+++Ιεραποστολή : 2012-2025 το μικρό μας μεγάλωσε!!Tην Κυριακή 12 Οκτωβρίου μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής,θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση αφιερωμένη στην Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα και τη φετινή μας δράση .Αναφορά με εικόνα και λόγο από το 2012 από τότε που ξεκίνησε μέχρι τώρα στο Λουγκουζί και Μπουσούγκιου .Σας περιμένουμε συνοδοιπόρους σε αυτήν την πανέμορφη ιστορία για να μάθετε να ενημερωθείτε και να ακούσετε την καρδιάς της Ιεραποστολής μας . Μετά την εκδήλωση θα προμηθεύσουμε για όσους θα ήθελαν κουμπαράδες της Ιεραποστολής ώστε να τους έχετε στο δικό σας χώρο και να συμβάλετε με ό,τι κάθε φορά μπορείτε να συνεισφέρετε .Αυτούς τους κουμπαράδες θα μπορείτε να τους επιστρέψετε στα τέλη Μαίου του 2026 στο Μοναστήρι μας ,ώστε να ενισχύσουν την επόμενη αποστολή μας στην Ουγκάντα.Σας περιμένουμε+++ Η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής έχει την ιδιαίτερη ευλογία να φιλοξενήσει στον Ιερό της Ναό στο Πολυδένδρι Αττικής, την Τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ από το ομώνυμο Μοναστήρι της Ευβοίας. Την Τιμία κάρα που θα μεταφέρουν στο Μοναστήρι μας της Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής ,πατέρες του Οσίου Δαβίδ, θα υποδεχθούμε την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου ενώ θα παραμείνει για τρεις ημέρες έως την Κυριακή 19 Οκτωβρίου για Ιερό προσκύνημα και Αγιασμό των αδελφών καθώς και των προσκυνητών αυτής.

Διαβάστε σήμερα..

"

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Δόξασα τον Θεό που υπήρχε μέσα μου.


Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.Νικόλαος
Εγώ ασχολήθηκα με τη θεωρητική περισσότερο Φυσική και Αστροφυσική.
Δεν ήμουν πειραματικός ή παρατηρησιακός.
Ανήκα στους επιστήμονες της σκέψης και όχι των αισθ...ήσεων.
Μια μέρα, ήταν νομίζω Νοέμβριος του 1980, κάποιοι φίλοι μου που έκαναν παρατηρήσεις σε ένα μεγάλο αστρονομικό σταθμό βόρεια της Βοστώνης, στο Haystack, με κάλεσαν να περάσω όλο το βράδυ μαζί τους, δίνοντας μου παράλληλα την ευκαιρία να δω με το τηλεσκόπιο αυτά που μόνο με τη σκέψη είχα ως τότε προσεγγίσει.


Είχε και ένα μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου περίπου 41 μέτρων, με το οποίο κάναμε μια παρατήρηση ενός ραδιογαλαξία, σε απόσταση 5,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.

Στο τέλος γύρω στις 5 το πρωί καθίσαμε και κάναμε μια συζήτηση.
Κατάλαβα τι δυνατό πράγμα είναι οι αισθήσεις και η αμεσότητά τους.
Γι' αυτό και τους ρώτησα πως αισθάνονται μέσα απο την εμπειρία αυτών των παρατηρήσεων, προσδοκώντας να μου μιλήσουν για κάτι συγκλονιστικό, ανάλογο με αυτό που κι εγώ έζησα εκείνη τη βραδιά.
Προς μεγάλη μου όμως έκπληξη, τους άκουσα να μου λένε ότι άλλοτε τους πιάνει τρέλα, άλλοτε τίποτα και κάτι τέτοια.
Όλα αυτά γιατί ζούμε μέσα σε ένα σκοτεινό σύμπαν με ελάχιστα φωτόνια, πολύ ψυχρό με θερμοκρασία στους 2,7 βαθμούς Κελσίου, πολύ άδειο, κενό, είμαστε απελπιστικά μικροί και τραγικά μόνοι μέσα στο αχανές χάος.
Ήρθε και η σειρά μου να μιλήσω.
Τι όμως να πω;
Εγώ ένιωθα ότι το σύμπαν είναι πολύ φωτεινό και ας έχει λίγα φωτόνια, πολύ θερμό και ας είναι τόσο χαμηλές οι θερμοκρασίες του, γεμάτο απο αρμονία, ομορφιά και σοφία.
Ένιωθα πολύ μικρός χωρίς αυτό να με ενοχλεί, μιας και μπορούσα να το αντικρύσω και να το απολαύσω, και καθόλου μόνος, αφού η σοφία και η ομορφιά του είχε ζωή και πρόσωπο.
Τόλμησα και τους το είπα.
Απογοητεύθηκαν αντί να με ζηλέψουν.
Με ρώτησαν αν είμαι θρήσκος.
Τους απάντησα όχι.
Μπερδεύτηκαν.
Τους είπα όμως ότι εκείνο το βράδυ γέμισα απο τη χαρά της θεϊκής παρουσίας.
Η συζήτηση σταμάτησε.
Το ίδιο ερέθισμα αυτούς τους βούλιαξε κι εμένα με απελευθέρωσε, με γέμισε.
Η διαφορά βρισκόταν μέσα μας.
Δεν ήμουν καλύτερος απο αυτούς. Όχι.
Είχα όμως πίστη. Δόξασα τον Θεό που υπήρχε μέσα μου.
Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσα κι εγώ ούτε να εξηγήσω ούτε να κατανοήσω ούτε και να αντέξω αυτόν τον κόσμο
Recommended Post Slide Out For Blogger