το Καθολικό της μονής με τις υπέροχες αγιογραφίες,Και μετά το υπέροχο Μουσείο με το ταξίδι σε στιγμές της Ελληνικής ιστορίας,την υπέροχη τράπεζα με τις όμορφες προσωπογρφίες ηρώων της πατρίδας μας.Το Μεγάλο Μετέωρο διδάσκει ιστορία!! Και μετά οι καθιερωμένες φωτογραφίες στο μπαλκόνι της Μονής που κυττούσε το χάος από έναν ξένο φωτογράφο (όσοι ταξίδεψαν γνωρίζουν) Και πήραμε το δρόμο του γυρισμού.Πίσω μας η πέτρινη πολιτεία μας χαιρετούσε .Την κρατούσαμε τώρα φυλαχτό στην καρδιά μας.
Δείτε φωτογραφίες
ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ -Λόγος εις την Κυριακή των Μυροφόρων
Στα τριάμιση τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όταν Αυτός κήρυττε το Ευαγγέλιο της δικαιοσύνης και έκανε αμέτρητα θαύματα, μαζί Του βρίσκονταν συνεχώς οι άγιοι απόστολοι και οι μυροφόρες γυναίκες. Οι απόστολοι τους οποίους ο ίδιος διάλεξε ήταν περισσότεροι από τις μυροφόρες. Και μόνο τους αποστόλους έστελνε ο Κύριος να κηρύττουν το Ευαγγέλιο. Μόνο στους αποστόλους έδωσε την εξουσία να διώχνουν τα δαιμόνια και να θεραπεύουν τους ασθενείς. Οι μυροφόρες, αν και δεν τις αγαπούσε ο Κύριος λιγότερο από τους αποστόλους, δεν έλαβαν απ' Αυτόν τέτοια χαρίσματα.
Πρέπει να σκεφτούμε ποιοι είναι οι λόγοι που ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός άλλη στάση κρατούσε απέναντι στους άνδρες και άλλη απέναντι στις γυναίκες, τα δύο αυτά φύλα του ανθρωπίνου γένους. Δεν μπορούμε βέβαια να δώσουμε μία εξαντλητική απάντηση σ' αυτό το ερώτημα.
Μπορούμε όμως με βάση όχι τη δική μας λογική αλλά την αγία Γραφή να βρούμε κάποια στοιχεία που θα βοηθήσουν τη σκέψη μας να πάρει σωστή κατεύθυνση.
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
Διήμερη προσκυνηματική εκδρομή παιδιών λυκείου και φοιτητών στους πέτρινους βράχους των Μετεώρων και το Βόλο (Α μέρος).
Διήμερη προσκυνηματική εκδρομή πραγματοποίησαν τριάντα παιδιά του λυκείου και φοιτητές στους πέτρινους βράχους των Μετεώρων και το Βόλο στις 28 και 29 Απριλίου.Η ιδέα « έπεσε » στο τραπέζι απλά όπως τα περισσότερα όμορφα πράγματα.Και επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο ,είπαμε να μην κρυώσει η πρώτη μας σκέψη.Εν μέσω αγωνίας και εξετάσεων,είπαμε να σταματήσουμε λίγο το χρόνο για να πάρουμε μία βαθιά πνευματική ανάσα.Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής με πρώτο προορισμό τα Μετέωρα. Και η διαδρομή εμπειρία και αυτή θαυμάσια .Αυτοί που ταξίδεψαν το ξέρουν καλά.
Δείτε φωτογραφίες
Δεύτερη θέση στην Ευρώπη για το 3ο Λύκειο της Μυτιλήνης
Το ασημένιο μετάλλιο πήραν οι μαθητές του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης μαζί με το καθηγητή κ. Γιώργο Κοντέλλη στο διαγωνισμό CanSat που έγινε στη Νορβηγία (23-26/04/2012).
Η κατασκευή με τίτλο «Icaromenippus 3D» αφορούσε ένα δορυφόρο με τη χρήση του οποίου απεικόνισαν τρισδιάστατα την επιφάνεια της Γης, σύμφωνα με το lesvosnews.net.
Η κατασκευή με τίτλο «Icaromenippus 3D» αφορούσε ένα δορυφόρο με τη χρήση του οποίου απεικόνισαν τρισδιάστατα την επιφάνεια της Γης, σύμφωνα με το lesvosnews.net.
Πηγή:Newsbeast.gr
Σάββατο 28 Απριλίου 2012
Ο «συνωστισμός» έγινε «διωγμός» και ενοχλήθηκαν οι Τούρκοι
Ειρωνικό δημοσίευμα σε τουρκική εφημερίδα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού
Ενοχλημένη εμφανίζεται η Τουρκία για το περιεχόμενο του νέου βιβλίου ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού αναφορικά με την καταστροφή της Σμύρνης, που αντικατέστησε το βιβλίο της Μ. Ρεπούση με τον περιβόητο «συνωστισμό».
Δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet αναφέρει χαρακτηριστικά: «Βρικολάκιασε το πνεύμα πολέμου στον γείτονα». Το άρθρο επισημαίνει ότι το νέο βιβλίο ιστορίας περιέχει πολύ βαριές διατυπώσεις αναφορικά με την είσοδο του τουρκικού στρατού στη Σμύρνη, εκφράζοντας ενόχληση για το γεγονός πως ο «συνωστισμός» αντικαταστάθηκε με το «διωγμό» των Ελλήνων.
Έως τώρα, στο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ έγραφε: «Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα».
Δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Milliyet αναφέρει χαρακτηριστικά: «Βρικολάκιασε το πνεύμα πολέμου στον γείτονα». Το άρθρο επισημαίνει ότι το νέο βιβλίο ιστορίας περιέχει πολύ βαριές διατυπώσεις αναφορικά με την είσοδο του τουρκικού στρατού στη Σμύρνη, εκφράζοντας ενόχληση για το γεγονός πως ο «συνωστισμός» αντικαταστάθηκε με το «διωγμό» των Ελλήνων.
Έως τώρα, στο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ έγραφε: «Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα».
Πηγή: Newsbeast.gr
Παρασκευή 27 Απριλίου 2012
Γιάννης Μακρυγιάννης +27 Απριλίου
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης
Πηγή: Γιώργου Σεφέρη, «Δοκιμές», εκδ. Ίκαρος, Αθήναι 1981 (4
ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ συνοικία του Μακρυγιάννη την ξέρουν όλοι οι Αθηναίοι. Τη δράση του αγωνιστή του '21, του πρωτεργάτη της Γ' Σεπτεμβρίου και του κατάδικου των στρατοδικείων του Όθωνα, την ξέρουν όσοι μελέτησαν τα χρονικά της Επανάστασης και της βαυαροκρατίας. Είναι όμως λιγοστοί εκείνοι που πρόσεξαν πως ο Μακρυγιάννης μας άφησε ένα πολύ σημαντικό βιβλίο -την ιστορία της ζωής του- ίσως επειδή ήταν ένας αγράμματος.
