Ευχές για το 2018 "από καρδιάς"

Η τελευταία μέρα του χρόνου…

Αναπόφευκτα η τελευταία μέρα του χρόνου είναι συνυφασμένη με το αίσθημα της προσμονής για το νέο χρόνο που ετοιμάζεται να μπει στη ζωή μας. Προσμονή για ευτυχία, υγεία και πρόοδο. Ευχές που καλό είναι που δίδονται και ανταλλάσσονται. Γιατί τι θα ήταν ο καθένας μας, αν δεν άκουγε μία καλή κουβέντα από τους γύρω του αυτές τις άγιες μέρες; Πάντα η επιδοκιμασία του φίλου, του συγγενή ή του γνωστού είναι η προωθητική δύναμη για να συνεχίσουμε την ανηφόρα της ζωής…
Αυτές είναι οι μέρες,όπου επιβεβαιώνεται περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο η ανάγκη συνεύρεσης με τους γονείς ή τους παππούδες στο χωριό. Επαφή που όσο και αν έχουν αλλάξει οι εποχές και οι συνήθειες, δεν παύει να είναι μέσα στις προτεραιότητες των ημερών. Το ίδιο και οι φίλοι που χάθηκαν μετά τα μαθητικά ή φοιτητικά θρανία και που πλέον έχουν ριζώσει για τα καλά σε άλλες πολιτείες. 

Πηγη  Ταχυδρόμος

Μου λείπεις...

Όταν θα δεις ότι γερνάω, σου ζητάω να είσαι σε παρακαλώ υπομονετική, αλλά πιο πολύ από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.
Αν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χίλιες φορές, μη διακόπτεις για να πεις: «Είπες πάλι το ίδιο πριν από ένα λεπτό ...» Απλά άκου σε παρακαλώ. Προσπάθησε να θυμηθείς τις φορές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία κάθε μα κάθε βράδυ μέχρι να αποκοιμηθείς.
Όταν δε θα θέλω να κάνω μπάνιο, να μη θυμώνεις και να μη με κάνεις να αισθάνομαι άσχημα. Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρό κορίτσι και έπρεπε να σε κυνηγάω λέγοντάς σου δικαιολογίες και προσπαθώντας να σε κάνω να κάνεις ντους;

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Πάντοτε να προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση(Γέροντας Παίσιος)

Πώς συμβαίνει μερικές φορές ,αυτός που βοηθιέται, να φέρεται άσχημα προς αυτόν που τον βοήθησε
-Ο διάβολος πάει και κεντάει τον άλλον, ώστε να μας φερθή άσχημα και να αγανακτήσουμε, οπότε χάνουμε το καλό. Δεν φταίει ο άνθρωπος˙ο διάβολος κεντάει τον άνθρωπο, για να μας κάνη να τα χάσουμε όλα. Όταν κάνετε μια καλωσύνη, να αισθάνεσθε πάντα πως ό,τι κάνετε έχετε υποχρέωση να το κάνετε και να είστε έτοιμες να αντιμετωπίσετε πειρασμό, για να μη χάσετε το καλό που κάνατε, αλλά να το κερδίσετε όλο.

Πηγή : Προσκυνητής

Τελευταία μέρα του χρόνου (ευχές για το 2018)

 

το 2018 ας είναι η χρονιά:
- που θα αναγεννηθούμε πνευματικά...
- που θα βάλουμε επιτέλους αρχή μετανοίας...

Προσευχήσου μέσα στην καρδιά σου στο Πανάγιο Πνεύμα...

          Από Αγιορείτικο βήμα xristianos.gr                    

 

«Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής»
Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή: επειδή παρέμεινες ζωντανός, κι ακόμη για τις πνευματικές και σωματικές σου δυνάμεις, για την υγεία σου, για την τροφή, το ποτό, για όλους τους ψυχοσωτήριους λογισμούς, για όλες τις άγιες επιθυμίες, για το γήινο και το ουράνιο φως, για τη βοήθεια και προστασία Του, δηλαδή για κάθε ευεργεσία Του.

Αγιος Σιλουανός Αθωνίτης: «Το θέλημα του Θεού».

«Είναι μεγάλο το αγαθό το να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού. Τότε στην ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη. Η ψυχή προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω κι αν υποφέρει σωματικά. Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού…

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΗΣΤΗΣ.

του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού 

             

Οι άνθρωποι συνήθως είμαστε πεισματάρηδες στις επιλογές μας. Δυσκολευόμαστε να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθος, είτε διότι παρασυρθήκαμε από την λογική των πολλών είτε επειδή οι απόψεις μας δοκιμάζονται και αποδεικνύονται εσφαλμένες είτε επειδή οι προσωπικές μας εμπάθειες λειτουργούν, με αποτέλεσμα μέσα από τις προκαταλήψεις που αυτές γεννούν, να μην μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι σωστό και τι όχι. Υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες εμμένουμε στο σωστό με πείσμα και αποφασιστικότητα. Είναι όταν τα ζητήματα που μας απασχολούν έχουν να κάνουν με τον υπαρξιακό μας προσανατολισμό. 

