Καύσωνας: Συμβουλές από τον Ιατρικό Σύλλογο.

Συμβουλές προς τους πολίτες για την αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών από τον καύσωνα δίνει ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών.

Ειδικότερα, ο ΙΣΑ συστήνει:

Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο και παραμονή σε σκιασμένους και δροσερούς χώρους. Σε περίπτωση αναγκαστικής έκθεσης στον ήλιο πρέπει να χρησιμοποιείται καπέλο ή γενικά κάλυμμα κεφαλής. Η ένδυση να αποτελείται κατά προτίμηση από λεπτά, ευρύχωρα, ανοιχτόχρωμα, κυρίως βαμβακερά ενδύματα.
Αποφυγή, κατά το δυνατό, σωματικής κόπωσης.

Πάτμος "η Ιερουσαλήμ του Αιγαίου"

 Της Τρισεύγενης Καπράνου
Το γεγονός ότι η Πάτμος ονομάζεται "το νησί της Αποκάλυψης" και "η Ιερουσαλήμ του Αιγαίου" μας λέει με μια πρώτη ανάγνωση,ότι πρόκειται για ένα θρησκευτικό προορισμό και μόνο..Φυσικά,το νησί που περπάτησε ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος,αλλά και ο Αμφιλόχιος Μακρής,δίνει μια ξεχωριστή πνευματικότητα.

Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Η Μαγεία

Ταιριάζει σε όσα θα πω παρακάτω, να δανεισθώ το θρηνητικό εκείνο ρητό του προφήτη  Ιερεμία και να φωνάξω κι εγώ με οδύνη : “Ποιός θα βάλει στα μάτια μου πηγή δακρύων, για να κλάψουν πικρά το λαό των Χριστιανών μέρα και νύχτα;” Γιατί ποιός μπορεί, αλήθεια, να μην τον κλάψει, όταν σκεφθεί πως, ενώ ο Υιός του Θεού νίκησε με το σταυρικό Του θάνατο όλους τους δαίμονες, οι Χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους με τις διάφορες μαγείες τους; Και ποιός μπορεί να μη χύσει πικρά δάκρυα, όταν συλλογισθεί πως, ενώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός απάλλαξε από την τυραννία του διαβόλου τον κόσμο και τους Χριστιανούς, αυτοί, με τη μαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσμο και τον ξανακάνουν τύραννό τους;
Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΣΕ ΠΑΙΔΑΓΩΓΗ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΩΘΗΣ.

Σε μία περιοχή της παγωμένης Ρωσίας υπάρχει μία περίεργη θάλασσα, πού προκαλεί ναυάγια στους ναυτιλλόμενους.

Πηγή : Αηδόνι

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης; Ποιος ο σκοπός της νηστείας και της μετανοίας;

 Ποῖος ὁ σκοπὸς τῆς νηστείας καὶ μετανοίας;  Ποῖος ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον λαμβάνομεν τὸν κόπον δι᾽ αὐτάς; Σκοπός των εἶναι ἡ κάθαρσις τῆς ψυχῆς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν, ἡ εἰρήνη τῆς καρδίας, ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θεοῦ· μᾶς γεμίζουν μὲ υἱοθεσίαν καὶ εὐλάβειαν, καὶ μᾶς δίδουν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχουν, πράγματι, πολὺ σπουδαῖοι λόγοι διὰ τὴν νηστείαν καὶ τὴν ἐξομολόγησιν ἐξ ὅλης μας τῆς καρδίας. Ἀνεκτίμητος ἀμοιβὴ θὰ μᾶς δοθῇ δι᾽ ἐργασίαν καὶ μόχθον εὐσυνείδητον.

Πηγή : Με παρρησία

Τα κουνούπια και η προστασία από τα τσιμπήματά τους

Νίκος Λουπάκης, Αρχισυντάκτης Επιστημών Πεμπτουσίας, Μηχανολόγος Μηχανικός, Δημοσιογράφος
Στη χώρα μας έχουμε να κάνουμε με πολλά είδη κουνουπιών, αρκετά από τα οποία είναι δυνητικοί φορείς ασθενειών. Τα κουνούπια δεν ζουν πολύ, 1-2 μήνες κρατάει ο σύντομος βίος τους, αναπαράγονται όμως με μεγάλη ταχύτητα και ο βιολογικός τους κύκλος, από τη στιγμή που βγαίνουν οι προνύμφες μέχρι να μεταμορφωθούν σε ακμαία (δηλαδή ολοκληρωμένα) έντομα, δεν ξεπερνά τη μία βδομάδα κατά τους θερμούς μήνες.
Πηγή : Συνοδοιπορία

Η ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ Ἀπαραίτητος προβληματισμός

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ(Ματθ. 4, 18-23)

Ἀκούσαμε στό Εὐαγγέλιο γιά τό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ στούς πρώτους μαθητές του. Στόν Πέτρο καί στόν Ἀνδρέα. Ἦταν ψαράδες. Μέ ἰδιόκτητο καΐκι καί δίχτυα. Ἀπό τήν διήγηση φαίνεται ὅτι οἱ δουλειές τους πήγαιναν καλά. Καί ἦταν φυσικό νά εἶναι εὐχαριστημένοι.

Ὅμως ὁ ἄνθρωπος, πού δέν μένει στήν ἐπιφάνεια, πού δέν ἐνδιαφέρεται μόνο νά γεμίσει τό στομάχι του καί νά ἱκανοποιήσει κάποιες ἄλλες ἐπιθυμίες του, δέν ἀρκεῖται σ’ αὐτά.

Ἐξετάζει τόν ἑαυτό του καί τή θέση του στόν κόσμο. Καί καταλαβαίνει, ὅτι σκοπός τῆς ζωῆς του δέ μπορεῖ νά εἶναι οὔτε τό φαγητό, οὔτε ἡ διασκέδαση, οὔτε τά χρήματα.

