Στις 3 Φεβρουαρίου η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Συμεών του Θεοδόχου, ο οποίος σε βαθιά γηρατειά είχε την ευλογία να προϋπαντήσει και να πάρει στην αγκαλιά του το νεογέννητο Χριστό, σαράντα μέρες μετά τη γέννησή του. Γι’ αυτό δικαιολογημένα θεωρείται ως ο τελευταίος Άγιος της Παλαιάς Διαθήκης και ο πρώτος της Καινής.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς τον παρουσιάζει ως άνθρωπο ‹‹δίκαιο και ευλαβή›› (Λουκ. Β΄, 25), που κατοικούσε στα Ιεροσόλυμα. Σύμφωνα με την παράδοση, η κατοικία του βρισκόταν σε ένα δασώδες προάστιο, νοτιοδυτικά των Ιεροσολύμων. Το προάστιο αυτό ονομάσθηκε αργότερα Καταμόνας, γιατί συχνά κατέφευγε εκεί ο Χριστός μόνος του (κατά μόνας) για να προσευχηθεί. Στην τοποθεσία αυτή σήμερα είναι κτισμένο ένα Μοναστήρι, όπου σώζεται μέχρι σήμερα ο τάφος του Συμεών.
Ο δίκαιος Συμεών ήταν ένας από τους εβδομήκοντα (για την ακρίβεια εβδομήκοντα δύο - 6 σοφοί για κάθε μια τις 12 φυλές) σοφούς του εβραϊκού λαού που επιλέχθηκαν από τον Πτολεμαίο Β΄ τον Φιλάδελφο (Φαραώ της Αιγύπτου). Ο Πτολεμαίος Β΄ τους κάλεσε στην Αλεξάνδρεια (γύρω στο 280 π.Χ.) για να μεταφράσουν την Παλαιά Διαθήκη από τα Εβραϊκά στην Κοινή Ελληνική, τη πιο διαδομένη γλώσσα της τότε εποχής.
Πηγή : Ιερά Μητρόπολη Κωνσταντίας και Αμμοχώστου
Από αυτή την περίοδο της ζωής του, ξεχωρίζει η περίφημη ιστορία με το δακτυλίδι του, το οποίο έριξε στο Νείλο, αφού διάβασε το χωρίο με την προφητεία του Ησαΐα ότι :‹‹η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσιν το όνομα αυτού Εμμαννουήλ» (Ησ. Ζ΄, 14). Σύμφωνα με την παράδοση, δύσπιστος για το πώς μπορεί να εκπληρωθεί μια τέτοια προφητεία, έριξε το δακτυλίδι του στο Νείλο λέγοντας ότι θα την πίστευε, μονάχα αν το ξαναβρεί. Ξαφνικά δέχθηκε υπερφυσικά ένα ράπισμα και άκουσε μια φωνή, η οποία του έδινε την υπόσχεση ότι :‹‹δεν θα πέθαινε, πριν ιδή τον Σωτήρα του κόσμου». Ήταν μια πληροφόρηση που δέχθηκε από το Άγιο Πνεύμα.
Με τη Θεία Χάρη το ίδιο βράδυ, βρήκε έκπληκτος το δακτυλίδι του στα σπλάχνα ενός ψαριού που ετοιμαζόταν να φάει. Μετά το θαυμαστό αυτό γεγονός, σταθερός στο θέλημα του Θεού, καθημερινά πήγαινε στο Ναό του Σολομώντος, για να προσευχηθεί και να αξιωθεί να δει τον Μεσσία. Προετοίμαζε καθημερινά τον εαυτό του για τη μεγάλη αυτή στιγμή, διανύοντας τη ζωή του με σύνεση, ευλάβεια και πάνα απ’ όλα υπακοή στο θέλημα του Θεού, καθώς το δηλώνει εξ άλλου και το όνομά του. Γιατί ‹‹Συμεών» στα εβραϊκά σημαίνει υπακοή. Με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε να αποκτήσει όλες τις αρετές και να εξυψωθεί σε δυσθεώρητα ύψη αγιότητας.
Τα χρόνια περνούσαν. Ο Συμεών ανέμενε ολόκληρες δεκαετίες, για να συναντήσει τον ποθούμενο Μεσσία. Τελικά ήλθε το πλήρωμα του χρόνου με το Άγιο Πνεύμα να τον πληροφορεί να πάει στο Ναό. Χαρούμενος ο πρεσβύτης Συμεών ανέβηκε στον Ναό και αξιώθηκε να πάρει στην αγκαλιά το Θείο Βρέφος καθώς ταυτόχρονα αναφώνησε το γνωστό: ‹‹Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη ότι είδον οι οφθαλμοί το σωτήριον σου…» (Τώρα, Κύριε, μπορείς ν’ αφήσεις το δούλο σου να πεθάνει ειρηνικά, όπως του υποσχέθηκες, γιατί τα μάτια μου είδαν το Σωτήρα… ) ( Λουκ. Β΄ 29-30).
Μετά στρεφόμενος προς την Θεοτόκο είπε τα εξής προφητικά λόγια: ‹‹Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον∙ και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαίαν, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί…» (Αυτός θα γίνει αιτία να καταστραφούν ή να σωθούν πολλοί Ισραηλίτες και θα είναι σημείο αντιλεγόμενον∙ και όσο για σένα ο πόνος θα περάσει την ψυχή σου σαν δίκοπο μαχαίρι, για να φανερωθούν οι πραγματικές διαθέσεις πολλών… - Λουκ. Β΄ 34-35). Με αυτά τα λόγια προείπε τον πόνο που θα βίωνε η Θεοτόκος, όταν θα έβλεπε Τον Υιό και Θεό της πάνω στον Σταυρό.
Μετά από λίγο, πλήρης χαράς και ειρήνης, αναχώρησε από τα επίγεια, σε βαθιά γηρατειά. Το ιερό του λείψανο μεταφέρθηκε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, επί αυτοκράτορος Ιουστίνου Β΄ (565-578 μ.Χ.) στο ναό του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Ας έχουμε την ευχή του και ας προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε, έστω και στο ελάχιστο, κάποιες από τις αρετές του.
Συγγραφή: Αναστάσιος Νικολάου, φιλόλογος.
Επιμέλεια: Ρένος Κωνσταντίνου, θεολόγος.