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Τα πρώτα Χριστούγεννα στο Ρουμπάρρε της Ουγκάντας .

Μία  Ορθόδοξη ενορία γιορτάζει για πρώτη φορά τη Γέννηση του Κυρίου μας ,τελώντας τη Θεία Λειτουργία στον  Ιερό Ναό της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στο Ρουμπάρε της Ουγκάντας.
Οι πιστοί και οι πολλοί κατηχούμενοι εόρτασαν το μεγάλο εκκλησιαστικό γεγονός μαζί με τον π.Αριστοτέλη Ασήμουε ( τον εφημέριό του;) Η ομιλία του κατά τη διάρκεια της Θείας Λιτουργίας αφορούσε τη Γέννηση του Χριστού ενώ αμέσως μετά η πλούσια Χριστουγεννιάτικη τράπεζα τους έκανε όλους να χαρούν ιδιαίτερα .Χρόνια ευλογημένα και πολλά σε αυτή  την ενορία και μακάρι οι πιστοί πάντοτε να εορτάζουν με την καρδιά τους όπως αυτή τη χρονιά που γιόρτασαν τα πρώτα Χριστούγεννα.

Ησύχασον άνθρωπε.

Θυμάστε τι είπε ο Θεός στον Κάιν όταν ο Κάιν κατάλαβε ότι η θυσία του δεν ήταν ευπρόσδεκτη; «Ίνα τί περίλυπος εγένου»; Γιατί κατσούφιασες; Γιατί σκοτείνιασες; Γιατί κατέβασες τα μούτρα σου; Κινήθηκες με πονηρία, η θυσία σου δεν ήταν καρδιακή όπως του αδελφού σου του Άβελ, γι'αυτό και δεν έγινε δεκτή. Όμως ο Θεός συγκαταβαίνει και του λέγει «Ησύχασον». Σήκωσε τα μάτια σου, αλλιώς η αμαρτία σου θα σε πνίξει, θα εξουθενώσει το είναι σου, θα συντρίψει κάθε καλό μέσα σου, θα γεννήσει μίσος και κακία. «Ησύχασον».

Πηγή : Με παρρησία

Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι».

Στην κατάσταση που είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν. Άλλοι είναι με χάπια, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά… Κάθε τόσο τρεις-τέσσερις ξεκινούν να κάνουν μία νέα θρησκεία.

Ανάλογα, λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λπ. Βοηθάει ο Θεός. Ήρθε ένας στο Καλύβι και μου λέει: «Έχεις καμμιά κιθάρα;». Πίνει χασίς, έχει όρεξη να μιλάη- δεν σε ρωτά αν έχης εσύ όρεξη- θέλει και μια κιθάρα! Άλλοι βαρέθηκαν τη ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα κακό, για να γίνη σαματάς.

Δεν είναι ότι τους περνάει αυτό σαν βλάσφημος λογισμός και τον διώχνουν. Βαρέθηκαν την ζωή τους και δεν ξέρουν τί να κάνουν. Μου είπε ένας: «Θέλω να με γράψουν οι εφημερίδες ότι είμαι ήρωας». Οι άλλοι χρησιμοποιούν μερικούς τέτοιους και κάνουν την δουλειά τους. Πάλι καλά, ανάλογα, λίγα γίνονται.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Behold a virgin

“Behold a virgin shall conceive and bear a son, and his name shall be called Emmanuel, translated (God is with us).” Isaiah 7:14.
On Christmas Day, “a child is born to us, a son is given to us, and the government is upon his shoulders; and his name shall he called Wonderful Counselor, God the Mighty, the Father of the world to come, the Prince of Peace . . . He shall sit upon the “throne of David and upon his kingdom, to establish it and to strengthen it with judgment and with justice, from henceforth and forever.” Isaiah 9: 6-7.

Χριστούγεννα λίγα χρόνια πριν. (Χρυσοπηγή 2011)

Μέρες που ναι μας έπιασαν οι νοσταλγίες .Όχι για να μελαγχολήσουμε μα να χαρούμε.Ήταν Χριστούγεννα του 2011 .Τα παιδιά των κατηχητικών της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής ετοίμασαν και παρουσίασαν μία Χριστουγεννιάτικη γιορτή αφιέρωμα στον Παπαδιαμάντη.
Από τότε μεγάλωσαν τα παιδιά. μερικά από αυτά σπουδάζουν ήδη στο Πανεπιστήμιο.Η φλόγα  ωστόσο παραμένει η ίδια ,μαζί με την ευχή να μην ξεχάσουν τα πολύτιμα κειμήλια της ζωής τους.Την πίστη και την πατρίδα.Χρόνια πολλά σε όλους..