Ἡ ζωή εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό αὐτά. Κάτι ἔξω ἀπό αὐτά.

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Φίλε αναρχικέ...!

Καταρχάς θέλω νά σοῦ ζητήσω συγγνώµη. Γιατί δέν ξέρω νά µιλάω ὅπως ἐσύ. Ἐγώ νιώθω ὅτι εἶµαι τοῦ συστήµατος, συµβιβασµένος καί συµβατός. Βολεµένος κάπως. Ἐσύ εἶσαι τό ἀντίθετο· ἀσύµβατος καί ἀσυµβίβαστος. Ἐλεύθερος ἀπό κλισέ καί συµπεριφορές.  Ἀγωνίζεσαι ἐνάντια σέ κάθε ἐξουσία, κράτος, δύναµη δηλαδή πού θέλει νά ἐπιβληθεῖ δυναστικά, ἀναγκαστικά. Ἀγωνίζεσαι. Ἐγώ δέν ἀγωνίζοµαι. Γι’ αὐτό καί ἡ γλώσσα µου, ὁ λόγος µου δύσκολα θά σέ βρεῖ. Τό ξέρω ὅτι ἐκπέµπω σέ συχνότητα πολύ χαµηλή γιά τ’ αὐτιά ἑνός ἀναρχικοῦ. Γι’ αὐτό προκαταρκτικά σοῦ ζητῶ συγγνώµη.
Ἤθελα ὅµως νά σοῦ πῶ πώς ἐχθές βρῆκα ἕνα γράµµα κάπου στή βιβλιοθήκη µου. Μιά ἐπιστολή γραµµένη πολύ πίσω, λίγα χρόνια, λέει, µετά τό Χριστό. Τή διάβασα· δέν τήν πολυκατάλαβα. Κάτι σκέψεις µόνο ἔκανα, σωστές ἤ ὄχι, δέν ξέρω. Εἶπα ὅµως ὅτι ἐσύ θά τήν καταλάβεις καλύτερα, γι’ αὐτό καί κάθισα νά σοῦ γράψω, να στή δείξω, κι ἄν θές, βόηθα µε καί µένα νά τήν «πιάσω».
Λέει γιά 

Πηγή : Προσκυνητής

Οι κουβέντες μας να είναι μετρημένες και ταπεινές.

Συνήθως δεν ξέρουμε να κουβεντιάζουμε. Τα λόγια μας, οι συζητήσεις μας, είναι μαχαιριές που σπάζουν τους δεσμούς και σκοτώνουν την αγάπη μας.
-----------------------------
Αντί η κουβέντα μας να γίνει άλλος ένας τρόπος ισχυροποίησης της σχέσης μας, πολλές φορές γίνεται η αιτία να απομακρυνθούμε από τον άλλον.
Και αυτό διότι όταν ανοίγουμε το στόμα μας δείχνουμε τί έχουμε μέσα μας. Και αυτό το "μέσα" έχει αρκετό εγώ ώστε να μην ακούμε τον άλλον, να μην υπολογίζουμε τον άλλον, να προσβάλλουμε τον άλλον.

Πηγή : Με παρρησία

Ιστορίες από το Εξομολογητάρι και όχι μόνο (18)

π. Γεωργίου Δορμπαράκη.
Ο… υποψήφιος!
«Τον πάτερ θα θέλαμε!», ακούστηκε κάποια φωνή έξω από το γραφείο των ιερέων.
«Μέσα είναι, περάστε», υπέδειξε ο νεωκόρος.
Η πόρτα κτύπησε, άνοιξε.
«Πάτερ, μπορούμε να σας απασχολήσουμε για λίγο;», μίλησε ο μεγαλύτερος.
Ήταν ένας μεσήλικας άνδρας και ένας περίπου τριαντάχρονος. Πατέρας και γιος απ’ ότι είπαν αργότερα.
Πηγή : Συνοδοιπορία

Από το ημερολόγιο της Ιεραποστολής μας.2013 .Στο Λουάγιο ...της Ουγκάντας..

Μετά το Λουγκάζι μπαίνουμε σε χωματόδρομο βατό.Ομορφιά του τοπίου: δεξιά και αριστερά πανήψυλα τζικάτζο ,(ζαχαροκάλαμα) που κύκλωναν το αυτοκίνητο και το περνούσαν. Και ανάμεσα στις καλαμιές να σου ένα παιδικό κεφαλάκι να μ...ασάει λαίμαργα το ζαχαροκάλαμο και να ρίχνει ματιές περιέργιες, στο αυτοκίνητο που του χάλασε την ώρα του φαγητού του.Πλησιάσαμε στην Ιεραποστολή .Πανέμορφος χώρος ησυχαστικός.Μάλλον για μοναστήρι θα ταίριαζε αλλά είναι μία από τις πιο όμορφες και οργανωμένες Ιεραποστολές. Αντικρύσαμε τον Ναό από μακριά.Την εκκλησία αυτή έχτισε εκ θεμελίων και στόλισε με κόπο και ψυχή ο ορθόδοξος ιεραποστολικός σύλλογος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου του οποίου προίσταται μία σημαντική γυναίκα που έχει δουλέψει πολύ στην σύγχρονη ιεραποστολή. η κ.Γεωργιάδου και την πνευματική καθοδήγηση και σημαντική βοήθεια του π.Βασιλείου Τσιμούρη που βοηθά ουσιαστικά την υπόθεση της Ιεραποστολής.Μπήκαμε στο ναό .Δεν έλειπε τίποτε!!Εικόνες, Προσκυνητάρια καντήλια,κολυμβήθρες ,αρτοφόριο,εξαπτέρυγα,μέχρι και λάβαρα.Όλα καμωμένα από το σύλλογο αυτό.Ας προσευχόμαστε να ενισχύει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονται τόσο ταπεινά αλλά και τόσο ουσιαστικά στον Αφρικανικό αμπελώνα του Χριστού. Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν το 2009.

