το παρόν κείμενο βρήκαμε δημοσιευμένο στο fb από την ενορία Ποταμού Κερκύρας.Το δημοσιεύουμε εδώ αφού οι φωτεινές στιγμές των ανθρώπων όπως αυτή που αναφέρεται στη συνέχεια, καλό είναι να μένουν παράδειγμα για όλους μας.Ας έχουμε την ευχή του.
Σάββατο, 2 Οκτωβρίου 1998.
Ο παπαΒαγγέλης καθηλωμένος στο κρεββάτι του πόνου, στο δεύτερο σπίτι του, στο θεραπευτήριο "Κυανούς Σταυρός". Η όψη του, που είχε αλλοιωθεί από τους τρομερούς πόνους, άρχιζε σιγά σιγά να ηρεμεί, να γαληνεύει. Καταλάβαμε οτι ήδη ετοιμάζεται για το... ταξίδι! Μερικές ημέρες πριν, και κατά την διάρκεια της Εξομολογήσεως, μας είχε καταθέσει τις τελευταίες του επιθυμίες, που έφθαναν μέχρι και τα της ταφής του στον τόπο που τόσο αγάπησε, στον μαρτυρικό Έβρο. Τον φιλήσαμε, γνωρίζοντας οτι ήταν η τελευταία φορά που τον βλεπαμε "εν ζωή" και αναχωρήσαμε, καθώς την άλλη ημέρα το πρωί θα τελούσαμε την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Όλο το βράδυ δεν μπόρεσαμε να αποκοιμηθούμε. Ο νους μας στον καλό φίλο και αδελφό που έδινε την τελευταία εκείνη μάχη, που είχε ξεκινήσει πριν από 3 περίπου χρόνια. Σηκωθήκαμε ξημερώματα Κυριακής, κατάκοποι από την "αγρυπνία" και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να ακούσουμε το τηλέφωνο να κτυπά. Με βαριά και αργά βήματα και ψιθυρίζοντας την Ευχή του Ιησού φθάσαμε στον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Εισήλθαμε στο Ιερό Βήμα και αφού ασπάσθήκαμε την Αγία Τράπεζα, κατευθυνθήκαμε στην ιματιοθήκη.
Πήραμε "καιρό" μαζί με τους συλλειτουργούς και εισήλθαμε εκ νέου στο Άγιο Βήμα. Πριν ξ την ένδυση των Αμφίων, χτύπησε το τηλέφωνο. Ο φίλος μας και αδελφός, 28 ετών, είχε οδηγηθεί στο Επουράνιο Θυσιαστήριο, αφήνοντας πίσω του την πρεσβυτέρα του και την 4χρονη, τότε, κορούλα τους. Όλο το προηγούμενο, μαρτυρικό βράδυ, αρκετά ανήσυχος, φώναζε το όνομά μας ασταμάτητα Ήταν Κυριακή 3 Οκτωβρίου 1998, ώρα 06:55. Την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την εορτή του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, επισκόπου και πολιούχου Αθηνών. Αδελφέ , καλή αντάμωση! Παρηγοριά μας, το γεγονός οτι εκεί , επάνω στον ουρανό, έχουμε έναν δικό μας άνθρωπο που μας αναμένει!
Σημείωση: Εκοιμήθη Κυριακή 3.10.1998 ώρα 06:55 π.μ., ενταφιάσθη στην Μάνδρα Σουφλίου, την Τρίτη 5.10.1998 και ώρα 05:00 μ.μ. και το σώμα του δεν το είχε ακουμπήσει η νεκρική ακαμψία.
Σάββατο, 2 Οκτωβρίου 1998.
Ο παπαΒαγγέλης καθηλωμένος στο κρεββάτι του πόνου, στο δεύτερο σπίτι του, στο θεραπευτήριο "Κυανούς Σταυρός". Η όψη του, που είχε αλλοιωθεί από τους τρομερούς πόνους, άρχιζε σιγά σιγά να ηρεμεί, να γαληνεύει. Καταλάβαμε οτι ήδη ετοιμάζεται για το... ταξίδι! Μερικές ημέρες πριν, και κατά την διάρκεια της Εξομολογήσεως, μας είχε καταθέσει τις τελευταίες του επιθυμίες, που έφθαναν μέχρι και τα της ταφής του στον τόπο που τόσο αγάπησε, στον μαρτυρικό Έβρο. Τον φιλήσαμε, γνωρίζοντας οτι ήταν η τελευταία φορά που τον βλεπαμε "εν ζωή" και αναχωρήσαμε, καθώς την άλλη ημέρα το πρωί θα τελούσαμε την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Όλο το βράδυ δεν μπόρεσαμε να αποκοιμηθούμε. Ο νους μας στον καλό φίλο και αδελφό που έδινε την τελευταία εκείνη μάχη, που είχε ξεκινήσει πριν από 3 περίπου χρόνια. Σηκωθήκαμε ξημερώματα Κυριακής, κατάκοποι από την "αγρυπνία" και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να ακούσουμε το τηλέφωνο να κτυπά. Με βαριά και αργά βήματα και ψιθυρίζοντας την Ευχή του Ιησού φθάσαμε στον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Εισήλθαμε στο Ιερό Βήμα και αφού ασπάσθήκαμε την Αγία Τράπεζα, κατευθυνθήκαμε στην ιματιοθήκη.
Πήραμε "καιρό" μαζί με τους συλλειτουργούς και εισήλθαμε εκ νέου στο Άγιο Βήμα. Πριν ξ την ένδυση των Αμφίων, χτύπησε το τηλέφωνο. Ο φίλος μας και αδελφός, 28 ετών, είχε οδηγηθεί στο Επουράνιο Θυσιαστήριο, αφήνοντας πίσω του την πρεσβυτέρα του και την 4χρονη, τότε, κορούλα τους. Όλο το προηγούμενο, μαρτυρικό βράδυ, αρκετά ανήσυχος, φώναζε το όνομά μας ασταμάτητα Ήταν Κυριακή 3 Οκτωβρίου 1998, ώρα 06:55. Την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την εορτή του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, επισκόπου και πολιούχου Αθηνών. Αδελφέ , καλή αντάμωση! Παρηγοριά μας, το γεγονός οτι εκεί , επάνω στον ουρανό, έχουμε έναν δικό μας άνθρωπο που μας αναμένει!
Σημείωση: Εκοιμήθη Κυριακή 3.10.1998 ώρα 06:55 π.μ., ενταφιάσθη στην Μάνδρα Σουφλίου, την Τρίτη 5.10.1998 και ώρα 05:00 μ.μ. και το σώμα του δεν το είχε ακουμπήσει η νεκρική ακαμψία.