Χριστούγεννα με την παράδοση και τον Παπαδιαμάντη (Χρυσοπηγή 2011)

Έτσι είπαμε φέτος να ονομάσουμε τη γιορτή των Κατηχητικών μας στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής. Να κάνουμε ένα αφιέρωμα στα δικά μας ,τα παραδοσιακά Χριστούγεννα.  Να γυρίσουμε σε αλλοτινές μνήμες και μυρωδιές από χωριό και Λειτουργίες των Χριστουγέννων.Από τον Οκτώβριο ακόμα αρχίσαμε να μαθαίνουμε κάλαντα από όλη την Ελλάδα.Και είπαμε όλο αυτό να το πλέξουμε στο υφάδι τη παράδοσης με έθιμα,ποιήματα και διηγήσεις γύρω από τον εορτασμό των Χριστουγέννων στον τόπο μας.Τα παιδιά δούλεψαν με φιλότιμο και κόπο πολύ .και η προσπάθεια, τους δικαίωσε.Από τον Άγιο Ρωμανό τον Μελωδό μέχρι τα καράβια του τόπου μας που ο ναυτικός λαός στόλιζε και γιόρταζε την Μητρόπολη γιορτή..

Κυριακή πρωί μετά την Θεία Λειτουργία τα παιδιά ήταν έτοιμα για να πουν "του Χριστού την Γέννηση΄'.Και ο κόσμος πολύς και ενθουσιώδης.Πόσο λείπει αυτός ο εορτασμός στις μέρες μας!!

Μετά το ζεστό χειροκρότημα ψαλμοί,ποιήματα.,διηγήσεις, και κάλαντα από όλη την Ελλάδα.Τα παιδιά με την παρουσία τους μας έκαναν πλούσιους πραγματικά.Την επιλογή των κειμένων είχε η κ.Στέλλα Δάλλα.Και όταν γυρίσαμε πολλές φορές την Ελλάδα ξείνησε το δεύτερο μέρος της γιορτής που ήταν αφιερωμένο στον Παπαδιαμάντη.Μέλη από τη Θεατρική μας ομάδα παρουσίασαν το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Στο Χριστό στο Κάστρο ''σε θεατρική μορφή.Κείμενο αρκετά δύσκολο που όμως τα παιδιά απέδωσαν με το καλύτερο τρόπο.Όλες οι προετοιμασίες και οι πρόβες έπιασαν τόπο.Τα παιδιά απέσπασαν το χειροκρότημα όλων τα χαμόγελα και  τις ευχές .Ευχαριστούμε τα παιδιά που πήραν μέρος στη γιορτή μας, καθώς και τον Παναγιώτη και τη Μαρία Φουτούγιου για την κατασκευή των σκηνικών αλλά και όλους όσοι κουράστηκαν για το αποτέλεσμα της γιορτής.  Στο τέλος της εκδηλώσεως μοιράστηκαν μελομακάρονα και κουραμπιέδες που τα παιδιά έφτιαξαν  μόνα τους χθές.

Εμείς γιορτάζουμε με την καρδιά μας!!'Ετσι νομίζουμε γιορτάζονται τα Χριστούγεννα !!!

Δείτε φωτογραφίες

Τα μικρά  παιδιά πήραν θέση νωρίς

Ποετοιμασία στα παρασκήνια

Ξεκινάμε!!!

Χριστούγεννα 2017 στο Λουγκουζί της Ουγκάντας ( φωτογραφίες)

Με τη χάρη και την ευλογία του Θεού γιορτάσθηκε  και φέτος η γέννηση του Κυρίου μας  στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στην Ουγκάντα.Εκατοντάδες πιστοί προσήλθαν στην εκκλησία του Αγίου ,προκειμένου να ζήσουν το μεγάλο πνευματικό γεγονός.Τη  Θεία Λειτουργία τέλεσε ο π.Γεώργιος Νυόμπι εφημέριος της ενορίας ,ο οποίος μίλησε για την μεγάλη γιορτή..Μετά το τέλος της Θείας λειτουργίας οι νέοι της ενορίας είχαν ετοιμάσει Χριστουγεννιάτικους ψαλμούς και τραγούδια ενώ οι γυαναίκες είχαν φροντίσει να μαγειρέωουν πεντανίστιμο φαγητό.για όλους .Μετά την όμορφη Χριστουγεννιάτικη τράπεζα όλοι οι ενορίτες τραγούδησαν μαζί και χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς από την Ουγκάντα αλλά και την Ελλάδα που τους έμαθαν από τους  εθελοντές μας το φετινό καλοκαίρι ,στη φετινή αποστολή μας στην Ιεραποστολή.

Ευχαριστούμε τον Άγιο Θεό για τις πολλές και μεγάλες ευλογίες που μας χαρίζει και όλους τους ευλογημένους Έλληνες που κρατούν το όνειρο τη Ιεραποστολής αναμένο.

Χρόνια ευλογημένα και πολλά.

Μην απορρίπτετε ποτέ κανέναν.