Από αγάπη!

 Ζωντανό Ιστολόγιο

Αν σιωπάς,
Να σιωπάς από αγάπη.
Αν μιλάς,
Να μιλάς από αγάπη.
Αν διορθώνεις κάποιον,΄

Γίνεσαι κυρά Ρωμιά,να χαρείς την Παναγιά ;

Τοῦ Πρώτ. Γεωργίου Ἀτσαλάκη

Ἀπὸ τὸ ὄμορφο βιβλίο, τοῦ Στέφανου Γρανίτσα, «Τὰ ἄγρια καὶ τὰ ἥμερά του βουνοῦ καὶ τοῦ λόγγου», καταγράφω τὸ ἀπόσπασμα ἑνὸς δημοτικοῦ τραγουδιοῦ, ποὺ συγκινεῖ τὴν ψυχή μου καὶ δονεῖ τὴν ἐθνική μου συνείδηση.Τὸ τραγούδι περιγράφει τὰ βάσανα τοῦ ἕλληνα τὸν καιρὸ τῆς τουρκοκρατίας καὶ ἐξυμνεῖ μὲ συγκλονιστικό, ἀλλὰ ἀπόλυτα ρεαλιστικὸ τρόπο, τὴ ρωμιοσύνη, δήλ. τὴν πίστη στὸ Θεὸ καὶ τὴν ἀγάπη στὴ σκλαβωμένη πατρίδα.

Δύο παιδιὰ ἑλληνόπουλα, δουλεύουν σκληρὰ σὲ μία χῆρα τούρκισσα, ποὺ τὰ κεντρίζει μὲ τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς -ποὺ τὰ περιμένει – ἂν ἀλλάξουν καὶ γίνουν τουρκόπουλα. Κι ἐκεῖνα ἀπαντοῦν μὲ τόση χαρὰ γιὰ τὴν πίστη καὶ τὰ ἔθιμά τους καὶ προβάλλουν ὡς ἀδιαπραγμάτευτη τὴ θρησκεία τους καὶ τὶς παραδόσεις τοῦ ὑπόδουλου γένους, ποὺ παρὰ τὶς πολλές του κακουχίες, παρέμενε ἐλεύθερο καὶ περήφανο στὴν ψυχή του.

Νά εἴμαστε αἰσιόδοξοι ὅτι καί ἄν συμβαίνει...

 

Άγιος Νικόλαος Αχρίδος
ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Υπάρχει ένας ανάπηρος άνθρωπος γεμάτος αισιοδοξία, τον οποίο έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια. Είναι ένας στρατιώτης που πληγώθηκε στον πόλεμο. Μια εχθρική σφαίρα διαπέρασε το σώμα του, τον πλήγωσε δίπλα στη μέση του. Με κάλεσε να τον επι¬σκεφθώ. Μπήκαμε μέσα στο μισοσκότεινο δωμάτιο. Σε μία μεγάλη καρέκλα, με πλάτη δίπλα στο παράθυρο, καθόταν ο γνωστός μου. Με κοίταξε και μου είπε:

Πηγή ΅Ενοριακή ζωή

Εάν δεν βρεις τον Χριστό σε αυτήν την ζωή.δεν θα Τον βρεις στην άλλη.

Προσπαθούμε κάθε στιγμή για το μέλλον μας. Αγωνιούμε για την στιγμή που θα ζήσουμε. Χτίζουμε σπίτια, εργαζόμαστε, αποθηκεύουμε πράγματα, μεριμνούμε τόσο προσεκτικά για το μέλλον μας. 

Μιλούμε για τον Θεό και Τον θέλουμε Αρωγό για το μέλλον μας. Θέλουμε 

Έναν Θεό που θα γεμίσει τις τσέπες μας, τις αποθήκες τροφίμων του σπιτιού μας, που θα εξασφαλίσει το αύριο των παιδιών μας. 

Και όλο ζητάμε. Και δεν χαιρόμαστε την στιγμή που ζούμε που περνά στο παρελθόν μας.
Φθάνει πια τόσα θελήματα.
Φθάνει πια τόση κρίση και άγχος. 

Η εκκλησία... το σπίτι μου

π.Εφραίμ Παναούση

Τώρα έχει μεγαλώσει  ο Αντώνης .Πάει Λύκειο.Κι όπως μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά μέρα με τη μέρα ψηλώνει.Πότε είναι μικρά ,πότε πάνε στρατό.

Τότε ήταν μικρός .Πολύ μικρός .

Κυριακή πρωί.Μετά την εκκλησία.Κόσμος στο Αρχονταρίκι.Είχαμε τελειώσει και ο κόσμος καλημεριζότανε και έφευγε για την εβδομάδα του.Ο μικρός ο Αντώνης έπαιζε με άλλα παιδιά που φέτος για να φανταστείτε δίνουν παννελήνιες, στην κουζίνα.Ό,τι κουλουράκι υπήρχε είχε εξαφανιστεί,τα σοκολατάκια της κ.Ιωάνναςς άφαντα,ποτέ άλλωστε αυτή η κουζίνα δε στέριωσε γλυκό αφού είχε παιδιά.

Η φωτογραφία της εβδομάδας !!

Δε βρήκα λόγια !!

Η αντιμετώπιση των ασθενειών.

...

Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ’ αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντί­ζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πως συντελεί στη σωτηρία μας οτιδήποτε παραχωρεί ό Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνί­σει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ενα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κά­ποιο πάθος κ.ο.κ. Εσύ, λοιπόν, ν’ αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που με τιμωρείς δίκαια!». Να συλλογίζεσαι ότι πρωτύτερα είχες ξεχάσει το Θεό και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύ­ριε, που μου έδωσες αφορμή και γνώση για να Σε θυμάμαι συχνά!». Να σκέφτεσαι οτι, αν ήσουν υγιής, πιθανότατα δεν θα έκανες το καλό, και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που μ’ εμπόδισες από την αμαρ­τία!». Αν αντιμετωπίζεις μ’ αυτόν τον τρόπο και μ’ αυτές τις σκέψεις την ασθένεια σου, το φορτίο σου θα γίνει πολύ ελαφρό.

Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν Αὐτῷ

Οἱ δέ εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν Αὐτῷ

του πρωτ. π. Γεωργίου Δορμπαράκη

Στήν περίοδο τῆς κλήσης τῶν πρώτων μαθητῶν τοῦ Κυρίου μᾶς μεταφέρει τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Β´ Ματθαίου. Ὁ Κύριος περιδιαβαίνοντας τά παράλια τῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας καλεῖ τόν ᾽Ανδρέα καί τόν ἀδελφό του Σίμωνα Πέτρο, πού ἦταν ψαράδες, νά Τόν ἀκολουθήσουν, ὥστε νά γίνουν ἁλιεῖς τῶν ἀνθρώπων. ῾Δεῦτε ὀπίσω μου, καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων᾽. Κι ἐκεῖνοι ῾εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν Αὐτῷ᾽.

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Τα χάδια του Θεού… (λόγος περί γκρινιάρηδων)

π. Χαράλαμπος(Λίβυος) Παπαδόπουλος

Γεννιόμαστε γυμνοί. Έστω και για λίγα λεπτά είμαστε ανέστιοι σε αυτόν τον κόσμο. Το κλάμα είναι η πρώτη γκρίνια μας, για έναν κόσμο που δεν γνωρίζουμε μα ωστόσο η οσμή του μας φοβίζει. Και κάπου εκεί, στο γιγάντωμα του φόβου και του πανικού, μια γνώριμη ζεστή γη μας χαρίζει την ποθητή ηρεμία της ύπαρξης. Είναι το σώμα της μάνας. Γη σταθερή και βέβαιη. Το χάδι της κυκλώνει το γυμνό και φοβισμένο κορμί μας. Η ψυχή ζητάει ζεστασιά και ασφάλεια.

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ: η εντυπωσιακή ερμηνεία της φράσης

Άραγε πόσοι από εμάς γνωρίζουμε την έννοια της περίφημης φράσης που είπε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα του; Τότε! αυτός απάντησε με την ανά τον κόσμο πλέον γνωστή φράση «Μολών Λαβέ». Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πολλοί την πραγματική έννοια της φράσεως αυτής φαίνεται, από την σκέψη ακόμη και των μεταφραστών της αρχαίας αυτής φράσεως ως «Έλα να τα πάρεις». Έτσι! βλέπουμε και στις ξένες πολεμικές ταινίας της Μάχης των Θερμοπυλών, να το αποδίδουν με την φράση «come and get them».

Οι Δυσκολίες δίνουν φτερά.

Υπάρχει ένας μύθος για το πώς τα πουλιά απέκτησαν τα φτερά τους.

Στην αρχή πλάστηκαν χωρίς φτερά και ο Θεός έκαμε τα φτερά και τα έβαλε μπροστά τους λέγοντας: «Πάρτε αυτά τα βάρη να τα κουβαλήσετε».Στην αρχή όταν ο Θεός τα κάλεσε να πάρουν τα φτερά τους που βρίσκονταν στα πόδια τους τα πουλιά δίστασαν, γιατί τους φάνηκε πολύ δύσκολο, να τα σηκώσουν.

Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης: Δεν χρειάζεται συνέχεια να μιλάμε.

Η εσκεμμένη σιωπή, η προσεγμένη ολιλογία και η απόρριψη της φλυαρίας και του κουτσομπολιού αποτελεί προτίμηση σιγής κι αποφυγή της κουραστικής πολυλογίας, από την οποία συνήθως προέρχονται διάφορα προβλήματα, όπως φιλονικίες, ψυχρότητες και θόρυβοι.

Οι σιωπηλοί άνθρωποι μιλούν με τη σοβαρή σιωπή τους.

Πηγή : Με παρρησία

Ενθυμήματα από τον παπα-Φώτη Λαυριώτη, τον δια Χριστόν σαλό της Λέσβου

Παναγιώτης Τσαγκάρης, Θεολόγος
Οι μετεωρίτες, όπως μας πληροφορεί η επιστήμη της Κοσμοχημείας,1 είναι ουράνια σώματα που έλκονται από τη βαρύτητα της Γης και πέφτουν στην επιφάνεια της δημιουργώντας κρατήρες.2 Κατά την είσοδο τους στην ατμόσφαιρα θερμαίνονται λόγω τριβής και αναφλέγονται, αφήνοντας πίσω τους λαμπρές γραμμές φωτός, γνωστές και ως «πεφταστέρια» ή διάττοντες αστέρες.3 Επίσης, τα ευμεγέθη πετρώδη μετεωροειδή, όπως μας πληροφορούν οι ειδικοί επιστήμονες, εκρήγνυνται στη διάρκεια της πτώσης τους μέσα στη γήινη ατμόσφαιρα, πριν φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, εκλύοντας ενέργεια  ίση με την έκρηξη πέντε ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα.4
Πηγή : Συνοδοιπορία

Μια (ακόμα) αγράμματη γιαγιά φθάνει στη θέωση.

Στο μεταξύ, το 1963, λίγο μετά την αναχώρηση τού πατέρα για το Όρος ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή» είχε κοιμηθεί και η μητέρα τού Γέροντα [Εφραίμ του Κατουνακιώτη].

Αυτή η υπέροχη γυναίκα αφενός αξιώθηκε δύο μέρες προ τού θανάτου της να γίνει μεγαλόσχημη μοναχή με το όνομα Μαρία –παρακαλούσε την Παναγία μια ζωή γι’ αυτό- αφετέρου είχε έναν χαριτωμένο, οσιακό όντως θάνατο.