Τον Μακρυγιάννη των Απομνημονευμάτων τον αγάπησαν πραγματικά μερικοί νέοι που άρχισαν να δημοσιεύουν ύστερα από τη μικρασιατική καταστροφή. Δε νομίζω πως θα γελαστώ πολύ αν προσθέσω πως η φωνή του μπαίνει δειλά και ψιθυριστά στην ελληνική ζωή ανάμεσα στα 1925 και στα 1935. Κι αυτό δεν μπορούσε να φανεί στο πλατύ κοινό. Οι νέοι που μεγάλωσαν στον περασμένο παγκόσμιο πόλεμο και ήταν ακόμη στην ακμή της ηλικίας τους όταν άρχισε η σημερινή κρίση, δεν πρόφτασαν ούτε το έργο τους να ωριμάσουν ούτε να αποκαταστήσουν τη δική τους ιεραρχία πνευματικών αξιών όπως την ήθελαν. Και όμως είναι γνωστό σε όσους ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν τα ελληνικά ρεύματα στα μεσοπολεμικά εκείνα χρόνια, πως με τη μικρασιατική καταστροφή αρχίζει στον τόπο μας μια περίοδος ιδεολογικών ισολογισμών και μετατροπών που μπορεί να παραβληθεί με την περίοδο, της αναμόρφωσης που ακολούθησε τον πόλεμο του '97. Τις προσπάθειες αυτές τις σκέπασε ή τις ετοιμάζει οξύτερες ο σημερινός αγώνας. Γι’ αυτό και ο Μακρυγιάννης, που βρήκε μια φορά το δρόμο της καρδιάς των νέων, θα πρέπει να περιμένει να καθαρίσει πάλι ο ουρανός για να πάρει τη θέση που του αξίζει.
Κων/νος Κουκίδης: Ο εθνομάρτυρας της Αντίστασης
Κων/νος Κουκίδης: Ο εθνομάρτυρας της Αντίστασης
Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
Όταν στις 27 Απριλίου του 1941 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής μπήκαν στην Αθήνα, η πρώτη του δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον ταγματάρχη Peter Jacoby και τον λοχαγό Georg Ebsnits να ανέβει στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να κατεβάσει την ελληνική σημαία και στη θέση της να υψώσει τη γερμανική (σβάστικα). Ο επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας, να την κατεβάσει. Κι αυτός, ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος... απλά αρνήθηκε!
Μια ξερή διαταγή του επικεφαλής τους, έκανε έναν στρατιώτη να κινηθεί, ενώ οι συνάδελφοί του κρατούσαν ακίνητο τον εύζωνο, απειλούμενο με τα προτεταμένα πολυβόλα και περίστροφα. Ο Ναζί υπέστειλε κανονικά την ελληνική σημαία, τη δίπλωσε προσεκτικά και σαν εκδήλωση φιλίας και εκτίμησης (έτσι είχε αποφασίσει η προπαγάνδα του), την παρέδωσε στον εύζωνα...
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Ημερήσια προσκυνηματική εκδρομή
Ημερήσια προσκυνηματική εκδρομή στην Ιερά Μονή Παναγίας Mαλεβής και Λουκούς διοργανώνει ο Σύνδεσμος Αγάπης ο Ιερός Χρυσόστομος την Τρίτη 15 Μαϊου.Αναχώρηση με πούλμαν από την οδό Εφράνορος στις 7.00π.μ.Τιμή συμμετοχής 20 ευρώ . Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στο τηλέφωνο 2107018021.
Πάσχα στον Άγιο Νικόλαο Ναμουγκόνας στην Ουγκάντα.
Στη Λειτουργία του Πάσχα λειτουργεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καμπάλλας και πάσης Ουγκάντας κ.Ιωνάς.Μαζί του άλλοι ιερείς από την Ουγκάντα καθώς και ο π.Γεώργιος Νυόμπι που σπουδάζει θεολογία στην Ελλάδα.Αξίζει στο βίντεο να δούμε τη συμμετοχή όλου του πληρώματος της Εκκλησίας στη Θεία Λειτουργία.Η Θεία Λειτουργία τελείται το πρωί της Κυριακής του Πάσχα.
Το δικό μας ...Πάσχα δεν τελειώνει ποτέ!
Θυμάμαι πάντα Κυριακή του Πάσχα μετά την Αγάπη και το κάψιμο του Ιούδα ένα μικρό παιδί μελαγχολικό σχεδόν δακρυσμένο να ρωτά τον πατέρα του : Τελείωσε το Πάσχα πατέρα ;;; Kαι αυτόν με ένα πλατύ χαμόγελο να του απαντά :Τελείωσε λέει ...ακόμα δεν άρχισε!!! Κάθε μέρα της Λαμπροβδομάδας παιδί μου είναι Πάσχα !Έχουμε και του Αη Γιωργιού τις περισσότερες φορές και τον νέο τον Άγιο Ραφαήλ απο την Μυτιλήνη και την Παναγία της Βραμπάς που γιορτάζει την Παρασκευή και του Θωμά ...
Παράκληση και ομιλία
Την Τετάρτη 2 Μαϊου στις 5.30μ.μ. θα ξεκινήσουμε από την Ιερά Μονή Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής με τα αυτοκίνητά μας για τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αφιδνών όπου θα παρακολουθήσουμε την παράκληση της Παναγίας, που θα τελεστεί στις 6.00μ.μ.Θα ακολουθήσει ομιλία για τα Ιερά Σκεύη και τα Άμφια με εποπτικό υλικό.
Αληθινό
Από το βιβλίο : « Για σένα που πονάς» Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Ευρίσκομαι στο γραφείο μου. Είναι απόγευμα και κοντεύει να βραδυάσει. Εξομολογώ, προσπαθώντας να ανακουφίσω ψυχές που έρχονται να βρουν ανακούφιση στο επιτραχήλι του Μυστηρίου της ιεράς Εξομολογήσεως. Με ειδοποιεί ο επιτετραμμένος , που καθορίζει τη σειρά των προσερχόμενων την ώρα εκείνη στο ιερό Μυστήριο, ότι με ζητά επειγόντως ένας άντρας , 45 περίπου ετών, καλοβαλμένος και με θλιμμένο πρόσωπο. Τον δέχομαι αμέσως. Είναι όντως ένας σοβαρός άνθρωπος , επιστήμων και επιτυχημένος στη δουλειά του. Μου ζητά με σοβαρότητα να εξομολογηθεί.
ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΑΝΤΙΛΟΓΙΑ
Του ΒασίληΧαραλάμπους
______________
Κάθε λογής αντιλογία
για τον παραδίπλα πούχεις
γνώριζε ίσως και τούτο νάναι
κι αφορμή άλλη δεν θάβρεις
στ΄αλλουνού τα τόσα λόγια .