Όταν ρώτησαν την Audrey Hepburn να αποκαλύψει τα μυστικά της ομορφιά της,

η γοητευτική ηθοποιός εγραψε αυτό το ποίημα που διαβάστηκε στην κηδεία της. Για να έχετε χείλη ελκυστικά, προφέρετε λόγια καλοσύνης.
Για να έχετε μάτια ωραία , κοιτάζετε τι έχουν οι άνθρωποι το ωραίο πάνω τους.
Για να μένετε αδύνατος, μοιράζεστε το γεύμα σας μ' εκείνους που πεινάνε.

Αισθάνομαι ότι είμαι μόνος.

του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό άκομα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του.

Αυτός, και στην πιο πολυάριθμη κοινωνία, θα έλεγε- όπως και τώρα λένε κάποιοι- «βαριέμαι, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τον εαυτό μου, όλα είναι βαρετά».

Αυτές είναι ψυχές άδειες από τον Θεό, φλοίδες χωρίς κουκούτσι, στάχτη χωρίς κάρβουνο. Αλλά εσύ δεν είσαι μόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου.

Άκουσέ πως ο μεγάλος Παύλος, ο απόστολος της οικουμένης, ήταν κάποτε εγκαταλελειμμένος απ’ όλους, και πως μιλά: «᾿Εντή πρώτη μου απολογία ουδείς μοι συμπαρεγένετο, αλλά πάντες με εγκατέλιπον· μη αυτοίς λογισθείη· ο δε Κύριός μοι παρέστη και ενεδυνάμωσέ με, ίναδι’ εμού το κήρυγμα πληροφορηθή και ακούση πάντα τα έθνη· και ερρύσθην εκ στόματος λέοντος» ( Β’ Τιμ. 4, 16-17 ). Βλέπεις, λοιπόν, πόσο άγια σκέφθηκε και μίλησε ο δούλος του Χριστού Παύλος σ’ εκείνες τις πρώτες μέρες, όταν στον κόσμο δεν υπήρχε άκομα ούτε ένας χριστιανικός Ναός, ούτε ένας χριστιανός άρχοντας! Ενώ σήμερα όλη η γη είναι στολισμένη με χριστιανικούς Ναούς και οι χριστιανοί απαριθμούνται σε κάτι εκατοντάδες εκατομμύρια.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Χάθηκε η υπομονή από τους ανθρώπους».

Γέροντα, γιατί σήμερα δεν έχουμε υπομονή;
– Η σημερινή κατάσταση δεν βοηθάει τον κόσμο. Άλλοτε η ζωή ήταν ήρεμη και οι άνθρωποι ήταν ήρεμοι και η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους.

Παλιά ήξερε κανείς ότι θα φάη ντομάτα τέλη Ιουνίου, δεν τον απασχολούσε. Περίμενε τον Αύγουστο να φάη καρπούζι. Ήξερε, τότε θα φάη σύκα, τότε θα φάη πεπόνι. Σήμερα τι γίνεται; θα πάη να φέρη ντομάτες από την Αίγυπτο νωρίτερα, δεν θέλει πορτοκάλλια που έχουν τις ίδιες βιταμίνες. “Βρε, παιδάκι μου, κάνε υπομονή και φάε κάτι άλλο τώρα”. Όχι, θα πάη καλά και σώνει να φέρη από την Αίγυπτο ντομάτες. Σαν είδαν έτσι, άρχισαν στην Κρήτη να βάζουν θερμοκήπια, για να βγάλουν νωρίτερα ντομάτες. Και τελικά έφτιαξαν παντού θερμοκήπια, για να τρώνε και τον χειμώνα ντομάτες. Σκοτώνονται να φτιάξουν θερμοκήπια με όλα τα είδη, για να έχουν από όλα όλες τις εποχές και να μην περιμένουν!

Πηγή : Ενοριακή ζωή

H κατάλληλη διατροφή έναντι στο κρύο

  

Η διατροφή αποτελεί ένα σημαντικό, χρήσιμο και εξαιρετικά ενδιαφέρον κομμάτι της ζωής μας, αφού παίζει πρωταρχικό ρόλο στη σωματική και ψυχική υγεία αλλά και στην θωράκιση του οργανισμού μας έναντι του κρύου! Γι’ αυτό η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει επαρκείς ποσότητες και ποικιλία τροφών ώστε να μπορεί ο οργανισμός μας να ανταπεξέλθει στο κρύο και να επιτελέσει τις μεταβολικές του λειτουργίες.
Πηγή : Διακόνημα

Ευχαριστούμε που μας θυμηθήκατε-Αυλώνας 2017

Φωτογραφίες : Κωσταντίνα Κανελλοπούλου

Τετάρτη 27  Δεκεμβρίου 2017 .Λίγο μετά τα Χριστούγεννα,λίγο πρίν την Πρωτοχρονιά.Φέτος περισσότερα οργανωμένα χωρίς όμως να αποκλείουμε και τον αυθορμητισμό και τη χαρά μας.

 Εδώ και  ένα χρόνο βρισκόμαστε στις φυλακές του Αυλώνα  με μία εθελοντική ομάδα από την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής,και επισκεπτόμαστε το χώρο όπου κρατούνται νέοι από 18-25.