Γλυκιά και παρήγορη στους γύρω της ψυχή, όταν για λόγους καρδιακής πάθησης μπήκε στο Νοσοκομείο του Στρατού, εξέπληξε τους πάντες με την ευγενική της γλώσσα. Πήγαινε ο γιατρός να την επισκεφθεί: «Καλώς τον χρυσό μου τον γιατρό. Τι κάνετε; Πώς είσθε; Η κυρία σας, τα παιδάκια σας Είναι καλά;» προλάβαινε και ρωτούσε με χάρη. «Μα, αυτή η γιαγιά», έλεγαν θαυμάζοντας οι γιατροί «αντί να της δώσουμε θάρρος εμείς, αυτή εμψυχώνει και παρηγορει εμάς». 

Πηγή : ενοριακή ζωή

Η Μελωδία της ευτυχίας.

Κι αν θέλεις να μάθεις τον τρόπο που λέμε το Γλυκύτατο Όνομα του Χριστού μας, παιδί μου, δεν έχεις παρά να μιμηθείς εκείνον που παίζει κιθάρα:

Εκείνος γέρνει το κεφάλι του στο στήθος του και μετά αρχίζει να χτυπάει τις χορδές της με την πένα του..

Έτσι αναγκάζει την κιθάρα να βγάζει μελωδία, η οποία κάνει τον κιθαρωδό να πηδάει από τη γλυκύτητα της..

 

 

 

 

 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Άγιος Πορφύριος - Ο αγώνας κατά της λαιμαργίας.

Ὁ Γέρων Πορφύριος συνέδεε τὸ θέμα τῶν πνευματικῶν ἀγώνων μὲ τὴ γαστριμαργία καὶ τὴ λαιμαργία.

Ἔλεγε δὲ πώς, ἂν ὁ ἄνθρωπος καταφέρει νὰ τρώει μὲ πρόγραμμα καὶ μὲ λογική, τότε ὁ Θεὸς ἀναλαμβάνει νὰ τοῦ συμπληρώσει ὅλες τὶς ἄλλες ἀτέλειες.

Ἐξαιτίας τῆς λαιμαργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἔλεγε, ὁ διάβολος τοῦ πῆρε τὴν ἐξουσία καὶ τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὸν παράδεισο. Κι ὁ Θεὸς καλεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνει ἀγώνα, γιὰ νὰ πάρει πίσω αὐτὴ τὴ χαμένη ἐξουσία.

Ὁ ἄνθρωπος ἦταν ὁ ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου καί, μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, ἄρχοντας τοῦ κόσμου τούτου ἔγινε ὁ διάβολος. «Κάνε του, λοιπόν, ἄνθρωπε, πόλεμο νὰ πάρεις πίσω τὴν ἐξουσία, πού σοῦ πῆρε», μᾶς ἔλεγε.

Τὸν ρώτησα τότε: 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Η δενδροεκκλησιά του Αγίου Παϊσίου (ΦΩΤΟ)

Αυτό το εκκλησάκι χτίστηκε -με πίστη και αγάπη- στο εσωτερικό ενός δέντρου ακολουθώντας τα βήματα του Άγιου Παΐσιου 22 χιλιόμετρα βόρεια της Κόνιτσας στο χωριό Αγία Βαρβάρα.

Το υπεραιωνόβιο δέντρο (δρυς) στο εσωτερικό του είχε υποστεί αρκετές φορές καταστροφές και πυρκαγιές, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο η κατάσταση του να επιδεινώνεται. Χάρη, όμως, στην ιδέα και πρωτοβουλία ενός κατοίκου του χωριού Αγία Βαρβάρα σώθηκε για να μετατραπεί σε προσκυνηματικό τόπο του Άγιου Παΐσιου.

Το αδύναμο ευλογημένο δέντρο θωρακίστηκε εσωτερικά με πέτρα από την περιοχή και μετατράπηκε σε δενδροκκλησιά.

Τοποθετήθηκε εικόνα προς τιμήν του Άγιου Παΐσιου, όπου στα νεανικά του χρόνια περνούσε από την Αγία Βαρβάρα, πηγαίνοντας στο κοντινό χωριό Αμάραντος για να εκτελέσει ξυλουργικές εργασίες και επισκευές σε ντόπιες οικίες.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Σχόλιο για τις κοινωνίες της βίας

Αναρωτιέμαι για πόσο καιρό θα είμαστε έκπληκτοι μπροστά στα γεγονότα βίας που συμβαίνουν καθημερινά στις πόλεις του κόσμου. Αναρωτιέμαι αν ηθελημένα αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα, να καταλάβουμε ότι τα βήματα της Ιστορίας διαπερνούν την κρούστα ησυχίας με την οποία προσπαθούμε να περιβάλλουμε την καθημερινότητά μας.
  Δυστυχώς (η καθημερινότητά μας) έχει μολυνθεί από το μίσος και τη βία εδώ και χρόνια. Είναι λάθος μας να πιστέψουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στην εποχή των χρόνων της κρίσης είναι πρωτόγνωρα. Αν ανατρέξουμε στις σελίδες της ιστορίας θα δούμε πάρα πολλά. Να θυμίσω την βία που άσκησε η ελληνική κοινωνία μιας άλλης κρίσης, της κρίσης του μεσοπολέμου, στους Μικρασιάτες και Αρμένιους πρόσφυγες. «Πρόσφιγγες» τους ονόμασε σε οκτάστηλο μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα της εποχής. Ο πόνος τους απεικονίστηκε με έντονα χρώματα στη λογοτεχνία της γενιάς του ’30. Να θυμίσω ακόμα την νύκτα των κρυστάλλων στην Γερμανία ή το κάψιμο των βιβλίων του Σμέμαν ή του Λόσσκυ και τόσων άλλων στις πλατείες της μετασοβιετικής Ρωσίας. 