Να ψηλαφάς την πίστη σου …
Να γεννιέσαι και να πιστεύεις πως είσαι εικόνα του Ποιητή Θεού….τα χρώματα που επέλεξε να πιστεύεις πως πρέπει να μένουν αναλλοίωτα …
Να ζεις και να πιστεύεις πως κάθε μέρα που περνά είναι δώρο δικό Του ….αν σκεφτείς πως αυτή η μία και μόνη μέρα μπορεί να σώσει την ψυχή σου , να πιστεύεις πως πρέπει για αυτό το ανεκτίμητο δώρο να Τον ευχαριστείς αδιαλείπτως…--
Ανάρτηση Από τον/ Blogger στο ...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς
Να πονάς και να πιστεύεις πως ο Χριστός σε επισκέπτεται ….Να αγκαλιάζεις τον Σταυρό που σου προσφέρει και να πιστεύεις πως όλα σου τα δάκρυα κυλούν μπροστά στα ηλότριτα πόδια Του …
Να πεθαίνεις και να πιστεύεις πως και εσύ θα αναστηθείς ….και θα ζήσεις αιώνια… ατενίζοντας το αληθινό Φως .
Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Αναστάσιμο απογευματινό προσκύνημα!!!
Με τη χάρη και την ευλογία του Θεού το απόγευμα της Τετάρτης 25 Απριλίου μέσα στο πνεύμα και την ατμόσφαιρα της Αναστάσεως ,επισκεφθήκαμε ,προσκυνητές από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής από το Πολυδένδρι Αττικής,την γειτονική Μονή του Αναστάντος Χριστού στον Βαρνάβα Αττικής.Ήταν για μας μία σπάνια ευκαιρία να προσευχηθούμε μαζί με τους ασκουμένους πατέρες στο Ιερό Ησυχαστήριο και στη συνέχεια να ωφεληθούμε από την πνευματική συναναστροφή μαζί τους.
Σε μία πανέμορφη τοποθεσία τοποθετήθηκε με την ευλογία του θεού μία χαριτωμένη Αδελφότητα κάτω από την καθοδήγηση του Ηγουμένου της πατρός Μεθοδίου Κρητικού.Το Μοναστήρι απλό ,λιτό , με κατασκευασμένο το νέο του τμήμα από ξύλο ,θυμίζει κάτι από τις Ρωσικές σκήτες και τα χρόνια των Στάρετς.
Δείτε φωτογραφίες
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ
Σήμερα, αγαπητοί μου, εορτάζει ο ευαγγελιστής Mάρκος. Tί γνωρίζουμε γι’ αυτόν; Aς ανοίξουμε τα συναξάρια, γιά να μάθουμε τα σχετικά με το βίο του.
* * *
Διδάσκαλος καί πνευματικός πατήρ του ευαγγελιστού Mάρκου ήταν ο απόστολος Πέτρος. Mε όσα άκουσε από το στόμα του έγραψε το Eυαγγέλιο, το κατά Mάρκον ευαγγέλιο.
O άγιος Mάρκος εκήρυξε το ευαγγέλιο επί Tιβερίου Kαίσαρος, που βασίλευσε από το 14 έως το 37 μ.X.. Kήρυξε σε όλη την Aίγυπτο, στή Λιβύη, τή Bαρβαρική καί την Πεντάπολι.
Yπήρξε ο πρώτος επίσκοπος Aλεξανδρείας τα έτη 42 ως 62 μ.X.. Eκεί έμεινε κ’ εκεί μαρτύρησε γιά την αγάπη του στό Xριστό.
Eίχε ζήλο γιά την Eκκλησία καί γιά το κήρυγμα του ευαγγελίου. Eκήρυττε στό λαό. Xειροτόνησε εκλεκτούς κληρικούς καί τους μετέδωσε την ιερά φλόγα της πίστεως.
Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος
(25 Απριλίου)
Είναι ένας από τους ευαγγελιστές.
Αυτός μας έδωκε το δεύτερο Ευαγγέλιο που είναι και το συντομότερο από τα τέσσερα κι είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού.
Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει περιλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας.
Ολίγα από τη διδασκαλία Του, τα θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Παραλείπει την επί του όρους Ομιλία και τις πιο πολλές από τις μακρές ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο θείος Διδάσκαλος κι όχι αυτά που είπε.
Και τούτο, γιατί κύριος σκοπός της συγγραφής του ήταν με την έκθεση αυτή των θαυμάτων να αποδείξει τη θεϊκή του Ιησού καταγωγή. Ποίος όμως υπήρξε ο ευαγγελιστής Μάρκος και πόθεν ήντλησε τις πληροφορίες του;
Σύμφωνα με τα λιγοστά στοιχεία, που κατέχουμε, ο ευαγγελιστής ήταν γιος κάποιας ευσεβούς Ιουδαίας γυναίκας, που λεγόταν Μαρία κι ήταν αδελφή του Κυπρίου αποστόλου οπό τους εβδομήκοντα, του Βαρνάβα. Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κι ο Μάρκος καταγόταν από το ευλογημένο νησί της Κύπρου.
Ήταν δηλαδή Κύπριος. Κύπριος που είχε εγκατασταθεί αργότερα στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.
Σύμβολα των Ευαγγελιστών
Του πρ. Γεωργ. Κουγιουμτζόγλου
Οι τέσσερις Ευαγγελιστές συμβολίζονται με τέσσερα ζώα, διότι θεωρήθηκε ότι σ’ αυτούς αναφέρεται η προφητεία του προφήτου Ιεζεκιήλ (α’, 5-14). Σύμφωνα μ’ αυτή ο Προφήτης είδε τον Θεό να κάθεται στο χερουβικό θρόνο και τις Αγγελικές δυνάμεις με μορφή τεσσάρων ζώων (ανθρώπου, λέοντος, μόσχου και αετού) να ψάλλουν: «Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ’ πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου».
Η ερμηνεία της αλληγορίας αυτής από τους Πατέρες που ασχολήθηκαν με την αντιστοιχία των Προσώπων, δεν είχε πάντοτε την ίδια εφαρμογή. Τελικά έγινε αποδεκτή σ’ Ανατολή και Δύση η ερμηνεία του Αγίου Ιερωνύμου, όπως αναπτύσσεται στη συνέχεια.
Η ερμηνεία της αλληγορίας αυτής από τους Πατέρες που ασχολήθηκαν με την αντιστοιχία των Προσώπων, δεν είχε πάντοτε την ίδια εφαρμογή. Τελικά έγινε αποδεκτή σ’ Ανατολή και Δύση η ερμηνεία του Αγίου Ιερωνύμου, όπως αναπτύσσεται στη συνέχεια.