Είπαμε  και φέτος να μην τους ξεχάσουμε ιδίως μέρες που είναι. Σήμερα λοιπόν μία ομάδα  από 15 πρόσωπα,με ωραίες καρδιές ,μουσικά όργανα και γλυκίσματα βρέθηκαν στο κέντρο κράτησης νέων στον Αυλώνα.

π. Λίβυος Γιατί όχι σε σένα ρε φίλε;

Καθιερωμένος πλέον βραδινός περίπατος. Χωριό. Ήσυχοι δρόμοι. Έρημοι, αλλά με μια βαθιά ανθρωπιά, μια και περπατήθηκαν με σεβασμό από τις αγωνίες των ανθρώπων. Στην επιστροφή ανηφόρα. Νιώθω το αριστερό μου πόδι και πάλι να μην υπακούει. Βλάβη στην σπονδυλική στήλη. Κουτσαίνοντας και αργοπορώντας, προσπαθώ να φτάσω σπίτι. Ένας φόβος, μια αγωνία, ένα γιατί πάει να ξεπηδήσει στην ψυχή. Μα δεν το αφήνω να πολυκαιρίσει. Το σταματώ και κάπως μαλώντας το διορθώνω. «Και γιατί όχι σε σένα; Σε ένα κόσμο οδύνης, πόνου και δακρύων, τι ανήλικα ζητάς; Να μην πονάς; Γιατί ρε φίλε ποιος είσαι εσύ;»

Περί υπομονής στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς

  

Η υπομονή αποκτάται, δεν αγοράζεται έλεγε ένας ασκητής

Είπε ένας γέρων. Η πνευματική ζωή χρήζει υπομονής, σταθεράς υπομονής. Ο άνθρωπος παθαίνει μεταβολές, αλλοιώσεις. Από την μία μέρα στην άλλη.
Όταν ρωτούσαν τον ασθενή γέροντα Νικόλαο της Νέας Σκήτης πως είναι στην υγειά του απαντούσε ο υπομονετικός γέρων. Δόξα το Θεό. Και αλλά μου πρέπουν. Όταν εκοιμήθη το πρόσωπο του έλαμψε!
Ρώτησε ένας ιερέας γέροντα ασθενή Μόναχο. Πως είστε στην υγειά σας πάτερ; Ε, καλά. Τώρα μου παρουσιάστηκαν και άλλες παθήσεις. Όλα όμως χρειάζονται. Πως θα πάω Εκεί πάνω, παπά μου με άδεια χέρια;
Πηγή διακόνημα

Γιατί γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου

Αθανάσιος Κολιοφούτης, Δρ. Θεολογίας – Εκπαιδευτικός

Η τοποθέτηση του εορτασμού της την 25^η Δεκεμβρίου προέκυψε κατόπιν σχετικού προβληματισμού, καθώς η ακριβής ημέρα της γέννησης του Χριστού δεν μας είναι γνωστή από τα Ευαγγέλια. Βέβαια, η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας, όπως και στην εορτή των Θεοφανίων, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Όπως ήδη ελέχθη, η 25^η Δεκεμβρίου ήταν κατά το νέο τότε, ημερολόγιο η ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου. Αυτή την ημέρα οι εθνικοί γιόρταζαν την γενέθλια ημέρα του αήττητου ήλιου, την αύξηση δηλαδή της ημέρας, την νίκη του φωτός κατά του σκότους. Τελικά, στην παγανιστική αυτή εορτή η χριστιανική Εκκλησία αντέταξε την γέννηση του αληθινού φωτός του Χριστού^[20].

Πηγή : Πεμπτουσία

Ο διάκονος και πρωτομάρτυρας Στέφανος

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του διακόνου Στεφάνου. Πληροφορίες για τη ζωή του μας δίνουν οι Πράξεις των Αποστόλων.
Καθώς πλήθαιναν οι πιστοί άρχισαν να δημιουργούνται δυσκολίες στα καθημερινά κοινά τραπέζια – τις Αγάπες, όπως λέγονταν. Για να μην αφήσουν το κήρυγμα οι Απόστολοι σκέφθηκαν να εκλέξουν επτά βοηθούς, διακόνους, οι οποίοι θα ήταν υπεύθυνοι για τις Αγάπες. Ζήτησαν λοιπόν τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και επέλεξαν επτά νέους πιστούς άνδρες που έγιναν οι πρώτοι βοηθοί τους. Αυτοί ήταν: ο Στέφανος, πολύ πιστός και φωτισμένος νέος, ο Φίλιππος, ο Πρόχορος, ο Νικάνορας, ο Τίμωνας, ο Παρμενάς και ο Νικόλαος. Μετά την εκλογή τους οι επτά διάκονοι “χειροτονήθηκαν”, δηλαδή έβαλαν οι Απόστολοι τα χέρια τους επάνω στα κεφάλια τους και προσευχήθηκαν γι’ αυτούς στο Θεό ώστε να είναι άξιοι της αποστολής τους.
Πηγή : Πεμπτουσία

Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου

Γεώργιος Κυπριανού

Στην 26η Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι σύνηθες, με τη γέννηση ενός παιδιού, κατά τις πρώτες μέρες η μητέρα να δέχεται συγχαρητήρια και ευχές από συγγενείς και φίλους. Όλοι οι δικοί της σπεύδουν να εκφράσουν την αγάπη και τη χαρά τους στη μητέρα και να ατενίσουν το νεογέννητο, καλωσορίζοντάς το στη ζωή. Αυτό το νόημα έχει εν πολλοίς και η εορτή της Σύναξης της Θεοτόκου.

