Παρότι ήταν γέροντας το πρόσωπο του ήταν λαμπρό και νεανικό!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης (1866-1938).

[Γράφει ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης]: Ήξερα ένα παιδί. Η όψη του ήταν αγγελική, ταπεινή, σεμνή, πράη^. πρόσωπο λευκό και ρόδινο, μάτια φωτεινά, γαλανά, αγαθά και ήρεμα.

Όταν όμως μεγάλωσε, άρχισε την ανήθικη ζωή και έχασε τη χάρη του Θεού.
Και σε ηλικία περίπου τριάντα ετών έμοιαζε άνθρωπος μαζί και δαίμονας, θηρίο και ληστής, κι η όψη του φοβερή κι απαίσια.
Ήξερα ακόμα μια πολύ ωραία κοπέλα, με πρόσωπο φωτεινό κι ευχάριστο, ώστε πολλοί φθονούσαν το κάλλος της.
Με την αμαρτωλή ζωή της όμως έχασε τη χάρη κι έγινε βδελυρή στη θέα.
Είδα όμως και το αντίθετο: ανθρώπους να μπαίνουν στο μοναστήρι με πρόσωπο παραμορφωμένο από την αμαρτία και τα πάθη, αλλά με την μετάνοια και την ευσεβή ζωή άλλαξαν κι έγιναν πολύ ευχάριστοι στην όψη.

Πηγή : Διακόνημα

Επίσης στο Παλαιό Ρωσικό ο Κύριος μού έδωσε να δω την ώρα της εξομολογήσεως τον πνευματικό όμοιο με τον Χριστό. Στεκόταν αστραφτερός κατά θαυμάσιο τρόπο και, παρότι ήταν γέροντας κατάλευκος, το πρόσωπο του ήταν λαμπρό και νεανικό.
Το ίδιο είδα κι έναν επίσκοπο την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Είδα ακόμα τον πατέρα Ιωάννη της Κροστάνδης, που παρ’ όλο που ήταν από φυσικού του άνθρωπος με συνηθισμένη όψη, εν τούτοις από τη χάρη του Θεού το πρόσωπό του ήταν όμορφο σαν αγγέλου κι ευχαριστιόταν κανείς να τον βλέπη.
Έτσι, λοιπόν, η αμαρτία παραμορφώνει τον άνθρωπο, ενώ η χάρη τον στολίζει.

Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Σωφρονίου, ο “Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης”, έκδοση της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας.