Ο Άγιος Νικόλαος ο αγαπημένος και προστάτης των θαλασσινών μας, αλλά και ανά τον κόσμο λαοφιλής και τιμώμενος, γεννήθηκε στα Πάταρα, ένα μικρό χωριό όπου δεν σώζεται σήμερα στην επαρχία της Λυκίας, στη Νοτιοδυτική Τουρκία (απέναντι από τη Ρόδο) και έζησε όλη του τη ζωή στα Μύρα μια κοντινή κωμόπολη (σήμερα την έχουν μετονομάσει «Καλέ». Ανδρώθηκε κοντά στον θείο του, ηγούμενο της μονής Ν. Σιών, τον οποίο διαδέχτηκε σαν ιερέας. Αργότερα σαν επίσκοπος Μύρων, πρωταγωνίστησε στον εκχριστιανισμό των Μύρων, έργο που ολοκληρώθηκε το 325 μ.Χ. Ο Άγιος κοιμήθηκε το 330 μ.Χ. και τάφηκε στο χώρο της Επισκοπής των Μύρων. Στον τάφο του οι πιστοί έκτισαν παρεκκλήσι και αργότερα ανήγειραν μεγαλοπρεπή Ναό.Πηγή :Ορθόδοξη Χριστιανική γωνιά
Αναφορά στα ΜΥΡΑ
Η πόλη των Μύρων, ανάμεσα στον κόλπο της Μάκρης και στον κόλπο της Αττάλειας, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Λυκίας. Το όνομά της κατά τον Στέφανο Βυζάντιο, πήρε από το ‘μύρο’. Ένα άσπρο λουλουδάκι που ακόμα συναντάται στους γύρω λόφους. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή σαν πόλη «λαμπροτάτη» και υπήρξε έδρα μητροπόλεως με 33 Επισκοπές, τη δε χρυσή εποχή της περιοχής των Μύρων αποτελούσαν οι αιώνες 4ος - 7ος οπότε μεγαλούργησε ο Ελληνισμός και εθριάμβευσε η Εκκλησία του Χριστού.
Ο Μεγαλοπρεπής Ναός
Η Βασιλική του Αγίου, με τη σημερινή της μορφή, κτίστηκε το 570 μ.Χ. στα θεμέλια παλαιοτέρου πρωτοχριστιανικού ναού, στον οποίο λειτουργούσε ο Άγιος σαν επίσκοπος. Θεωρείται το σπουδαιότερο Χριστιανικό κτίσμα των Μύρων και στα Πατριαρχικά αρχεία αναφέρεται σαν μονή του Αγίου Νικολάου.
Το αρχικό κτίσμα του ναού εξαιτίας της φήμης και των θαυμάτων του Αγίου, χρειάστηκε να μεγαλώσει και να εξελιχθεί σε μεγάλο προσκύνημα.
Το αρχιτεκτονικό αυτό αριστούργημα σήμερα βρίσκεται περίπου 10 μέτρα κάτω από τη στάθμη του εδάφους. Πλαισιώνεται βόρεια, δυτικά και νότια με στεγασμένο περιστύλιο σε σχήμα Π, που αποτελεί το νάρθηκα. Στο καθολικό προσκολλώνται 3 ακόμη παρεκκλήσια.
Στο Ιερό Βήμα, υψώνεται επιβλητικό μεγάλο σύνθρονο με 10 σκαλοπάτια. Σώζεται η μαρμάρινη βάση της Αγίας Τράπεζας περιστοιχιζόμενη από 4 κίονες. Στη θέση του τέμπλου από το οποίο απουσιάζουν τα θωράκια, σώζονται 2 μεγάλες μαρμάρινες κολώνες. Υπάρχουν τζάμια στο ιερό προς ανατολάς. Όλος ο ναός είναι χωρίς πόρτες, χωρίς πύλες. Εικονοστάσι δεν υπάρχει. ‘Εικονοστάσι του, στεφάνι του και λουλούδια του’ κατά την ωραία έκφραση του νυν Μητροπολίτου Μύρων, ‘είναι οι προσκυνηταί που συρρέουν από παντού’.
Εντυπωσιακό είναι το θαυμάσιο δάπεδο με τα πολύχρωμα μαρμάρινα ψηφιδωτά σε γεωμετρικά σχήματα του 11ου αιώνα. 19 τοιχογραφίες, παραστάσεις του Αγίου σε διάφορα σημεία του Ναού είναι –δυστυχώς- οι περισσότερες κατεστραμμένες.
Νοτίως του κυρίως Ναού και μέσα στο περιστύλιο, βρίσκεται ο κενός/συλλημένος τάφος του Αγίου. Το ιερό σκήνωμα κλάπηκε από τους «πειρατές» της Δύσης και μεταφέρθηκε στο Μπάρι της Ιταλίας το 1087 μ.Χ. όπου ακόμα κρατείται. Ο τάφος καλύπτεται με μάρμαρο και μαρμάρινο άγαλμα του Αγίου, Ρωσικό προφανώς και αυτό κατεστραμμένο.Το Θαύμα της Επαναλειτουργίας του Ναού
Το 1922 με τα γεγονότα στη Μ. Ασία, τελέστηκε και η τελευταία Θεία Λειτουργία στο Ναό. Από τότε «σίγησαν οι καμπάνες, έσβησαν τα καντήλια, έμεινε αλιβάνιστος ο τάφος». Όμως το θαύμα έγινε. Με μεγάλες προσπάθειες, αλλά και με τη συνεργασία των τοπικών αρχών, δόθηκε άδεια και από το 1983 γίνεται χρήση του Ναού για λατρευτικούς λόγους. Πρώτοι προσκυνητές οι ομογενείς από την πόλοι και οι κάτοικοι του Καστελόριζου και της Ρόδου. Το προσκύνημα χρόνο με το χρόνο φουντώνει και από το 1997 έρχονται από όλα τα μέρη της Ελλάδος.
Από το ίδιο έτος, παράλληλα με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, οργανώνονται συμπόσια για τον Άγιο με διεθνή συμμετοχή. Επιφανείς Πανεπιστημιακοί καθηγητές και ερευνητές αναπτύσσουν θέματα σχετικά με τη ζωή και τα θαύματα του Αγίου Νικολάου.
Έτσι, με την ευλογία του Αγίου μας, το ρεύμα των προσκυνητών κάθε χρόνο μεγαλώνει. Σημειώνεται ότι το 2002 τελέστηκαν, ύστερα από 72 χρόνια σιωπής, οι ακολουθίες των παθών του Χριστού μας.
Ο Χριστοαναστάσιμος παιάνας αντήχησε στην περιοχή και γέμισε τον αέρα των Μύρων.