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
Δώδεκα χρόνια μέσα σε τρία λεπτά
Βίντεο με τη Λόττε που… μεγάλωσε
Πολλές φορές οι γονείς λένε πως τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Γι’ αυτό ο Ολλανδός Frans Hofmeester θέλησε να κρατήσει στην καρδιά του και στο… βίντεο την παιδική ηλικία της κόρης του Λόττε, «κλείνοντας» σε ένα βίντεο μικρότερο των 3 λεπτών τα 12 πρώτα χρόνια της ζωής της.
Ο Hofmeester μαγνητοσκοπούσε τη κόρη του μία φορά την εβδομάδα επί δώδεκα χρόνια. Το αποτέλεσμα καταγράφει την ανάπτυξη του μικρού κοριτσιού που από μωρό γίνεται μία χαμογελαστή νεαρή.
Ο Hofmeester έκανε το ίδιο και με τον 9χρονο γιο του Vince, αποτυπώνοντας σε ένα δίλεπτο βίντεο την εξέλιξή του.
Υπόσχεται μάλιστα συνέχεια στα βίντεο που τελειώνουν με τη φράση «Το be continued».
Δείτε το βίντεο
Ο Hofmeester μαγνητοσκοπούσε τη κόρη του μία φορά την εβδομάδα επί δώδεκα χρόνια. Το αποτέλεσμα καταγράφει την ανάπτυξη του μικρού κοριτσιού που από μωρό γίνεται μία χαμογελαστή νεαρή.
Ο Hofmeester έκανε το ίδιο και με τον 9χρονο γιο του Vince, αποτυπώνοντας σε ένα δίλεπτο βίντεο την εξέλιξή του.
Υπόσχεται μάλιστα συνέχεια στα βίντεο που τελειώνουν με τη φράση «Το be continued».
Δείτε το βίντεο
Ο εορτασμός του Αγ. Γεωργίου στους Κούμους Ρεθύμνου
Νέοι με παραδοσιακές φορεσιές πάνω στα άλογα συμμετείχαν στη λιτανεία
Με το παραδοσιακό στοιχείο να κυριαρχεί και παρουσία πλήθους πιστών από όλη την Κρήτη, γιορτάστηκε και φέτος χρονιά η γιορτή του Αγίου Γεωργίου στους Κούμους Ρεθύμνου.
Το πρωί πραγματοποιήθηκε η Θεία Λειτουργία και ακολούθησε η λιτανεία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου στους δρόμους του χωριού, με τη συμμετοχή Γεωργαλίδικων αλόγων και τη συνοδεία νέων με παραδοσιακές φορεσιές.
Συλλαλητήριο υπέρ του Πατριάρχη Μόσχας και της Ρωσικής Εκκλησίας.
Μαζική διαδήλωση υπέρ του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου και της Ρωσικής Εκκλησίας, έλαβε χώρα το βράδυ του Σαββάτου στη Μόσχα.
Εκατοντάδες μηχανές, αυτοκίνητα, ποδήλατα και πολίτες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Μόσχας, τα οποία ήταν στολισμένα με μπαλόνια με τα αρχικά ΧΒ (Христос Воскресе -Χριστός Ανέστη).
Η πομπή σχημάτισε ουρά χιλιομέτρων, χωρίς όμως να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα.
"Πίστη, Εκκλησία, Πατρίδα" και "Για τον Πατριάρχη και την Εκκλησία", ήταν το σύνθημα των ειρηνικών διαδηλωτών.
πηγή Ενοριακή ζωή
Ο Αμερικής Δημήτριος ζητά την αποφυλάκιση του Αχρίδος Ιωάννη.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής του Οικουμενικού Πατριαρχείο και Πρόεδρος του Συμβουλίου των Κανονικών Ορθοδόξων Επισκόπων της Βορείου και Κεντρικής Αμερικής, με έδρα την Νέα Υόρκη, κ. Δημήτριος απέστειλε επιστολή προς την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, κύρια Χίλαρι Κλίντον, για να εκφράσει τη βαθιά ανησυχία του για την φυλάκιση του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος και Μητροπολίτου Σκοπίων κ.κ. Ιωάννη, και απαίτησε την άμεση απελευθέρωσή του.
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012
Πάντα δίπλα σου
Έναρξη τρίτου κύκλου ομιλιών
Ξεκινούν έπειτα από τη διακοπή των εορτών του Αγίου Πάσχα την Πέμπτη 26 Απριλίου, οι εσπερινές ομιλίες στον Σύνδεσμο Αγάπης ο Ιερός Χρυσόστομος που βρίσκεται στην οδό Πυργοτέλους 3α στο Παγκράτι. Στις 6.45μ.μ. θα τελεστεί η ακολουθία του εσπερινού ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει ομιλία με θέμα τις Πράξεις των Αποστόλων
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.
Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.
Παρ' όλη τη δόξα όμως και τις τιμές δεν αρνήθηκε να θυσιάση τα πάντα και να ομολογήση με παρρησία ενώπιον του αυτοκράτορος και πολλών αρχόντων την χριστιανική του πίστιν. Υπέμεινε βασανιστήρια πολλά και φρικτά που στο τέλος τον ανέδειξαν Μεγαλομάρτυρα.
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.
Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.
Παρ' όλη τη δόξα όμως και τις τιμές δεν αρνήθηκε να θυσιάση τα πάντα και να ομολογήση με παρρησία ενώπιον του αυτοκράτορος και πολλών αρχόντων την χριστιανική του πίστιν. Υπέμεινε βασανιστήρια πολλά και φρικτά που στο τέλος τον ανέδειξαν Μεγαλομάρτυρα.
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος
To Πάσχα στό Ἅγιον Ὅρος.
Τό Πάσχα στό Ἅγιον Ὅρος εἶναι διαφορετικό ἀπό ὅτι ἐμεῖς γνωρίζουμε. Στήν Ἀθωνική Πολιτεία, δέν ἔχουν βεγγαλικά, χορούς καί ψητό στή σούβλα. Ἐκεῖ τό Πάσχα εἶναι βαθιά μυστηριακό. Ἐδῶ ἡ Ἀνάσταση εἶναι ὁ θεμέλιος λίθος τῆς μοναστηριακῆς ζωῆς. Ὁ ἦχος ἀπό τό τάλαντο στήν Ἀθωνική Πολιτεία, τό Ἅγιο Ὅρος, καλεῖ μοναχούς καί προσκυνητές στό Καθολικό γιά τίς ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης ἑβδομάδας. Κάτω ἀπό τό φῶς τῶν κεριῶν, πού δημιουργεῖ κατανυκτική ἀτμόσφαιρα, οἱ χοροί τῶν ψαλτῶν καί τό τελετουργικό, πού παραμένει ἀμετάβλητο αἰῶνες τώρα, ὠθοῦν τόν προσκυνητή νά ἔρθει σέ κοινωνία μέ τόν Κύριο, νά μετάσχει στό Θεῖο Δράμα, νά ἔρθει κοντά στό μυστήριο τοῦ θανάτου, τῆς Ἀνάστασης, τῆς αἰώνιας ζωῆς. Μετά τή κορύφωση τῶν Παθῶν μέ τή Σταύρωση καί τό θάνατο τοῦ Θεανθρώπου ἀρχίζουν οἱ ἀκολουθίες μέ τούς μεγαλύτερους συμβολισμούς. Τό πρωί τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς μοναχοί καί προσκυνητές γονατίζουν μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο. Κατεβάζουν τόν νεκρό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ ἀπό τό σταυρό. Τό πορφυρό πανί μέ τό σῶμα τοῦ μεταφέρεται ἀπό τούς μοναχούς στό τραπέζι, πού συμβολίζει τόν Ἅγιο Τάφο.