Πηγή : Φανερωμένη Χολαργού

Άλλαξε τη ζωή σου…

Καλέ μου φίλε και καλή μου φίλη ξεκίνα από τώρα να αλλάξεις ζωή και βάλε όρο στη ζωή σου να γίνεις ευγενικός άνθρωπος.

Εάν δεν την έχειςτην ευγένεια μας λέει ο Κύριος, ζητήσέ την από Μένα να σου την δώσω. Και τότε, θα νιώσεις τέτοια χαρά, που δεν ξανάνιωσες ποτέ, γιατί δεν θα είσαι μόνο χαρούμενος εσεί, αλλά θα είναι χαρούμενοι και όλοι όσοι σε περιτριγυρίζουν!

Γιατί, ο ευγενικός άνθρωπος δεν έχει λόγια περιττά να πει.

Ο ευγενικός άνθρωπος δεν κρίνει κανέναν. Δεν συκοφαντεί κανέναν. Δεν υποτιμά κανέναν.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Από το ημερολόγιο της ιεραποστολής μας Λουγκουζί τῆς Οὐγκάντας!! 2013 .Ἕνα ὀρθόδοξο χωριό γεννιέται!!

 
 Και πάλι μνήμες του χθές και της καρδιάς.Οι ομορφότερες και κατανυκτικότερες Λειτουργίες .Στα χωράφια..Ας θυμηθούμε.Ας δοξολογήσουμε...
Λουγκουζί της Ουγκάντας!! Ένα Ορθόδοξο χωριό γεννιέται!!
Όπως γνωρίζετε η προσπάθειά μας συνεχίζεται στον Αφρικανικό  αμπελώνα του Χριστού στην Ουγκάντα και με τη χάρη του Θεού επεκτείνεται.Θα θέλαμε να σας κάνουμε και πάλι κοινωνούς αυτής της δραστηριότητός μας αφού  τρόπο απλό και ταπεινό αποτελείτε και σεις σημαντικό κομμάτι αυτής της διακονίας.
Το Σάββατο 13 Ιουλίου βαπτίσαμε  89 ανθρώπους ,άνδρες ,γυναίκες και πολλά παιδιά!!! Την επόμενη μέρα λειτουργήσαμε στο χωριό και κοινώνησαν όλοι οι νεοφώτιστοι. Τους μάθαμε πως θα κοινωνούν, πως θα κάνουν το σταυρό τους, πως θα παίρνουν αντίδωρο.Ήταν συγκλονιστικό να βλέπεις ανθρώπους να τα ακούν πρώτη φορά και να τα πραγματοποιούν με μεγάλο σεβασμό και ευλάβεια.Και τις επόμενες Κυριακές λειτουργήσαμε στο χωριό και ξεκινήσαμε κατήχηση για τη Θεία Λειτουργία.Τα μικρά παιδιά συνέχισαν το κατηχητικό τους με τον Χριστοφόρο.

Οι Άγιοί μας.

π.Παύλου Παπαδόπουλου

Πίσω από κάθε Άγιο υπάρχει ένα μαρτύριο, μια προδοσία, ένας σταυρός. 

Μα πάνω απ'όλα υπάρχει το καθάριο βλέμμα του ανθρώπου που αναζητεί την Αλήθεια, κάνοντας την κάθε ημέρα μια περιπέτεια εύρεσης του άλλου.
-----------------
Μην το ξεχνάς. Αυτοί, τους οποίους λέμε Αγίους, κλάψαμε σαν κι εμάς, πόνεσαν σαν κι εμάς, ερωτεύτηκαν σαν κι εμάς, αγάπησαν σαν κι εμάς, αδικήθηκαν, συγχώρεσαν, έσφαλαν, μετανόησαν.
Μέσα σ'αυτούς, άλλος ένας. Λουκάς. Ο Ιατρός. Ο Ανάργυρος. Ο Πατέρας. Ο Σύζυγος. Ο Βραβευμένος. Ο Ποιμένας. Ο Εξόριστος. Ο Συκοφαντημένος. Ο Κυνηγημένος.
...ο Άγιος.

 

 

 

 

Οι φιλότιμοι έχουν λεπτή συνείδηση και βοηθιούνται από τον Θεό.

- Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος;

- Εσύ έχεις; Αυτό φαίνεται, ευλογημένη!

Λίγο-πολύ καταλαβαίνει κανείς τον εαυτό του, πληροφορείται γιατί έχει εσωτερική ανάπαυση και ειρήνη. Αλλά και όποιος έχει φιλότιμο δεν καυχάται, δεν λέει: «εγώ έχω φιλότιμο», γιατί πάντα σκέφτεται: «Πρέπει να κινούμαι με περισσότερο φιλότιμο».

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Αγιος Γέροντας Πορφύριος: «Η ζωή χωρίς τον Χριστό δεν είναι ζωή».

«Ο Χριστός είναι το παν»
Ο γέροντας Πορφύριος είπε:
«Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε.

Αν δε βλέπεις το Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό.
Πώς το κατάλαβες; Θυμάμαι κι ένα τραγούδι. «Σύν Χριστώ πανταχού, φόβος ουδαμού».
Το ’χετε ακούσει; Έ; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.

Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπομε το Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδελφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο.

Είναι το Παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει: «Σας έχω φίλους, βρέ, δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε αδέλφια.

Πηγή : ενοριακή ζωή

Από το ημερολόγιο της Ιεραποστολής μας (Εικόνες από τη δεύτερη αποστολή μας Ιούλιος 2013)

Ανασύραμε και πάλι τις μνήμες ,για να θυμηθούμε και να ευχαριστήσουμε.Εικόνες και ειδήσεις από τα χρόνια εκείνα.2013.Τα παιδιά  του χωριού  έχουν τώρα μεγαλώσει .Και μεις ....

Η δεύτερη αποστολή μας στην Ουγκάντα συνεχίζεται..

