Ανάμεσα στις
πολλές εθνικότητες του αθωνικού μοναχισμού, εξέχουσα παρουσία έχουν να
επιδείξουν οι Ρώσοι μοναχοί. Ένας από αυτούς ο ιερομόναχος Θεοδόσιος
Χαριτόνωφ άφησε την πατρίδα του για να αγωνιστεί στο Άγιον Όρος κατά τις
αρχές του 20ου αιώνα. Φθάνοντας το 1901, έζησε με μεγάλη άσκηση σε
διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένου το κελί του Αγίου Νικολάου στη
Καψάλα, και τη Νέα Θηβαΐδα. Τελικά, εγκαταστάθηκε μόνιμα στους
απόκρημνους βράχους των Καρουλίων μέχρι την ανάπαυσή του.
Ο Άθωνας ως γνωστόν φιλοξένησε και φιλοξενεί για αιώνες μοναχούς όχι
μόνο από τον ευρύτερο Ελλαδικό και Κυπριακό χώρο, αλλά και από άλλα
ορθόδοξα και μή κράτη. Ανθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα, με ή
χωρίς μόρφωση, μικροί ή μεγάλοι στην ηλικία βρίσκουν πνευματικό
καταφύγιο στο «Περιβόλι της Παναγίας».Πηγή : Διακόνημα
Ανάμεσα στις πολλές εθνικότητες του αθωνικού μοναχισμού, εξέχουσα παρουσία έχουν να επιδείξουν οι Ρώσοι μοναχοί. Ένας από αυτούς ο ιερομόναχος Θεοδόσιος Χαριτόνωφ άφησε την πατρίδα του για να αγωνιστεί στο Ά γιον Όρος κατά τις αρχές του 20ου αιώνα. Φθάνοντας το 1901, έζησε με μεγάλη άσκηση σε διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένου το κελί του Αγίου Νικολάου στη Καψάλα, και τη Νέα Θηβαΐδα. Τελικά, εγκαταστάθηκε μόνιμα στους απόκρημνους βράχους των Καρουλίων μέχρι την ανάπαυσή του.
Πέρα από το γεγονός ότι έζησε υπό την καθοδήγηση διάφορων αγίων γερόντων, ειδικότερα του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, έγινε κι ο ίδιος σκεύος χάριτος του Αγίου Πνεύματος σαν μεγάλος ασκητής και πνευματικός πατέρας στη περιοχή των Καρουλίων του Αγίου Ορους. Έφτασε σε τέτοια μέτρα αρετής που απέκτησε παραδειγματική ταπείνωση δεχόμενος νουθεσίες περί προσευχής από τον εξίσου αρετής υποτακτικό του.
Κοιμήθηκε εν Κυρίω την 2αν Οκτωβρίου 1937.
Πηγή:vatopaidi.wordpress.com
Πλήρη βιογραφία του οσίου γέροντος Θεοδοσίου, γνωστού Καρουλιώτου ασκητή, έχει εκδόσει ο Μοναχός Παΐσιος Νεοσκητιώτης, Γέροντας της Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Νέας Σκήτης Αγίου Όρους.
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, 2007.