Η καλή απιστία του Θωμά.
Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης.
Η Εκκλησία μας την απιστία του Θωμά, σ’ ένα τροπάριο της, την ονομάζει καλή. Δικαιολογημένα κάποιος θα διερωτηθεί· υπάρχει άραγε καλή και κακή απιστία; Φαίνεται ότι υπάρχει, αφού ό,τι το ανθρώπινο δεν είναι αμιγώς καλό ή κακό. Σ’ έναν με καθαρή συνείδηση, αγαθή καρδιά και ταπεινό λογισμό, όλα είναι ξεκάθαρα. Σ’ έναν που έχει μολυνθεί από τον ιό της απιστίας, όλα είναι σκοτεινά και ταραγμένα. Μακάρι να είχαμε την καλή απιστία του Απ. Θωμά!
Θα λέγαμε ότι η αμφιβολία, ο δισταγμός και η ολιγοπιστία, είναι φυσιολογικά σ’ έναν άνθρωπο που αναζητά το Θεό με το νου του.
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
Κυριακή τοῦ Θωμᾶ. Εἶναι γερὸ τὸ νῆμα; (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας
Οἱ μαθηταί, ἀγαπητέ μου ἀναγνῶστα, εἶχον ἴδει τὸν Διδάσκαλον ἐσταυρωμένον, γεμᾶτον ἀπὸ πληγὰς καὶ αἵματα, νεκρὸν, θαμμένον. Μέγας «λίθος» εἶχε κυλισθῆ εἰς τὴν θύραν τοῦ μνημείου. Καὶ τὴν Τρίτη ἡμέραν Τὸν ἐπαναβλέπουν ζωντανὸν ἐμπρός των. Θύρες καὶ παράθυρα ὅλα κλεισμένα.Καὶ ὅμως εἶναι ὁλόσωμος εἰς τὸ μέσον τοῦ ὑπερῴου.
Ἔχει τὸ ἴδιο ἐκεῖνο γλυκὺ βλέμμα, τὸν αὐτὸν ἁρμονικὸν τόνον εἰς τὴν φωνήν· τὰ ἴδια χέρια, τρυπημένα ὅμως τώρα ἀπὸ τὰ καρφιὰ τοῦ Σταυροῦ. Ριγοῦν οἱ μαθηταὶ ἀπὸ κατάπληξιν καὶ συγκίνησιν.
Καὶ ἡ λύπη των μεταβάλλεται εἰς ἀνέκφραστον χαρὰν. Ἡ ἀπελπισία των μετατρέπεται εἰς χείμαρρον εὐτυχίας.
Η Κυριακή του Θωμά Anthony (Bloom), Metropolitan of Sourozh
„Ο Θωμάς είχε δει τον Χριστό ενσαρκωμένο πολλές φορές, αλλά αυτή τη φορά Τον βλέπει ενσαρκωμένο, αφού είχε περάσει από το θάνατο και την ανάσταση. Καταλαβαίνει, ότι Αυτός που στέκεται μπροστά του είναι ζωντανός, παρόλο που έχει περάσει τη φρίκη του θανάτου. Και δεν μπορεί αλλιώς παρά να Τον ονομάσει Χριστό. Εδώ η σάρκα του Χριστού, η μυστηριωδώς ζωντανή σάρκα, μολονότι βρισκόταν στον τάφο, η άφθαρτη σάρκα, διυφασμένη από τη θεότητα, μαρτυρεί τη θεότητα του Ιησού Χριστού, τη δύναμη του Θεού, ότι είναι όντως το Ζωοποιό Πνεύμα, το οποίο έγινε άνθρωπος, νίκησε τον θάνατο, αναστήθηκε από τον τάφο, το οποίο θα αναστήσει τους πάντες.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλούμ) για την Κυριακή του Θωμά
Σάββατο 21 Απριλίου 2012
Επιστολή των Μητροπολιτών της Θράκης για τη μείωση των προστίμων σε αυθαίρετα μουσουλμάνων
Οι τέσσερις μητροπολίτες της Θράκης διαμαρτύρονται κατά της νέας τροπολογίας που ψηφίστηκε, με την οποία το πρόστιμο των μουσουλμάνων πολιτών για τα αυθαίρετα μειώνεται κατά 80% σε σχέση με τους υπόλοιπους.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τροπολογία οι μουσουλμάνοι κάτοικοι θα καταβάλλουν μειωμένο πρόστιμο κατά 80% για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών τους, ενώ οι χριστιανοί θα πρέπει να πληρώσουν τα πρόστιμα στο ακέραιο.
Οι μητροπολίτες της Θράκης, Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμονας, Κομοτηνής και Μαρωνείας Δαμασκηνός, Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης Άνθιμος και Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός, απέστειλαν επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρωθυπουργό, ζητώντας την άρση της συγκεκριμένης τροπολογίας επισημαίνοντας πως με την εφαρμογή της χάνεται κάθε αίσθηση ισονομίας και ισοπολιτείας, ενώ τονίζουν ότι δεν παρεμβαίνουν στο έργο της Κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου και δεν έρχονται σε καμία αντιδικία με τους συντοπίτες τους μουσουλμάνους.
Αποκαλυπτικά έγγραφα για βασανιστήρια Βρετανών σε Κύπριους
Στο φως έγγραφα με τα αποτρόπαια βασανιστήρια των Βρετανών κατά τη διάρκεια της βρετανικής αυτοκρατορίας. Βασανιστήρια σε Κύπριους την περίοδο 1909 - 1939
Έγγραφα που περιείχαν λεπτομέρειες για φρικιαστικές ενέργειες των Βρετανών, κατά τη διάρκεια της βρετανικής αυτοκρατορίας βγήκαν στο φως.
Χιλιάδες έγγραφα που περιείχαν λεπτομέρειες για μερικές από τις πλέον επαίσχυντες εγκληματικές πράξεις που διαπράχθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της βρετανικής αυτοκρατορίας καταστράφηκαν συστηματικά για να μην πέσουν στα χέρια των κυβερνήσεων των πρώην αποικιών που μόλις είχαν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους.