Πηγή : Πεμπτουσία

Το Πνεύμα της Γέννησης επιμένει:Όποιος εξέρχεται του εαυτού του σώζεται.

Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου στην Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Τί κοινό μπορεί να έχουν οι ασήμαντοι βοσκοί με τους σοφούς μάγους; Οι άγγελοι με τα άλογα ζώα; Τα ουράνια σώματα με την περιφρονημένη σπηλιά;

Η μαγική νύχτα των Χριστουγέννων, που όπου νά ΄ναι πλησιάζει, πέρα από όλα τ΄ άλλα, ήταν μια νύχτα συνάντησης. Συνάντησης όχι μόνον πλασμάτων αυτού του κόσμου, αλλά και πλασμάτων του κόσμου μας με κόσμο άλλο, κόσμο αόρατο για τα μάτια μας, κόσμο πνευματικό. Λες και όλη η Δημιουργία, ορατών και αοράτων, ξαναβρίσκει ένα χαμένο κέντρο, λες και ένας διασπασμένος κόσμος, με τα κομμάτια του απομονωμένα, στεγανά, ακόμη και εχθρικά το ένα με το άλλο, συμφιλιώνονται και γίνονται ξανά αρμονικά εξαρτήματα μιας νέας τάξης ειρήνης και δικαιοσύνης.

Πηγή : Ενοριακή ζωη

Σφαγή τῶν νηπίων: συνεχίζεται ἀκόμη;

Του Αθανασίου Μουστάκη

Ἕνα ἀπό τά πολύ ἐνδιαφέροντα καί χαρακτηριστικά —τοῦ τρόπου πού λειτουργεῖ ὁ κόσμος μας— περιστατικά πού ἀναφέρονται στήν Καινή Διαθήκη εἶναι ἡ σφαγή τῶν νηπίων ἀπό τόν Βασιλέα Ἡρώδη.

Ὁ Ἡρώδης ἦταν μία περίεργη μορφή τῆς βιβλικῆς ἐποχής. Ἰδουμαίος, δηλαδή Ἄραβας καί όχι Ἑβραῖος, στήν καταγωγή, έξυπνος, δραστήριος, σχεδίαζε κάθε κίνησή του μέ προοπτική τό προσωπικό του όφελος, συνεργάτης των Ρωμαίων, οἱ ὁποίοι τήν περίοδο ἀπό τό 64 π.Χ. καί ἑξής ἀνασχεδίασαν τά κράτη καί τά βασίλεια τῆς Ἀνατολῆς ὥστε νά τά ἐλέγχουν καί νά ἐξυπηρετοῦν τούς στόχους τους στήν περιοχή. Μετά ἀπό προσπάθειες πολλῶν ἐτῶν, πού εἶχαν ξεκινήσει ἀπό τόν πατέρα του, Ἀντίπατρο, κατώρθωσε νά πάρει τό χρίσμα τῆς ἐξουσίας ἀπό τούς Ρωμαίους ἐπικυρίαρχους καί νά στήσει τή δική του δυναστεία.
Πηγή : προσκυνητής

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟ ΞΩΤΙΚΟ ΚΑΙ Η ΦΑΤΝΗ

 Στην αρχή ήταν μια μικρή φάτνη φτιαγμένη από παιδικά χέρια. Κάπου – κάπου και ένα μικρό καραβάκι, αφιέρωμα των θαλασσοδαρμένων ναυτικών στο νεογέννητο βρέφος («τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ…»)…Στο εσωτερικό του σπηλαίου, όπου δεν υπήρχαν «σκήπτρα και θρόνοι αλλ’ εσχάτη πτωχεία», διέκρινες πρόσωπα σεμνά και απέριττα, την ταπεινή κόρη Μαριάμ, τον δίκαιο Ιωσήφ, τους απλούς ποιμένες και τους μάγους με τα δώρα. Και στη μέση ο Άπειρος Θεός, ως βρέφος σπαργανωμένο, κείμενον έν τη φάτνη ανάμεσα στα ζώα. Άγγελοι «παρέκυπταν» για να θαυμάσουν το γεγονός…Τι απίστευτη σύναξη! Τι ασύλληπτο μυστήριο! Πότε είδε ή πότε θα ξαναδεί κάτι παρόμοιο η πλάση («Των γηγενών τις ήκουσε, ή τις εώρακε ποτέ τοιούτον…»);

Τα κάλαντα της αγάπης...