Με τη Χάρη και την ευλογία του Θεού συνεχίζει την πορεία της η δεύτερη αποστολή στην Ουγκάντα από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής. Φέτος η αποστολή μας μεγάλωσε .Δόξα τω Θεώ. Κοντά μας  τώρα  μαζί με τον π.Γεώργιο Νυόμπι η Σταυρούλα που σπουδάζει δασκάλα,η Ελένη νοσηλεύτρια και η Σταυρούλα που σπουδάζει γιατρός .Μαζί και ο Χριστόδουλος ηλεκτρολόγος μηχανικός που ήρθε φέτος μαζί μας.Το πρόγραμμα φέτος για την Ουγκάντα είναι να μείνουμε δύο μήνες και να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε περισσότερο αποτελεσματικά. Πέρυσι οι κινήσεις ήταν ανιχνευτικές .

Ή συνεχής επαφή μας με τους ανθρώπους της Ουγκάντας, μας κάνει να δραστηριοποιούμε καλύτερα το έμψυχο  υλικό και στην Ελλάδα αλλά και την Αφρική.

Φέτος με τη χάρη του Θεού συνοδέψαμε περίπου χίλια κιλά πράγματα για την Ουγκάντα που ετοίμασαν και δημιούργησαν οι εθελοντικές ομάδες κυριών της Ιεράς Μονής για την Ιεραποστολή.

Επιστροφή στις ρίζες

Κωνσταντίνος Ερρίπης

–  Στην πλατεία του κάθε χωριού δύο ήταν τα δεσπόζοντα μαγαζιά, τα καφενεία. Το ένα απέναντι στο άλλο, το ένα αντίπαλο του άλλου.
Το ίδιο και σήμερα:
Κλείνουν με τη σειρά τα μαγαζιά στις πλατείες και ανοίγουν πάλι καφενεία, τα σημερινά cafe (επί το ελληνικότερον!).
ΜΟΝΟ που τα σημερινά καφενεία είναι βουβά. Δεν διεξάγονται μέσα σε αυτά λεκτικές πολιτικές αψιμαχίες, δεν διαβάζονται εφημερίδες, δεν ακούγονται τα ζάρια ούτε τα πούλια από το τάβλι.
ΜΟΝΟ που τα σημερινά καφενεία δεν φιλοξενούν τις μεγάλες ηλικίες αλλά τη νεολαία μας, δεν είναι τόπος ανάπαυσης από τον ημερήσιο μόχθο αλλά κοινωνικό τέλμα απεγνωσμένων.

–  Όταν ήλθε η τηλεόραση στην Ελλάδα οι εκπομπες της ήταν σε νεανικό επίπεδο αλλά  απλές και πιο οικείες.
Το ίδιο και σήμερα:

Πηγή : Συνοδοιπορία

Μεσογαίας Νικόλαος: «Oρθοδοξία, η ελπίδα πάντων των περάτων της Γης».

του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου.

Α. Εισαγωγή
Το 2000 τον Μάρτιο βρέθηκα στην Οξφόρδη. Εκεί, συνάντησα τον γνωστό Βυζαντινολόγο Στήβεν Ράνσιμαν, ο όποιος επρόκειτο τον Ιούλιο του ιδίου έτους να κάνει μία ομιλία για τα εγκαίνια του Μουσείου του Πρωτάτου, μια που με χρηματοδότηση του ιδίου είχε υποστηριχθεί αυτό το πρόγραμμα.

Μου ζήτησε, λοιπόν, να του μεταφράσω σε Αρχαία Ελληνικά τη σύντομη προσφώνησή του. Με αυτήν την αφορμή μου επανέλαβε και μου ανέλυσε αυτό το γνωστό που συνήθιζε να λέει. ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ορθοδοξίας. Μετά από λίγους μήνες σε ηλικία 98 χρονών έφυγε από αυτόν τον κόσμο. Ο τρόπος με τον οποίον υπεστήριζε αυτή την άποψη είχε μία βάση – αν μπορώ να πω – ιστορικό-κοινωνιολογική. Έτσι εκτιμούσε τα πράγματα· ότι δηλαδή οι συνθήκες της ζωής οδηγούν σε μία απόρριψη των υπολοίπων εκφράσεων του χριστιανισμού και σε μία επικράτηση, στα χρόνια που έρχονται. της Ορθοδοξίας.

Εγώ θα ήθελα περισσότερο να δώσω μία πνευματική και κάπως θεολογική βάση σε αυτήν τήν εκτίμηση, θα ήθελα, δηλαδή, να δούμε πώς αυτός ο θησαυρός που ονομάζεται Ορθοδοξία θα μπορούσε, και για ποιούς λόγους θα μπορούσε, να αποτελέσει τη μαρτυρία μας στον σύγχρονο κόσμο, ώστε αυτός ο κόσμος πραγματικά να ξεδιψάσει με τον αυθεντικό λόγο της, πράγμα που πιθανόν δεν έχουμε αξιολογήσει όσο θα έπρεπε.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Οι συγκλονιστικές τελευταίες στιγμές του Αγιορείτη Μωυσή.

«Κοινώνησε λίγο πριν από την κοίμησή του και είδε τρεις αγίους» λέει ο Καστορίας Σεραφείμ στη «δημοκρατία».

Στο πένθος βυθίστηκαν η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Αγιορείτικη Πολιτεία πριν από λίγες ημέρες κατά το άκουσμα της είδησης της κοίμησης του γέροντα Μωυσή του Αγιορείτη. Ο μακαριστός λόγιος γέροντας φιλοξενούνταν το τελευταίο χρονικό διάστημα, ύστερα και από δική του επιθυμία, στο επισκοπείο της Μητρόπολης Καστορίας, καθώς η κατάσταση της υγείας του ήταν επιβαρημένη.