Η πασχάλια χαρά. (Καλλίστου Ware, Μητροπ. Διοκλείας)
Το Πάσχα, η γιορτή της Ανάστασης του Σωτήρος, είναι πάνω απ’ όλα μια γιορτή μεγάλης χαράς. Όταν ο αναστημένος Χριστός συναντά τις μυροφόρες καθώς φεύγουν από το μνήμα, το πρώτο πράγμα που τους λέει είναι η λέξη «Χαίρετε» (Ματθ. 28,9). Όσον αφορά σ’ αυτή την πασχάλια χαρά, τρία σημεία έχουν ιδιαίτερη αξία: είναι χαρά προσωπική, είναι χαρά συμπαντική και είναι χαρά ευχαριστιακή.
Το Πάσχα είναι μια χαρά προσωπική. Έτσι καταπώς το βεβαιώνουμε στον πασχάλιο κανόνα της αναστάσιμης ακολουθίας: «Χθες συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον αναστάντι σοι». Ο Θάνατος του Σωτήρος, η Ταφή και η Τριήμερος Ανάστασή Του, δεν υπάρχουν για να τα ατενίζουμε απλά ως συμβάντα του απώτερου παρελθόντος, αλλά για να τα βιώνει ο καθένας μας ως τεκταινόμενα μέσα στην ίδια του τη ζωή. Υπάρχουν για να είναι άμεσα και προσωπικά. Εγώ σταυρώνομαι με τον Χριστό, εγώ θάβομαι μαζί Του και είμαι εγώ που ανασταίνομαι εκ νεκρών μαζί μ’ Εκείνον. Η Ανάσταση του Χριστού είναι ταυτόχρονα και η ανακαίνιση η δική μου, η επαναδημιουργία μου. Είναι ευλογημένοι όσοι το αισθάνονται αυτό στην καρδιά τους τη νύχτα της Αναστάσεως!
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΩΜΑΣ»
ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ Θεολόγος - Καθηγητής
Το όνομά του στην αραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στο ιερό Ευαγγέλιο του δίδεται όντως η προσωνυμία «Δίδυμος» (Ιωάν.11,16). Οι αγιογραφικές πληροφορίες για το Θωμά είναι σχετικά λίγες και γι' αυτό έχουν εγερθεί κατά καιρούς αυθαίρετες ερμηνείες για το πρόσωπό του. Προσπάθησαν να εντοπίσουν τίνος δίδυμος αδελφός ή αδελφής υπήρξε. Κάποιοι τον ταυτίζουν με τον αναφερόμενο από τον Ματθαίο (13,55) αδελφόθεο Ιούδα. Μάλιστα οι πολέμιοι του Χριστού συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αυτός υπήρξε δίδυμος αδελφός του Κυρίου, παρά τις αντίθετες μαρτυρίες των Ευαγγελίων, θέλοντας να πλήξουν την υπερφυσική ενανθρώπηση του Θεού Λόγου! Αρχαία παράδοση, την οποία αποδέχεται η Εκκλησία μας ο Θωμάς ήταν δίδυμος αδελφός κάποιας Λυδίας ή Λυσίας. Κάποιοι άλλη παράδοση αναφέρει ότι ήταν δίδυμος αδελφός κάποιου Ελεάζαρου.
Παρασκευή 20 Απριλίου 2012
Η λησμονιά του θανάτου
Ολιβιέ Κλεμάν
Η μαθητεία στην πολιτική και στον πολιτισμό μού ξανάνοιγαν τον δρόμο για το θεμελιακό. Ξανά πάλι η αγωνία. Ξανά πάλι η κατάπληξη. Και τώρα η πορεία για τη συνάντηση των προσώπων.
Μπροστά στον θάνατο, μπροστά σ’ αυτή την αγωνία, σ’ αυτή την απομόνωση, σ’ αυτό τον πνευματικό θάνατο, που το βιολογικό τέρμα δεν είναι παρά ένα σημάδι του, ο άνθρωπος είναι σήμερα γυμνός. Τόσο γυμνός, όσο δεν ήταν ποτέ άλλοτε. Ο πολιτισμός μας είναι ο πρώτος, φαίνεται, σ’ όλη την ιστορία, που πασχίζει ν’ αγνοήσει τον θάνατο και, μ’ αυτό, ίσως, ξεσκεπάζει την ουσία... Οι επικήδειες τελετές έχουν μικρύνει υπερβολικά ή και χάνονται. Δεν ξέρουν πια τι να πουν και τι να κάνουν. Όταν ήμουνα παιδί, μέσα σ’ ένα κύκλο στερημένο από καιρό από κάθε χριστιανική αναφορά, δεν άφηναν κανένα να πεθάνει στο νοσοκομείο. Όταν δεν απόμενε πια ελπίδα, έφερναν τον άρρωστο στο σπίτι και τότε τον τύλιγαν σε περισσότερη στοργή. Ξαγρυπνούσαν όχι μονάχα εκείνους, που πέθαιναν, αλλά και τους πεθαμένους. Αγρυπνία, σχεδόν ανυπόφορη, μπροστά στο μηδέν. Δεν προσεύχονταν – σε ποιόν να προσευχηθούν και με ποια λόγια;
Πηγή:Άπαντα Ορθοδοξίας
Δε διάβαζαν τους Ψαλμούς και τα Ευαγγέλια. Δεν είχαν ούτε τη χοντροκομμένη ανανέωση του νεκρόδειπνου, που σε μερικές χριστιανικές χώρες αναπτύχτηκε σε «αγάπη». Δεν ήταν πια σε χριστιανικές χώρες. Όλα είχαν ξεχαστεί. Ο ζωντανός Θεός, η ψυχή, η ανάσταση. Αλλά δεν ήταν κι ο παγανισμός, που σ’ αυτόν πεθαίνουν με το «απρόσωπο» του φυτού ή σβήνουν γαλήνια μέσα στο άπειρο: ξαναγίνονται σπόροι, περνούν στην άλλη πλευρά των πραγμάτων, ίσαμε την καινούργια σπορά... Όχι. Απ’ τη βιβλική Αποκάλυψη κρατούσαν τη βεβαιότητα, πως αυτός ο πεθαμένος είναι ένα μοναδικό άτομο και πως η ζωή του υπήρξε η μοναδική του ζωή. Αυτές οι αγρυπνίες ήταν σκέτες αγωνίες. Πήγαιναν στην κουζίνα, να πιουν λίγο καφέ. Ύστερα ξαναγύριζαν να καθήσουν κοντά στο πτώμα. Με σιωπή. Πάντοτε αυτή η σιωπή. Είναι αλήθεια, πως καταπιάνονταν με υπερβολική λεπτομέρεια μ’ όλα εκείνα τα πράγματα, που πλαισιώνουν τον θάνατο. Τα αγγελτήρια της κηδείας, την ταφή, τον οικογενειακό τάφο. Κι αυτά, αν δεν χρειαζόταν να μαζέψουν τη σκόνη των προηγούμενων νεκρών, για να κάνουν χώρο... Νεκροταφεία δίχως σταυρό – όμως, για τους πιο πολλούς, ο σταυρός δεν σημαίνει νίκη πάνω στον θάνατο, αλλά απλώς και μόνο ένα νεκροταφείο... και σαν καλοί ορθολογιστές προσπαθούν ν’ αποφύγουν αυτή την ταυτολογία. Νεκροταφεία δίχως σταυρό.
