π.Εφραίμ Παναούση
Οι ρυθμοί της ζωής σήμερα ξεπερνούν τον όρο που μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσαμε αυτόν του γρήγορου και έχουν γίνει εξωφρενικοί. Η οικογένεια δεν βρίσκεται επί τω αυτώ ούτε για λίγο και πραγματικά οι ζωές των μελών της έχουν γίνει δρόμοι παράλληλοι, χωρίς να υπάρχει τρόπος κάπου να συναντηθούν. Ξύπνημα νωρίς, εργασία μέχρι αργά το απόγευμα, ελάχιστη ώρα που οι άνθρωποι συναντώνται μεταξύ τους. Καταλαβαίνει κανείς πως μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα πόσο δύσκολο είναι να συναντήσεις τον άλλον άνθρωπο και βέβαια ακόμη περισσότερο το Θεό. Καμιά φορά βέβαια οι άνθρωποι συνηθίζουν τόσο πολύ τη μοναξιά τους που πραγματικά δεν θέλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής και σκέψης. Κάνουν τα πάντα για να τρέχουν συνεχώς και ασταμάτητα και βυθίζονται σε μια νευρωτική δραστηριότητα. Νομίζουν ότι κινούνται και δημιουργούν, ωστόσο καθημερινά βρίσκονται στο ίδιο σημείο απραξίας. Εδώ ουσιαστική θέση έχει στη ζωή κάθε πιστού και βέβαια εκείνου που που ζει στο πλαίσιο μιας οικογένειας η ύπαρξη ενός στοιχειώδους πνευματικού προγράμματος που θα μπορεί να φέρει τη ζωή μας σε πνευματικά όρια και επίπεδα και να τη βοηθήσει ουσιαστικά.
Πολλοί είναι βέβαια εκείνοι που αντιπροτείνουν τη σκέψη πως πρέπει να διαβάσουν να προσευχηθούν ή να εκκλησιαστούν όταν το νιώσουν και το θελήσουν. Σίγουρα η συνειδητοποίηση της πνευματικής ζωής είναι το ζητούμενο. Ωστόσο σπάνια η ψυχή βρίσκεται σε πνευματική εγρήγορση και προσοχή. Τις περισσότερες φορές απορροφημένη από τις βιοτικές μέριμνες δεν έχει χρόνο ή μεριμνά περί άλλων και βέβαια όχι για τα πνευματικά. Αργά ή γρήγορα θα επέλθει αδράνεια πνευματική και αδιαφορία για την πνευματική ζωή. Άλλωστε η πνευματική ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαρκής και συνεχής αγώνας για τη διατήρηση της πρώτης φλόγας που ανάψαμε κατά την ημέρα της βαπτίσεως μας. Όταν οι άνθρωποι αδιαφορούν για την πνευματική τους ζωή αρχίζει να αδρανοποιείται η προσευχή, η άσκηση των ευαγγελικών εντολών, και τελικά ο άνθρωπος πνευματικά πεθαίνει.
Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνούμε πως ο διάβολος προσπαθεί με μυρίους τρόπους να διασαλεύσει την πνευματική μας τάξη και ισορροπία. Γι' αυτό και χρειάζεται ο άνθρωπος να βρίσκεται στις επάλξεις του πνευματικού του κάστρου ετοιμοπόλεμος. Ο διάβολος κατέρχεται τα πάντα προκειμένου να μας αιχμαλωτίσει. Ο προγραμματισμός της πνευματικής ζωής δημιουργεί στον άνθρωπο την αίσθηση του πνευματικού του χρέους που πρέπει καθημερινά να καλύπτει.
Πόσο εφικτό είναι όμως εντός της οικογένειας να αγωνίζεται κάποιος με αυτούς τους ρυθμούς και αυτά τα δεδομένα. Οι καταστάσεις είναι υπαρκτές όμως μπορεί ο άνθρωπος αν θέλει να δώσει λίγο χρώμα ποιότητος πνευματικής στη ζωή του. Πιστεύοντας λοιπόν ότι τα γραπτά μένουν περισσότερο, θα θέλαμε να θυμίσουμε μερικά πράγματα για την πνευματική ζωή που θα βοηθήσουν στην καλύτερη και ομαλότερη πορεία της οικογένειας σας.
1. Φροντίστε να μην αμελείτε για κανένα λόγο, τον εκκλησιασμό.
Η λειτουργική ζωή από κοινού, θα σας συνδέσει περισσότερο με το Θεό και μεταξύ σας. Μην αφήσετε τις εργασίες σας να καλύψουν τις πνευματικές ανάγκες της ψυχής σας. Εργασίες πάντοτε θα υπάρχουν. Όταν όμως ξεκινήσει κάποιος με τη χάρη του Θεού, όλα θα τα προλάβει. Διαφορετικά θα τρέχει χωρίς τέλος και δεν θα έχει πετύχει τίποτα.
2.Προσπαθείτε από κοινού να κοινωνείτε μαζί όταν αυτό είναι δυνατόν, προσπαθώντας να ακολουθήσετε την κατάλληλη προετοιμασία με τη ζωή σας, τα λόγια σας, τη νηστεία και την εγκράτεια.
3.Προσπαθείστε να κάνετε μαζί προσευχή, τουλάχιστον Απόδειπνο. Η προσευχή από κοινού σας ενώνει πραγματικά και φέρνει την ευλογία του Θεού στο σπίτι σας.
4.Πριν καθήσετε στο τραπέζι να λέτε το ''Πάτερ ημών'' και αφού τελειώσετε να λέτε την προσευχή της ευχαριστίας. Η ώρα του φαγητού ειναι ιερή.
5.Προσπαθείστε να βάλετε στο πρόγραμμά σας την ανάγνωση έστω και ενός μόνο κεφαλαίου από την Αγία Γραφή. Καλό είναι να το διαβάζετε από το πρωτότυπο. Αν όμως δυσκόλευεστε διαβάστε από τη μετάφραση.
6.Προσπαθείστε να εντάξετε στο καθημερινό πρόγραμμά σας την ανάγνωση έστω και λίγων σελίδων από ένα ορθόδοξο βιβλίο. Προσπαθείστε να μην σπαταλάτε το χρόνο σας με ανούσια αναγνώσματα βλέποντας ατελείωτες ώρες τηλεόραση και ασχολούμενοι με το διαδύκτιο.
7.Προσπαθείστε να εκμεταλευτείτε τις πνευματικές ευκαιρίες που σας παρουσιάζονται, είτε ακούγοντας κάποια πνευματική ομιλία, είτε πηγαίνοντας σε κάποια αγρυπνία ή άλλη λειτουργική ευκαιρία. Αν μπορείτε να επισκεφθείτε για προσκύνημα ένα μοναστήρι και να συζητήσετε με κάποιο μοναχό. Αυτές οι ευκαιρίες είναι μοναδικές γιατί ξεκουράζουν την ψυχή μας.
8.Μην χαλαρώνετε στο θέμα της νηστείας, προσπαθώντας ο ένας να ενισχύει τον άλλον. Η νηστεία είναι ένα μάθημα πειθαρχίας και υπακοής στο θέλημα του Θεού.
9.Χωρίς να αποξενώνεστε από τους άλλους, επιλέξτε τπυς κοινούς σας φίλους, με τους οποίους έχετε κοινά πνευματικά ενδιαφέροντα, και κοινούς πνευματικούς στόχους.
10.Προσπαθείτε να εφαρμόζετε στην πράξη την υπομονή, και τη σιωπή καλλιεργώντας την ευχή του Ιησού: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με''