Mε τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού το Σάββατο 23 Δεκεμβρίου βρεθήκαμε εθελοντές και φίλοι της φιλανθρωπικής ομάδας «από καρδιάς» της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής ( φέτος περισσότεροι από κάθε άλλη φορά) ,και τραγουδήσμε παραδοσιακά κάλαντα και τραγούδια στους ασθενείς του Εθνικού Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Αναπήρων στην Ανάκασα  και δώσαμε μικρά δώρα για την προσωπική υγιεινή των ασθενών.

Φέτος είναι η έκτη χρονιά  που επιχειρούμε αυτήν την αποστολή της αγάπης,αλλά πάντα οι εικόνες και τα συναισθήματα είναι νέα.Τέτοιες ειδικά μέρες που η μοναξιά πονάει πιο πολύ.

Ευχαριστούμε όλους  εθελοντές και φίλους ,μικρούς και μεγάλους για την αγάπη και την ένοια τους για τους άλλους .

Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τον π.Δημήτριο Δεστούνη και τον κ.Νικόλαο Ζώη για τη διευκόλυνση και βοήθεια στην επίσκεψή μας .

Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους.

Κι εγώ σαν τους Μάγους...

Της Στέλλας Ν. Αναγνώστου-Δάλλα.

Να πάω θέλω, να προσκυνήσω στη Βηθλεέμ σαν τους Μάγους.

Δεν μπορώ να πάω σαν τους βοσκούς.  Δεν τους μοιάζω.  Εκείνοι ήταν άνθρωποι αγνοί, αποτραβηγμένοι όπως ήταν από τον κόσμο.  Τόσο αγνοί ήταν, που ήρθε, λέει, άγγελος του Θεού, και στάθηκε ξαφνικά ανάμεσά τους, και βρέθηκαν μέσα σε ουράνιο φώς, κι εκείνοι τρόμαξαν, αλλά τον γνώρισαν ωστόσο τι ήταν.  Τους μίλησε μετά, και τους καθησύχασε, κι εκείνοι άκουσαν τη φωνή του, και κατάλαβαν που τους είπε, πως γεννήθηκε ο Σωτήρας, και πως πρέπει να χαίρονται «χαράν μεγάλην», κι εκείνοι, κι η γη ολόκληρη.  Άκουσαν και τις οδηγίες τις συγκεκριμένες, πώς να πάνε στη Βηθλεέμ, και πώς να βρουν το Θείο Βρέφος, τυλιγμένο στα σπάργανα…Και τότε άνοιξαν, λέει, οι ουρανοί, κι άκουσαν στρατιά ολόκληρη από αγγέλους να ψάλλουν τα ίδια λόγια, δοξάζοντας τον Θεό.  Και πήγαν μετά, και βρήκαν το Παιδί, και το προσκύνησαν, και τά ‘παν όλα όσα έζησαν, κι η Παναγία τα φύλαξε βαθειά μέσα στην καρδιά της….

Στο Χιλανδαρινον Κελλίον

Του Βασίλη Χαραλάμπους

Το ημέρωμα κείνου του δειλινού
στη Μολυβοκκλησιά των Καρυών
καταμεσής στη βαθυπράσινη ρεματιά
στον εσπερινό της του Χριστού Γεννήσεως.
Μήτε ρέμβη, μήτε στοχασμός
μοναχά το θώρι προς ανατολάς
στο εσσωράχιο του τόξου
όπου εζωγραφισμένη περίτεχνα
η τοιχογραφία της του Χριστού Γεννήσεως.
Στη Βηθλεέμ η βουνίσια πλατωσιά
μʼ ώχρα σκουρόχρωμη
και εις το μέσον το σπήλαιον
η οικία της σωτηρίας μας
με κατάκορφα βράχια.
Υπό το σπήλαιον

Leonid Ouspensky - Ἡ εἰκόνα στὸ φῶς τῆς ὀρθόδοξης ἑρμηνείας (Περὶ τῶν Χριστουγέννων)

Λεονὶντ Οὐσπένσκυ, Ἡ Θεολογία τῆς Εἰκόνας στὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐκδ. Ἁρμός, Ἀθήνα 1993. Μετάφραση Β. Μουστάκη (ἀνατύπωση)

---

Χριστὸς ἐπὶ γῆς, Ὑψώθητε!
Τὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τὴν βλέπουν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν εἶναι μπασμένοι στὸ πνεῦμα τῆς ὀρθοδόξου λατρείας φορτωμένη μὲ περιττὲς λεπτομέρειες. Ἡ σύνθεσή της τοὺς φαίνεται κάπως παιδαριώδης, ἄταχτη, περισσότερο ἁπλοϊκὴ παρὰ σοβαρή. Ἐν τούτοις, αὐτὴ ἡ ἀφέλεια κι αὐτὴ ἡ ἁπλοϊκότητα εἶναι κάτι πολὺ βαθύ, κάτι ποὺ μᾶς κάνει νὰ θυμηθοῦμε τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «Ἀμήν, λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν». Ἡ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως, βασιζόμενη πάνω στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση, μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ δογματικὸ περιεχόμενο καὶ τὴν ὅλη ἔννοια τῆς Ἑορτῆς. Μὲ τὰ χρώματα καὶ τὸν πλοῦτο τῶν λεπτομερειῶν κι ἀκριβῶς μὲ τὴν ἁπλοϊκότητά της, εἶναι ἡ πιὸ χαρωπὴ ἀπὸ τὶς εἰκόνες τῶν μεγάλων δεσποτικῶν ἑορτῶν⁽¹⁾.΄

Ετσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας.

Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες.

Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια.

Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης.

Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, η πεντάχρονη αδελφή της ξύπνησε και της ζήτησε να βγουν έξω στην αυλή, για να πάει στην τουαλέτα. Δυστυχώς εκείνη την εποχή οι τουαλέτες ήσαν έξω στις αυλές.

Πηγή : Ενοριακή ζωή

Πως γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;

Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεοφίλου.

ΔΙΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΗΔΗ, την προ των Χριστουγέννων περίοδο- Με την ανάλογη ετοιμασία υποτίθεται. Προηγείται για τον συνειδητό Χριστιανό, όπως νομίζαμε, υποτίθεται, τεσσαρακονθήμερη νηστεία και περισυλλογή. Η νηστεία για να υποδεχθούμε τον Ιησού Χριστό, τον Θεό μας και Σωτήρα μας, σε ανθρώπου μορφή, δεν είναι αυστηρή τόσο, όπως αυτή για την ετοιμασία μας να ζήσομε τα πάθη Του και την Ανάσταση Του. Και υπάρχει κάποιος λόγος και για τις νηστείες αυτές. Σκέπτομαι πάντα, ειδικά όμως κατά την περίοδο αυτή, σκέπτομαι τα παιδιά μας, τους νέους ανθρώπους, και την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία μεγαλώνουν.

Τα Χριστούγεννα στα Μετέωρα

 

Συνομιλώντας με την αδελφή Θεοτέκνη από την Ι.Μ.Αγ.Στεφάνου Μετεώρων για τα Χριστούγεννα

-Πώς εορτάζεται στα Άγια Μετέωρα την ημέρα των Χριστουγέννων;

Τα βράχια των Μετεώρων είναι καθημερινά ένας τόπος για ανάταση. Ή Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία είναι μια ευφρόσυνη μυσταγωγία. Στίς ευχές του Ιερέως καί τους κατανυκτικούς Ύμνους προστίθεται το χαρμόσυνο χτύπημα των σήμαντρων καί των ταλάντων, ενώ ή Εκκλησιαστική Αδελφή με το κατζίον συνοδεύει τον θριαμβευτικό ύμνο «Όσοι εις Χριστόν έβαπτίσθητε, Χριστόν ένεδύσασθε», πού ψάλλεται αυτή την ήμερα αντί του Τρισάγιου Ύμνου.

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα και τραγούδια

Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ μήτηρ Παρθένος! Τί γὰρ μεῖζον ἄλλο καινὸν εἶδεν ἡ κτίσις;

Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς 

κ. Νικολάου

Σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς προφητεῖες, στὰ πολλὰ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα ποὺ διαβάζονται στὶς Ὧρες τῶν Χριστουγέννων καὶ στὸν Ἑσπερινό, διακρίνουμε δύο κεντρικὲς θεολογικὲς ἀλήθειες, δύο ἀλήθειες ποὺ συνδέονται ἡ μία μὲ τὸ γεγονὸς καὶ ἡ δεύτερη μὲ τὸν τρόπο τοῦ μυστηρίου. Ἡ πρώτη κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ βρέφους καὶ ἡ δεύτερη ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς Θεοτόκου. Ἂς τὶς δοῦμε προσεκτικά.

Πηγή :Ενοριακή ζωή

Αυτά τα Χριστούγεννα…ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία…

Από την Τριανταφυλλιά Χαρίλα, Ψυχολόγο, MSc Εργασιακή Υγεία, Ειδίκευση στη Συστημική – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία

Είναι πολλοί οι γονείς που φοβούνται ότι «λόγω οικονομικής κρίσης» δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν για εξωσχολικές δραστηριότητες του παιδιού και φροντιστήρια και ότι για αυτό το λόγο το παιδί θα μεγαλώσει χωρίς να έχει την απαραίτητη στήριξη στη μόρφωση.
Είναι πολλοί οι γονείς που πιστεύουν ότι αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα μπορέσουν να δωρίσουν στα παιδιά τους ότι δώριζαν τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Είναι πολλοί οι γονείς που ανησυχούν, αγωνιούν και φοβούνται για το πώς «θα περάσουν» στα παιδιά τους την οικονομική τους δυσκολία, η οποία σημαίνει για εκείνα λιγότερα δώρα, λιγότερα ρούχα, λιγότερα παιχνίδια, «τα ίδια» στολίδια, ώστε «να μην τα επηρεάσει τόσο». Και η αγωνία τους αυτή είναι πραγματικά μεγάλη και βασανιστική.
Πηγή :Ψυχογραφήματα