Βαρειές πλάκες, καλοχτισμένες, των λατινικών νεκροταφείων. Οικογενειακή υπερηφάνεια. Προνόμια για την «αιωνιότητα». Κι αυτή η μανία της καθαριότητας του ρασιοναλισμού, που θα ξερίζωνε και το μικρότερο βλασταράκι και που, για χάρη της, η δημοτική αρχή, στο χωριό, εξαφάνισε πεύκα και κυπαρίσσια. Πράγμα, που δεν εμποδίζει το έδαφος, πολύ απαλό σ’ αυτές τις κάτω χώρες, να κατακάθεται σιγά-σιγά και τις πέτρες να ναυαγούν στην απεραντοσύνη της πεδιάδας. Αναποδογυρίζουν, σα στην τελική κρίση, γοτθικά τύμπανα. Η κόρη μου σιγοτραγουδάει το μέρα οργής. Της το μαθαίνουν στο κολλέγιο, στην ιστορία της μουσικής.
Τώρα, σε όμοια περιβάλλοντα, αφήνουν τους ανθρώπους, που πεθαίνουν, να φεύγουν μόνοι. Κι όταν είναι στο νοσοκομείο και τους αφήνουν εκεί κι όταν βρίσκονται στο σπίτι, πηγαίνουν να κοιμηθούν. Επειδή τα έχουν κάνει ολα. Επειδή δε μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο. Αφήνουν στο δωμάτιο ολομόναχο τον νεκρό, περιμένοντας να τον σηκώσουν όσο το δυνατό γρηγορότερα. Δε γνωρίζουν πια εκείνο, που όλοι οι άνθρωποι, παντού, ήξεραν, οποιαδήποτε κι αν ήταν η αντίληψή τους για τον θάνατο.
Ότι κανένας, στην πραγματικότητα, δεν πεθαίνει μόνος του. Ότι η αγάπη κι η προσευχή των ζωντανών ευκολύνουν την έσχατη έξοδο. Το φτιασιδωμένο πτώμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα εγκαταλειμμένα νεκροταφεία, στη Σοβιετική Ένωση, όλα μαρτυρούν την ίδια κατάσταση πραγμάτων. Στη Γαλλία, οι άνθρωποι της γενιάς μου είδαν να θεσπίζεται και να γίνεται υπερτροφική η πέρα για πέρα κοσμική «γιορτή των νεκρών». Θυσιάζουν στους νεκρούς μια μέρα τον χρόνο, όπως ο Πολυκράτης έρριχνε το δαχτυλίδι του στη θάλασσα, για ν’ αποτρέψει τη μοίρα του. Λατρεία δίχως ελπίδα: η «μέρα των νεκρών» έχει καταποντίσει τη μέρα των «αγίων Πάντων». Ένα δαχτυλίδι στη θάλασσα, χρυσάνθεμα στον θάνατο. Εγώ, συνεχίζω να βασιλεύω.
Για να λησμονήσουν, για να λησμονήσουν, εμπιστεύονται τη θεμελιακή λαχτάρα του ανθρώπου, τη δίψα του για την αιωνιότητα, στην κατανάλωση, στον ερωτισμό ή στην πολιτική. Εκθειάζουν τη ζωή, φωτογραφίζουν τη φιλενάδα τους γυμνή κι έγκυο, ρόδι με μοναδικό σπόρο. Αλλά το παιδί, που θα γεννηθεί, θα γεννηθεί για να πεθάνει. Κι αυτή η ζωή, δώθε απ’ τον θάνατο, είναι δαγκωμένη απ’ αυτόν. Γιατί ο φυσικός θάνατος ταυτόχρονα συμπυκνώνει – και μυστηριακά παρηγορεί – μια πνευματική κατάσταση, μια συγκεκριμένη κατάσταση της ύπαρξης: του χωρισμού και της αποτυχίας, της σκοτεινότητας και της υπνοβασίας. Η καρδιά είναι σκληρή και, μαζί, κομματιασμένη. Η διάνοια αντιστέκεται ή συγχέει. Εναλλάσσονται οι μύριες μαρμαρυγές της υπερηφάνειας και της απελπισίας.
Μπροστά στο στενό και βαθύ χαντάκι, το τσιμενταρισμένο, το τεχνικό, μέσα σ’ ενα μεγάλο παριζιάνικο νεκροταφείο, ο άνθρωπος ξεσπάει σε λυγμούς. Σα να μη τελειώνει το κατέβασμα του φερέτρου. Ύστερα από πέντε λεπτά αρχίζει την απασχόληση – η ταφή είναι κι αυτή μια απασχόληση – φλυαρεί, έχει ξεχάσει. Ο θάνατος είναι αυτή η μικρή ρωγμή, που γρήγορα κλείνει. Δεν υπάρχει πια τίποτα. Σαπίζουν όλα. Ο τρελός του Νίτσε, αφού αποκρυπτογράφησε τον θάνατο του Θεού και το βασίλειο του μηδενός, καλεί σε ιερές τελετές. Θα είναι ανήκουστες, λέει. Είναι κι όλας, αν θυμηθούμε το πρώτο κομμάτι του εικοστού αιώνα: τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι, επίσης, ατέλειωτες γιορτές. Κάθε αντίληψη του κόσμου, που δεν περικλείει τον θάνατο, δε μπορεί νάναι, παρά θανατηφόρα χίμαιρα. Χύνεται στον θάνατο των άλλων, ή στην εμβατηριακή ενορχήστρωση της υπνοβασίας. Ο καθένας ζει, σα να μπορούσε, μόνος αυτός, να ξεφύγει απ’ το θάνατο.
