Της Αθηνάς Χιώτη
Σήμερα άθελά μου ήρθε η παρουσία σας στο μυαλό μου την ώρα που δούλευα.
Θυμήθηκα πόσο άμεσα μιλούσατε στις εκπομπές σας στους ακροατές σας. Σαν να τους είχατε μπροστά σας και σαν να τους γνωρίζατε χρόνια.
Εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβα γιατί σφηνώθηκε η μνήμη σας στο μυαλό μου. Μετά έμαθα.
Φύγατε για πάντα από κοντά μας. ...
Αλλά θα είστε πάντα δίπλα μας και θα μας συντροφεύετε μέσα από τα βιβλία σας και τις δημοσιεύσεις σας.
Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να συνοψίσουν την ισχυρή παρουσία σας και το έργο σας.
Γι'αυτό θα δανειστώ τα λόγια της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου για να σας αποχαιρετίσω.
"Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη ανήκει στα πρόσωπα που, όταν τα συναντήσεις μια φορά, δεν τα ξεχνάς ποτέ. Χειμαρρώδης, ανήσυχη, εκδηλωτική, φιλική, γενναιόδωρη, με μια ιδιαίτερη αίσθηση χιούμορ κι έτοιμη πάντα για δράση, τραβά την προσοχή και γίνεται το κέντρο του ενδιαφέροντος σε κάθε είδους σύναξη, επαγγελματική συνάντηση ή κοινωνικό γεγονός, όπου τυχαίνει να είναι παρούσα."