Πηγή Αμήν

Γέροντας Πορφύριος: Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ’ τους ανθρώπους.

Διδαχές Γέροντα Πορφυρίου

Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα νιώθουμε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ’ τους ανθρώπους…

Ν’ αγαπάμε, να θυσιαζόμαστε για όλους ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητάμε ανταπόδοση. Τότε ισορροπεί ο άνθρωπος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της Εκκλησίας μας. Να γίνομε όλοι ένα εν Θεώ.

Η αγάπη στον αδελφό μας προετοιμάζει ν’ αγαπήσομε περισσότερο τον Χριστό. Ας σκορπίζομε σε όλους την αγάπη μας ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για τη στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η χάρις του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη. Θα νιώθουμε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους. Είναι εγωισμός να θέλομε οι άλλοι να μας μιλάνε με καλοσύνη.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς. Ο ένας λέει: «Είσαι άγιος» και ο άλλος: «Δεν θα σωθείς»

         

Από  hellas-orthodoxy.blogspot.gr                    

  Κι οι δύο αυτοί λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό, και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους.

Εσύ, όμως, να σκέφτεσαι: «Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο Ελεήμων Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρέσει και σ΄ εμένα τις αμαρτίες μου».

Πίστευε έτσι, και θα γίνει σύμφωνα με τήν πίστη σου: Θα σε συγχωρήσει ο Κύριος.
Μη βασίζεσαι, όμως, στους προσωπικούς σου αγώνες, έστω και αν είσαι μεγάλος ασκητής. Ένας ασκητής μου έλεγε: «Βεβαίως θα ελεηθώ, γιατί κάνω τόσες μετάνοιες τήν ημέρα». Όταν, όμως, ήρθε ο θάνατος, «διέρρηξε τα ιμάτιά του».
Όχι, λοιπόν, για τις ασκήσεις μας, αλλά δωρεάν, κατά τη χάρη Του ελεεί ο Κύριος. Ο Κύριος θέλει τήν ψυχή να είναι ταπεινή, άκακη, και να συγχωρεί τους πάντες με αγάπη· τότε και ο Κύριος συγχωρεί με χαρά.
πηγή : αγιορείτικο βήμα

Από το ημερολόγιο της Ιεραποστολής μας ( Πάσχα 2013)

Για σκέψου.Σαν να ήταν χτές.Το Πρώτο Πάσχα των κατηχουμένων του Λουγκουζί ( 2013).Όταν μπήκαν όλοι στα μικρά ταξί και πήγαν εκδρομή !! μέχρι τη διπλανή ενορία της Τσαανούνα για την πρώτη Λειτουργία.Εκόνες,λέξεις,δοξολογία και ευχαριστίες πολλές.
Σήμερα στη δική τους ενορία μας περιμένουν και φέτος !!Λουγκουζί σε ευχαριστούμε !!

Kυριακή του Πάσχα του 2013 στο Λουγκουζί της Ουγκάντας

Κυριακή του Πάσχα 2013 στο Λουγκουζί.Η ομάδα του
Μοναστηριού της Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής από καρδιάς οργάνωσε
την φετινή Πασχαλινή γιορτή στο χωριό των πρώτων μας
Κατηχουμένων 70 στον αριθμό στο Λουγκουζί,ένα μικρό χωριό της Ουγκάντας.Οι
άνθρωποι μεταφέρθηκαν στην κοντινή Εκκλησία με μικρό λεοφωρείο .άκουσαν λόγο από
έναν καλό ιερέα τον π.Στυλιανό και γύρισαν στο χωριό ,όπου οι γυναίκες είχαν
ετοιμάσει φαγητό για όλους και αναψυκτικό.Το βράδυ μας πήραν τηλέφωνο πολύ
χαρούμενοι και μας ευχαρίστησαν από την καρδιά τους .Όλους για όλα ,αυτά τα
παιδιά σας ευχαριστούν πολύ.

ΛΟΓΟΣ ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΓΕΡΟΝΤΑ π. ΑΝΤΩΝΙΟ ΖΟΥΠΗ

ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ

13 Ἰουνίου 2017

«Κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανος ἀδελφῶν ὡς βλάστημα κέδρου ἐν τῷ Λιβάνῳ καί ἐκύκλωσαν αὐτόν στελέχη φοινίκων» (Σ. Σειράχ 20, 13).

Σεβασμιώτατε ἅγιε Λαρίσης,
Πανοσιολογιώτατοι ἅγιοι Καθηγούμενοι καί Ὁσιολογιώτατες Γερόντισσες,
Σεβαστοί πατέρες,
Ὁσιώτατες Ἀδελφές,
Ὁσιολογιωτάτη Γερόντισσα Νικοδήμη,
Πενθηφόρος καί ἀπορφανισθεῖσα ἀδελφότης τῆς ἱερᾶς ταύτης Μονῆς,
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Στά θεόπνευστα αὐτά λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς περικλείεται τό ἱερό μυστήριο τοῦ θανάτου, τό ὁποῖο βιώνει ἀπό ἐχθές τό ἑσπέρας ἡ τοπική μας Ἐκκλησία. Προπέμπουμε σήμερα στήν αἰωνιότητα τόν σεβαστό πνευματικό πατέρα καί Γέροντα τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, Πρωτοπρεσβύτερο Ἀντώνιο καί τό ἱερό του σκήνωμα εἶναι κυκλωμένο τούτη τή στιγμή ἀπό τά πολυάριθμα πνευματικά του τέκνα καί βλαστήματα. Αὐτός ὁ «στέφανος ἀδελφῶν» πού κυκλώνει τό σῶμα τοῦ Γέροντος Ἀντωνίου ἀποτελεῖ τόν στέφανο μέ τόν ὁποῖο παρίσταται σήμερον, δικαιωμένος καί εὐφραινόμενος, ἐνώπιον τοῦ δικαιοκρίτου καί Παναγάθου Θεοῦ.