Ποιος προετοιμάζεται για μια όσο το δυνατό μεγαλύτερη διαφάνεια των γηρατειών; […]
Μοϋ αρέσει, στη χριστιανική Ανατολή – που ασχολείται λίγο με τα σχήματα – αυτός ο σεβασμός, αυτός ο θαυμασμός στον γέρο. Ο άνθρωπος, που είναι αφιερωμένος στην πνευματική πορεία, οποιαδήποτε κι αν είναι η ηλικία του, ονομάζεται «γέροντας». Κι εδώ, η ομορφιά δεν διαχωρίζεται απ’ τη σοφία και την αγάπη. Ανεβαίνει από μέσα απ’ την καρδιά. Προσέξτε τους μοναχούς του Άθω ή της Μολδαβίας, όταν η ηλικία τούς απαλλάσσει από μια επιφύλαξη, που συχνά μάς φαίνεται επιτηδευμένη, αλλ’ όμως αποτελεί το κουκούλι της χρυσαλλίδας. Τα χείλη λεπτύνονται κι εσωτερικοποιοΰνται. Το μέτωπο διαστέλλεται και λάμπει. Η λευκότητα των μαλλιών και των γενιών δίνει μαρτυρία για μια μεταμόρφωση. Τα μάτια ξαναβρίσκουν τη ζωηρή έκπληξη της παιδικής ηλικίας. Αλλά με κάποια ποιότητα θαμπάδας κι απάθειας, πέρα από κάθε πάθος κι από κάθε φόβο. Το χέρι, ακόμα κι η σάρκα του, γίνεται στεγνό, ελαφρό, καθαρό, όπως το χέρι ενός πολύ νέου παιδιού. […]
Χρειάστηκε να γνωρίσω τη χριστιανική Ανατολή (όμως, τώρα ξέρω πως η Δύση, προπάντων στα μοναστήρια της, έχει και τα ανατολικά μυστικά της) για να ξανασυναντήσω κείνη τη πίστη στη συναίσθηση της ανάστασης. Κι ακόμα, να συναντήσω φωτισμένους γέροντες, που και μόνο η απλή παρουσία τους βοηθάει να ζει κανείς, να πεθαίνει και να μεταμορφώνεται με τον θάνατο. Τέτοιος ήταν ο Πατριάρχης Άθηναγόρας. Ήταν περισσότερο από ογδόντα χρόνων, όταν τον γνώρισα. Ήταν μια ύπαρξη ευλογίας κι οι νέοι δεν ξεγελιόνταν. Είχε μια παιδική ικανότητα να καταπλήσσεται: όταν χαιρετούσε, μέσα στον Φλεβάρη, το πρώτο δέντρο, που άνθιζε στον κήπο τοϋ Πατριαρχείου, όταν παρατηρούσε για πολύ τη γραφή των πουλιών στον ουρανό, απ’ τον Μαρμαρά στον Κεράτιο Κόλπο ή το γράψιμο των μυρμηγκιών πάνω στη γη.
Η απροσαρμοστία του σοφού τον είχε κάνει ικανό ν’ ακούει, να μαζεύει, να βυθίζεται στον «εσωτερικό ωκεανό ενός βλέμματος». Δεν είχε πια φόβο. Η αγωνία είχε μεταλλαγεί μέσα του σ’ εμπιστοσύνη. Του είχε έρθει ένα δώρο προφητείας. Ήξερε, πως, αφού ο Χριστός είναι αναστημένος, οποιαδήποτε ιστορική κατάσταση, όσο τραγική κι αν είναι, είναι μια κατάσταση τοκετού. Ήξερε, πως η αγωνία της Δύσης συνθέτει πια τον τόπο, στον οποίο πρέπει να λάμψει το μήνυμα κι η πράξη της ανάστασης, της ζωής, που είναι πιο δυνατή απ’ τον θάνατο.
πηγή: Αντίφωνο, από το βιβλίο «Ο άλλος ήλιος», εκδ. Σποράς
ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΩΡΑΪΤΙΔΗ
Το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, αποτελεί το κέντρο της λατρευτικής ζωής της Εκκλησίας μας. Ιδιαίτερα όμως, για την μικρή κοινωνία της Σκιάθου, ο εορτασμός του Πάσχα υπήρξε πάντοτε σημείο αναφοράς και καθορίζει τον εκκλησιαστικό, κοινωνικό και πολιτιστικό βίο της. Τόπος με έντονη θρησκευτική παράδοση, την οποία η παρουσία των κολλυβάδων αγιορειτών πατέρων το 18ο αιώνα αναθέρμανε, διατηρεί μέχρι σήμερα τα εκκλησιαστικά έθιμά του. Θεματοφύλακες των εθίμων αυτών οι δύο ενορίες, των οποίων η λειτουργική πράξη παραμένει αναλλοίωτη, με εμφανείς τις επιρροές από το μοναχικό τυπικό και την σεμνή αρχαιοπρέπεια των Κολλυβάδων.Το λειτουργικό έτος έχει ως κέντρο του τη Μεγάλη γιορτή του Πάσχα, περίοδο κατά την οποία οι πιστοί νησιώτες θα συναχθούν στις δύο ενορίες ως εις ένα Σώμα, όπου με την Χάρι του Θεού θα βιώσουν τα μεγάλα και σωτηριώδη γεγονότα της θείας Οικονομίας, το Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού[1].
Η αγάπη για τα τοπικά έθιμα που περιβάλλει τις παραδόσεις του νησιού ενέπνευσε και τους δύο διηγηματογράφους του νησιού, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και τον Αλέξανδρο Μωραϊτίδη.
Να χαρείς μαζί με την Παναγία την Ανάσταση του Χριστού
"Οψέ σαββατων, τη επιφωσκούση εις μίαν σαββάτων, ήλθε Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία θεωρήσαι τον τάφον. Και ιδού σεισμός εγένετο μέγας, άγγελος γαρ Κυρίου, καταβάς εξ ουρανού, προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκαθισε επάνω αυτού ...;" Ματθ. (κη 1-2)
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ
Συλλογίσου αγαπητέ, ότι έχουμε χρέος να συγχαρούμε με την Παναγία Παρθένο, που όταν είδε τον Υιό και Θεό της ότι αναστήθηκε, γέμισε αμέσως από τόση μεγάλη χαρά όσο μεγάλη ήταν και η θλίψη που δοκίμασε στα Πάθη του.
Πηγή:Άγιον Όρος
Πέμπτη 19 Απριλίου 2012
Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ
Posted by kantonopou
ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους.Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Tο Tριώδιο (10 εβδομάδες, δηλαδή 70 ημέρες) προηγείται της Kυριακής του Πάσχα, το δε Πεντηκοστάριο (7 εβδομάδες, δηλαδή 50 ημέρες) ακολουθεί. Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερά ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Tών κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει. Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα.
Aπογευματινό προσκύνημα
Την Τετάρτη 25 Απριλίου στις 4.15μ.μ. θα ξεκινήσουμε από την Ιερά Μονή Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής με τα αυτοκίνητά μας για την Ιερά Μονή Αναστάντος Χριστού στο Βαρνάβα Αττικής όπου θα παρακολουθήσουμε τον εσπερινό με τους πατέρες της Μονής και να ωφεληθούμε από τον πνευματικό λόγο που θα μας απευθύνουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
