Γέροντα, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην ακηδία και την αθυμία;
– Ακηδία είναι η πνευματική τεμπελιά, ενώ η ραθυμία αναφέρεται και στην ψυχή και στο σώμα. Καλύτερα όμως να λείψουν και τα δύο.
Η ακηδία και η ραθυμία μερικές φορές κολλούν και σε ψυχές που έχουν
πολλές προϋποθέσεις για πνευματική ζωή, που έχουν ευαισθησία, φιλότιμο.
Σε έναν αδιάφορο ο πειρασμός δεν κάνει τόσο κακό. Ένας ευαίσθητος
όμως άνθρωπος ,αν στενοχωρηθή, νιώθει μετά ακηδία. Πρέπει να βρη τί τον
στενοχώρησε και να το αντιμετωπίση πνευματικά, για να ξαναβρή το
κουράγιο και να πάρη μπρος η μηχανή του. Να προσέχη να μην αφήνη
αθεράπευτες πληγές , γιατί μετά κάμπτεται από τα τραύματά του. Το ψυχικό
τσάκισμα, το οποίο στην συνέχεια φέρνει και το σωματικό, τον
αχρηστεύει. Ο γιατρός δεν βρίσκει τίποτε, γιατί την βλάβη την έχει
προκαλέσει ο πειρασμός. Πόσες ψυχές που έχουν φιλότιμο ,ευαισθησία, τις
βλέπω αχρηστευμένες!
– Γέροντα, αισθάνομαι εξάντληση και δεν μπορώ να κάνω καθόλου
πνευματικά1. Αυτό προέρχεται από κούραση ή μήπως είναι από ραθυμία;
– «Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ
ψυχή»2, δεν λέει; Δεν είναι κούραση σωματική˙ ψυχικό τσάκισμα είναι.
Αυτό είναι χειρότερο από την σωματική κούραση. Με το ψυχικό τσάκισμα
ξεβιδώνεται κανείς και γίνεται σαν ένα όχημα που όλα τα εξαρτήματά του
είναι καλά, αλλά η μηχανή του είναι διαλυμένη.
– Γέροντα, βλέπω ότι, ενώ πρώτα αγαπούσα τα πνευματικά, τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
Πηγή : Ενοριακή ζωή